Όλοι έχουμε μία «τακτική» που μας ανεβάζει τη διάθεση όταν δεν νιώθουμε και πολύ καλά. Η εφαρμογή της στις πλείστες περιπτώσεις καταφέρνει να μας φτιάξει το κέφι. Μία ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο Iowa State, αποκαλύπτει τον τρόπο να φτιάξουμε τη διάθεσή μας μέσα σε μόνο δώδεκα λεπτά!
Οι ερευνητές εισηγούνται ότι για να φτιάξουμε το δικό μας κέφι πρέπει να ευχόμαστε να είναι οι άλλοι καλά. Αυτό τουλάχιστον δείχνουν τα ευρήματα της έρευνάς τους που δημοσιεύθηκαν στο Journal of Happiness Studies.
Οι ερευνητές εξέτασαν τα πλεονεκτήματα τριών διαφορετικών τεχνικών που συνδέονται με τη μείωση του άγχους και την αύξηση της ευτυχίας ή της ευεξίας. Το πραγματοποίησαν ζητώντας από φοιτητές του κολεγίου να περπατάνε γύρω από το κτίριο για 12 λεπτά και να ασκούνται σε μία από τις πιο κάτω στρατηγικές:
Στοργική καλοσύνη: Η πρώτη ομάδα φοιτητών έπρεπε να κοιτάει τους ανθρώπους και να σκέφτεται θετικά πράγματα για αυτούς όπως π.χ., «Εύχομαι για αυτόν τον άνθρωπο να είναι ευτυχισμένος». Οι φοιτητές είχαν ενθαρρυνθεί να πιστεύουν πραγματικά αυτό που σκέφτονταν.
Τρόποι συσχέτισης: Από τη δεύτερη ομάδα φοιτητών ζητήθηκε να κοιτούν τους ανθρώπους και να σκέφτονται πώς σχετίζονται μεταξύ τους, ποιες είναι οι ελπίδες και τα συναισθήματα που μπορεί να μοιράζονται με αυτούς ή ακόμη και ποια η πρόθεσή τους να σχετιστούν μαζί τους παρακολουθώντας λόγου χάρη το ίδιο μάθημα.
Κοινωνική σύγκριση: Η τρίτη ομάδα φοιτητών έπρεπε να κοιτάει τους ανθρώπους και να σκέφτεται πώς οι ίδιοι είναι καλύτεροι από τους ανθρώπους που βλέπουν.
Η μελέτη διέθετε επίσης μία ομάδα ελέγχου στην οποία οι φοιτητές έπρεπε να κοιτάνε τους ανθρώπους και να εστιάζουν στην εξωτερική τους εμφάνιση, στα ρούχα, τους συνδυασμούς των χρωμάτων και τα αξεσουάρ. Σε όλους τους φοιτητές μετρήθηκαν το άγχος, το στρες, τα επίπεδα ευτυχίας, η ενσυναίσθηση και η συνδεσιμότητα πριν και μετά τη βόλτα.
Η στοργική καλοσύνη νικάει
Οι ερευνητές συνέκριναν κάθε τεχνική με την ομάδα ελέγχου και διαπίστωσαν ότι όσοι εξάσκησαν την ευγένεια και την αγάπη ευχόμενοι ότι οι άλλοι θα είναι καλά, αισθάνονταν πιο χαρούμενοι, πιο συνδεδεμένοι, νοιάζονταν περισσότερο, είχαν περισσότερη ενσυναίσθηση, ενώ είχαν και λιγότερο άγχος.
Η ομάδα της συνδεσιμότητας είχε περισσότερη ενσυναίσθηση και ήταν πιο συνδεδεμένοι με τους γύρω τους, ενώ η τελευταία ομάδα, δεν έδειξε κανένα πλεονέκτημα.
Οι φοιτητές που συνέκριναν τους εαυτούς τους με τους άλλους αισθάνονταν λιγότερη ενσυναίσθηση, συμπόνια και σύνδεση, συγκριτικά με τους φοιτητές που έστελναν ευχές και θετική ενέργεια στους άλλους.
«Στον πυρήνα της, η κοινωνική σύγκριση αποτελεί μία ανταγωνιστική στρατηγική», δήλωσε η Dawn Sweet, καθηγήτρια ψυχολογίας και πρόσθεσε πως «δεν μπορεί να λεχθεί ότι δεν δίνει κάποιο πλεονέκτημα, αλλά ο ανταγωνιστικός τρόπος σκέψης συνδέεται με το στρες, το άγχος και την κατάθλιψη».
«Μία βόλτα στην οποία είμαστε ευγενικοί με τους άλλους, μας μειώνει το άγχος και αυξάνει την ευτυχία και τα αισθήματα κοινωνικότητας», δηλώνει ο καθηγητής ψυχολογίας Douglas Gentile. «Πρόκειται για μία απλή στρατηγική η οποία δεν παίρνει πολύ χρόνο και μπορεί να συνδυαστεί με τις δραστηριότητές σας μέσα στη μέρα».
Τα κοινωνικά δίκτυα είναι σαν ένας παιδότοπος για συγκρίσεις. «Αυτός έχει περισσότερα λεφτά από μένα», «αυτή έχει καλύτερο αμάξι» κτλ. Ενώ η μελέτη δεν εξετάζει συγκεκριμένα τα κοινωνικά δίκτυα ο κ. Gentile δήλωσε πως τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η σύγκριση είναι μία επίφοβη στρατηγική.
«Είναι σχεδόν αδύνατο να μη γίνονται συγκρίσεις στα social media. Η μελέτη μας δεν το εξετάζει αυτό, αλλά συχνά αισθανόμαστε φθόνο, ζήλια, θυμό, ή απογοήτευση, ως απόκριση στο τι βλέπουμε εκεί, και αυτά τα συναισθήματα επηρεάζουν την αίσθηση ευεξίας μας».
Η σύγκριση λειτουργεί όταν μαθαίνουμε κάτι ή κάνουμε μία επιλογή. Για παράδειγμα, σαν παιδιά μαθαίνουμε να κοιτάμε τους άλλους και να συγκρίνουμε τα αποτελέσματά τους με τα δικά μας. Ωστόσο όσον αφορά την ευεξία η σύγκριση δεν είναι τόσο αποτελεσματική όσο είναι η στοργική καλοσύνη επισημαίνουν οι ερευνητές.
