Ο κορωνοϊός ήρθε στη ζωή μας, για να μείνει και να μας αλλάξει όχι μόνο την σημερινή πραγματικότητα, αλλά πολύ πιθανό και το μέλλον μας.
Ο άνθρωπος κατάφερε να βρίσκεται στην κορυφή του κόσμου, μόνο και μόνο επειδή ανέπτυξε πρωτόγνωρες ικανότητες προσαρμογής. Τα άτομα μέσα από δεξιότητες κοινωνικής συνεργασίας, κατάφεραν να επιβιώσουν σε ακραίες συνθήκες. Ένας ιός δεν μπορεί να εμποδίσει την μακροημέρευση του είδους μας. Απλά εκείνο που απαιτείται από εμάς είναι να προσαρμοστούμε στις νέες συνθήκες, δηλαδή στα μέτρα ατομικής υγιεινής και προστασίας, που εκμηδενίζουν την μετάδοση του ιού.
Όσο λοιπόν ταχύτερα συνειδητοποιήσουμε ότι η ζωή απαιτεί από όλους μας αλλαγές, τόσο ταχύτερα θα προχωρήσουμε μπροστά, στην εξέλιξη του τρόπου ζωής μας. Ενός τρόπου ζωής διαφορετικού από αυτό που γνωρίζαμε, τις τελευταίες δεκαετίες. Μια αλλαγή στις συνήθειες μας του κοινωνικού συγχρωτισμού και της ανεξέλεγκτης σωματικής προσέγγισης και επαφής. Μετά τους δυο παγκόσμιους πολέμους, θεωρήσαμε την ελευθερία κινήσεως και επαφής, ως αυτονόητη κατάκτηση, συνυφασμένη μάλιστα με τα ατομικά μας δικαιώματα. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι το φιλί αποτελούσε μέχρι πρότινος, για τους περισσότερους, το επισφράγισμα μιας μόνιμης διανθρώπινης σχέσης, του γάμου και όχι μια συμβατική καθημερινή κίνηση, χωρίς κάποια ιδιαίτερη βαρύτητα.
Εξάλλου για καλή μας τύχη, η πανδημία ξέσπασε σε ένα τεχνολογικό περιβάλλον, που η εικονική πραγματικότητα μπορεί να υποκαταστήσει σε όλο και περισσότερους τομείς την ζωντανή επικοινωνία και επαφή. Δεν χωρά βέβαια αμφιβολία, ότι η υποκατάσταση αυτή οδηγεί σε βίαιες αλλαγές, σε πολλούς τομείς της καθημερινής μας ζωής και της εργασίας μας. Γεγονός που για πολλούς από εμάς θα αποδειχθεί έντονα τραυματικό. Όμως οφείλουμε πάντα να βλέπουμε μπροστά, στο μέλλον και να μη μας διαφεύγει ότι η επιβίωση εξαρτάται από την ταχύτητα προσαρμογής στις νέες συνθήκες.
Αφού δεν μπορούμε να αποφύγουμε τις επιπτώσεις της πανδημίας, ας κάνουμε ένα άλμα προς τα εμπρός, μετουσιώνοντας την κατάθλιψη σε ελπίδα, την παραίτηση σε μαχητικότητα. Αντί να γκρινιάζουμε κοιτώντας πίσω και προσπαθώντας να φρενάρουμε τις αλλαγές που μας επιβάλλονται, ας σχεδιάσουμε ένα διαφορετικό μέλλον. Είναι σίγουρο ότι πολλοί θα μείνουν απέξω από το καινούριο αύριο. Ας μην είμαστε εμείς.
