Αρκετοί ιδιοκτήτες/κηδεμόνες σκύλων, βλέποντας τον αγαπημένο τους φίλο να μεγαλώνει, επιθυμούν να προσθέσουν στην οικογένειά τους και έναν δεύτερο.
Είναι ένα θέμα, όμως, που οφείλουν να σκεφτούν εις βάθος.
Πόσο σίγουροι είναι ότι ο «πρωτότοκος» θα καλοδεχτεί το νέο μέλος της οικογένειας και δεν θα επηρεαστεί η συμπεριφορά του;
Υπάρχει τρόπος να συμβιώσουν αρμονικά;
Δύο σκύλοι, ίσον διπλές ανάγκες.
Σε εκείνους τους ιδιοκτήτες/κηδεμόνες σκύλων που το σκέφτονται, ο πιστοποιημένος εκπαιδευτής σκύλων, Νίκος Καμπουράκης, θέτει πέντε ερωτήματα.
«Δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που, καθώς συνειδητοποιούν πως ο σκύλος τους μεγαλώνει, σκέφτονται όλο και περισσότερο το ενδεχόμενο να αποκτήσουν έναν δεύτερο.
Οι σκέψεις αυτές πλημμυρίζουν το μυαλό όλων εκείνων που, είτε τους λείπει η χαμένη ζωντάνια και ενεργητικότητα του γέρικου, πλέον, σκύλου τους, είτε θέλουν να χαρίσουν μια νέα παρέα σε αυτόν, ή, πολύ απλά, επιζητούν μια επιπλέον συντροφιά στο σπίτι.
Δεν είναι λίγοι κι εκείνοι που αποκτούν έναν δεύτερο σκύλο για να ξεπεράσουν ευκολότερα την επικείμενη απώλεια του γέρικου σκύλου τους.
Εδώ πρέπει να αναφερθεί πως το κενό που αφήνει πίσω του ο αγαπημένος μας φίλος, δεν αντικαθίσταται με έναν άλλον σκύλο. Κάθε σκύλος είναι μοναδικός.
Συχνά, όμως, η συντροφιά του νέου βοηθά τους κηδεμόνες του να ξεπεράσουν την απώλεια του γηραιότερου, ευκολότερα.
Είναι, όμως, πραγματικά καλή ιδέα;
Για να απαντηθεί αυτό το ερώτημα, θα πρέπει, αρχικά, ο καθένας να είναι ειλικρινής, τόσο απέναντι στον εαυτό του όσο και απέναντι στον σκύλο του, εξετάζοντας πρώτα τις παραμέτρους ενός τέτοιου εγχειρήματος.
Κάθε εν δυνάμει «σκυλογονέας» ενός δεύτερου σκύλου θα πρέπει να θέσει τα εξής ερωτήματα στον εαυτό του, προτού προβεί σε μία υιοθεσία:
1. Είναι ο τωρινός μου σκύλος αρκετά κοινωνικός και υπομονετικός, ώστε να δεχτεί έναν νεαρότερο σκύλο και να αντέξει τη ζωηράδα και τα πιθανά «πειράγματά» του;
Είναι αλήθεια πως ένας νεαρός σε ηλικία σκύλος μπορεί να μάθει αρκετά πράγματα από τον γηραιότερο, καθώς υιοθετεί συμπεριφορές και, συχνά, «διορθώνεται» από εκείνον.
Ο μεγάλος σκύλος αποτελεί το πρότυπό του και, κατά κάποιον τρόπο, τον μεγάλο του δάσκαλο.
Ένα κουτάβι μπορεί, επίσης, να χαρίσει ζωντάνια στον άλλο σκύλο του σπιτιού και να γίνει ο αγαπημένος του φίλος.
2. Είναι, όμως, πραγματικά ο σκύλος σας αρκετά κοινωνικός και υπομονετικός για κάτι τέτοιο; Ή, μήπως, δεν είναι σε θέση να υποστεί τον ολίγον τι άχαρο τρόπο με τον οποίο επικοινωνούν συνήθως τα κουτάβια;
Κάθε σκύλος είναι διαφορετικός και αλληλεπιδρά με τους υπόλοιπους σκύλους με τον δικό του, μοναδικό τρόπο. Αν ο σκύλος σας δεν είναι φιλικός προς άλλα ζώα, αντιδρά και δεν ανέχεται τα «πειράγματα» των άλλων σκύλων, τότε η απόκτηση ενός δεύτερου, ίσως απαιτεί παραπάνω σκέψη.
Ένα κουτάβι ή ένας νεαρός σκύλος θα έχει, πιθανότατα, αστείρευτα αποθέματα ενέργειας για παιχνίδι, που ο σκύλος σας θα πρέπει να ανεχτεί.
Αν, λοιπόν, ο τελευταίος αντιδρά παραπάνω έντονα από όσο θα έπρεπε, αυτό δεν θα ωφελήσει τον νέο σκύλο σας στις μελλοντικές του σχέσεις με άλλους σκύλους, θα κουράσει τον μεγαλύτερο σε ηλικία σκύλο και θα δυσχεράνει τη σχέση τους.
3. Έχω τον χρόνο και την αντοχή να καλύψω τις αυξημένες ανάγκες που ενδέχεται να έχουν, τόσο ο νέος όσο και ο παλιός μου σκύλος ενώ γερνάει;
Η απόκτηση ενός ακόμη σκύλου ισούται με ακόμα περισσότερο απαιτούμενο χρόνο για την κάλυψη των αναγκών του.
Ένα κουτάβι ή ένας νεαρός σκύλος έχει αυξημένες ανάγκες για βόλτα, εκτόνωση, κοινωνικοποίηση και εκπαίδευση, καθώς και για πολύωρη ενασχόληση μαζί του στο σπίτι.
Κάτι τέτοιο μπορεί να αποβεί εξουθενωτικό για τον μέσο ιδιοκτήτη, αν κανείς συνυπολογίσει τις ήδη αυξημένες ανάγκες ενός μεγάλου σε ηλικία σκύλου, οι οποίες πρέπει να ικανοποιηθούν.
Ένας γέρικος σκύλος συχνά χρειάζεται αυξημένη προσοχή στη διατροφή και τη φροντίδα του, ικανοποιητικά επίπεδα άσκησης, συχνές προληπτικές επισκέψεις στον κτηνίατρο, αλλά και ιδιαίτερη προσοχή όσον αφορά τη διατήρηση της σωστής συμπεριφοράς του, ώστε να μη δημιουργηθούν προβλήματα που δεν υπήρχαν με τον ερχομό του νέου μέλους στην «αγέλη» του.
Ο κηδεμόνας των δύο σκύλων οφείλει να αφιερώσει τον απαραίτητο χρόνο στον κάθε έναν ξεχωριστά, ώστε να δομήσει τη σχέση που επιθυμεί με τον νέο του σκύλο, αλλά και να μην παραμελήσει τον γηραιότερο.
Είναι σημαντικό να αναφερθεί εδώ πως με τον ερχομό ενός νέου τετράποδου μέλους στο σπίτι, πρέπει να επιδείξουμε ιδιαίτερη προσοχή στον γέρικο σκυλάκο μας, ώστε να εξακολουθεί να αισθάνεται σημαντικός και μοναδικός για εμάς, μην επιτρέποντας έτσι να μπει σε διαδικασία ανταγωνισμού και διεκδίκησης απέναντι στον νέο σκύλο.
4. Μπορώ να θέσω ξεκάθαρους κανόνες στη σχέση μεταξύ των δύο σκύλων μέσω της εκπαίδευσης, ώστε να αποφευχθούν τυχόν προβλήματα και τριβές μεταξύ τους;
Η εκπαίδευση για τη συνύπαρξη δύο σκύλων στο ίδιο σπίτι είναι ιδιαίτερα χρονοβόρα και απαιτητική διαδικασία.
Ο παλαιότερος σκύλος είναι πιθανό να είναι αρχικά αρνητικός στην παρουσία ενός δεύτερου σκύλου στον χώρο του, καθώς αυτό συνεπάγεται πως θα πρέπει να μάθει να μοιράζεται τα «πράγματά» του, το σπίτι του και τον αγαπημένο του κηδεμόνα, ενώ, επιπλέον, ίσως χάσει τη βολή και την ηρεμία του.
Από την άλλη, ένα νέο κουτάβι μπορεί να προκαλέσει τον παλαιότερο σκύλο με τη συμπεριφορά του, είτε ενοχλώντας τον την ώρα που κοιμάται, είτε διεκδικώντας τα αγαπημένα του παιχνίδια, ή ένα κόκκαλο, ή κυνηγώντας τον για να παίξουν, κ.ά.
Σε κάθε περίπτωση, κάτι τέτοιο μπορεί να πυροδοτήσει αντιδράσεις από τον παλαιότερο σκύλο. Ο γηραιός σκύλος μπορεί να δυσανασχετήσει με τη συμπεριφορά ενός νεαρότερου ζώου, με αποτέλεσμα το γρύλισμα ή και τον τσακωμό μαζί του, αλλά και σε πολλές περιπτώσεις την ανασφάλεια στον χώρο του.
Ο ιδιοκτήτης θα πρέπει να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει άμεσα τέτοιες καταστάσεις, ώστε στη σχέση των δύο σκύλων να μην υπάρχουν προβλήματα.
5. Υπάρχει η οικονομική δυνατότητα να καλυφθούν τα έξοδα για την ποιοτική διαβίωση ακόμη ενός σκύλου;
Τα έξοδα διαβίωσης δυο σκύλων είναι σαφώς μεγαλύτερα από αυτά του ενός.
Με την άφιξη του νέου σκύλου θα ακολουθήσουν και κάποιες αναγκαίες δαπάνες.
Τροφή, βασικός εξοπλισμός (μπολ φαγητού – νερού, κρεβατάκι, παιχνίδια, λουριά), κτηνιατρικά έξοδα για εμβόλια, αποπαρασιτώσεις, τοποθέτηση microchip κ.ά, καθώς και έξοδα για εκπαίδευση, ώστε ο νέος σκύλος να μάθει να συνυπάρχει αρμονικά με τη νέα του οικογένεια, είναι μερικά μόνο παραδείγματα χρηματικών αναγκών για έναν νεαρό σκύλο.
Από την άλλη, ένας γηραιός σκύλος είναι πιθανό να χρειάζεται συχνές προληπτικές εξετάσεις και επισκέψεις στον κτηνίατρο και, σε ορισμένες περιπτώσεις, ειδική διατροφή, συμπληρώματα, ή και φαρμακευτική αγωγή.
Έτσι, πριν από την απόκτηση ενός δεύτερου σκύλου, ο εν δυνάμει ιδιοκτήτης θα πρέπει να συνυπολογίσει πως τόσο ένας νεαρός σκύλος όσο και ένας γηραιότερος σκυλάκος έχουν αυξημένες ανάγκες και, συνεπώς, αυξημένα έξοδα που οφείλει να καλύψει.
Εν κατακλείδι, το αν θα αποδειχθεί καλή ιδέα η απόκτηση ενός δεύτερου σκύλου αποτελεί ευθύνη του κηδεμόνα, αλλά σχετίζεται και με τον χαρακτήρα του κάθε σκύλου.
Για παράδειγμα η απόκτηση ενός πολύ δραστήριου, δυναμικού και ομόφυλου με τον πρώτο σκύλου, έχει περισσότερες πιθανότητες να αποβεί προβληματική αν ο τωρινός σας σκύλος έχει αντίστοιχα χαρακτηριστικά.
Εκτός της απαιτούμενης διάθεσης από τον κηδεμόνα, θα πρέπει να υπάρξει αντικειμενική αξιολόγηση των δεδομένων, κι έπειτα συνετή επιλογή του δεύτερου σκύλου, ώστε να ταιριάξει με τον πρώτο.
Έτσι, η επιλογή θα πρέπει να γίνει με σαφή κριτήρια και, σε συνεννόηση με κάποιον ειδικό που θα σας κατευθύνει στην ορθότερη επιλογή, ώστε η συμβίωση των δύο σκύλων να καταστεί αρμονική, κι όχι προβληματική.
Το καλύτερο που έχετε να κάνετε, είναι να είστε ειλικρινείς με τον εαυτό σας και με τον σκύλο σας, καθώς η απόκτηση ενός δεύτερου σκύλου αποτελεί απόφαση ζωής».
Ο πιστοποιημένος εκπαιδευτής σκύλων, Νίκος Καμπουράκης
▪ Ο κύριος Νίκος Καμπουράκης είναι πιστοποιημένος επαγγελματίας εκπαιδευτής σκύλων και ζει στην Αθήνα. Είναι μέλος του Κυνολογικού Ομίλου Ελλάδος (Κ.Ο.Ε) και αναλαμβάνει κάθε φυλή σκύλων, αντιμετωπίζοντας με ιδιαίτερο ενδιαφέρον όποιο πρόβλημα παρουσιάζουν. *Σε ακαδημαϊκό επίπεδο οι σπουδές του αφορούν την Κοινωνική Πολιτική στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
