Με τον όρο «παραφιλία» η επιστημονική κοινότητα αναφέρεται σε ασυνήθιστα ή μη κανονικά σεξουαλικά ενδιαφέροντα που προκαλούν διέγερση και φαντασιώσεις, ορισμένες εκ των οποίων είναι εξαιρετικά νοσηρές και τιμωρούνται και από τον Νόμο. Ωστόσο, υπάρχουν μικρότερης βαρύτητας παραφιλίες, οι οποίες δεν είναι τόσο ασυνήθιστες τελικά και αφορούν πολύ περισσότερους ανθρώπους από όσους θα επιθυμούσε η μικροαστική ηθική.
Μάλλον, βέβαια, αφορούν τους περισσότερους -έστω μία από τις τρεις. Ποιος τα λέει όλα αυτά; Ο συγγραφέας ενός νέου best seller επ’ ονόματι Justin J. Lehmiller, ο οποίος υπογράφει το «Tell Me What You Want: The Science of Sexual Desire and How It Can Help You Improve Your Sex Life», για τις ανάγκες του οποίου πραγματοποίησε έρευνα με ερωτηματολόγια σε σύγχρονους αμερικανούς και αμερικανίδες, ζητώντας τους να του πουν τις φαντασιώσεις τους.
Ιδού λοιπόν τρεις ερωτικές φαντασιώσεις (από τα βασικά ευρήματα του βιβλίου) που συνήθως θεωρούνται παραφιλικές από τους ψυχολόγους (κάτι δηλαδή σαν διαστροφές), αλλά είναι στην πραγματικότητα πολύ συνηθισμένες από την άποψη του αριθμού των ανθρώπων που έχουν φαντασιωθεί κάτι σχετικό.
Πρώτον, καθόλου σπάνιο δεν φαίνεται να είναι το BDSM (που σημαίνει κυριαρχία, υποταγή, σαδισμό, μαζοχισμό). Ορισμένες πτυχές του φαίνεται να είναι λίγο πιο δημοφιλείς από άλλες, εντούτοις υπολογίσιμο ποσοστό ανθρώπων φαίνεται να έχουν τέτοιες φαντασιώσεις. Ένα χαρακτηριστικό τέτοιο δείγμα σεξουαλικής συμπεριφοράς είναι το δέσιμο κατά τη διάρκεια της πράξης, με σκοινιά, χειροπέδες κ.λπ. Ίσως αυτά εξηγούν γιατί το Fifty Shades of Grey έγινε ένα εξαιρετικά δημοφιλές φαινόμενο.
Στο ίδιο πλαίσιο, η επιθυμία για ανάμειξη της ευχαρίστησης και του πόνου φαίνεται να θέλγει άνδρες και γυναίκες, που αποζητούν μπατσάκια στα οπίσθια, ενώ μικρότερο ποσοστό φαίνεται να επιζητάει και χαστούκια στο πρόσωπο. Ένας έμπειρος εραστής θα πρόσθετε σε αυτά ότι το νόημα δεν είναι να στείλεις τη σύντροφό σου στο νοσοκομείο, αλλά ούτε και να νιώθει τα ραπίσματα ως χάδια.
Το να κάνεις σεξ σε δημόσιο χώρο είναι μια άλλη φαντασίωση που οι περισσότεροι άντρες και γυναίκες φαίνεται να έχουν. Η προτίμηση αυτή απέχει αρκετά από τον επιδειξιομανία, καθώς ο σκοπός του επιδειξία είναι να παρενοχλήσει τους άλλους, ενώ το σεξ στο δημόσιο χώρο έχει την έννοια του να κάνεις κάτι απαγορευμένο και να ζεις επικίνδυνα. Χώρια που πολλά νέα ζευγάρια το κάνουν επειδή δεν έχουν δική τους στέγη, αλλά και παράνομα ζευγάρια που το κάνουν για τους προφανείς λόγους.
Μια άλλη παραφιλία που φαίνεται να είναι αρκετά δημοφιλής, κυρίως μεταξύ των ανδρών, είναι το λεγόμενο μπανιστήρι, η πράξη δηλαδή της παρακολούθησης ενός άγνωστου ατόμου σε στιγμές όπου αυτό είναι ανάλαφρα ντυμένο, περνάει κάτω από σκάλες ή κάνει ηλιοθεραπεία στην παραλία. Συνήθως μάλιστα ακολουθεί αργότερα χρήση του οπτικού υλικού, με δημιουργικό, προσωποποιημένο τρόπο.
Αν όλες οι παραπάνω συμπεριφορές αθροιστούν, τότε ένας ειδικός της ψυχικής υγείας θα μπορούσε να διαγνώσει ένα είδος ασυνήθιστης συμπεριφοράς στο άτομο έως και τη συσσώρευση διαστροφών. Ωστόσο και εδώ υπάρχουν πολλές παράμετροι για να ισχύσει κάτι τέτοιο. Για παράδειγμα, κάποιος που φαντασιώνεται κάτι δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θέλει και να το κάνει -με άλλα λόγια, δεν είναι όλες οι σεξουαλικές φαντασιώσεις και σεξουαλικές επιθυμίες…
