Την καίρια σημασία της διατήρησης ενός υγιούς σωματικού βάρους σε όλα τα ηλικιακά στάδια καταδεικνύει μεγάλης κλίμακας μελέτη παρατήρησης της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Βοστόνης, η οποία διαπιστώνει ότι οι εναλλαγές στο βάρος από την εφηβεία έως τη μέση ηλικία έχουν σημαντική επίδραση στον κίνδυνο πρόωρου θανάτου.
Στα ευρήματα της μελέτης -η οποία δημοσιεύτηκε στο JAMA Network Open– αναφέρεται ότι οι συμμετέχοντες που ανήκαν βάσει του δείκτη μάζα σώματος στην κατηγορία του παχύσαρκου κατά την εφηβεία και μετακινήθηκαν στην κατηγορία του υπέρβαρου κατά τη μέση ηλικία παρουσίασαν μειωμένο κίνδυνο πρόωρου θανάτου συγκριτικά με άτομα που παρέμειναν παχύσαρκα.
Αντίθετα, η απώλεια βάρους στα ηλικιωμένα άτομα δεν συσχετίστηκε με ανάλογη μείωση.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι το 12,4% των πρόωρων θανάτων που καταγράφονται στις Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι το άτομο που κατέληξε είχε υψηλότερο δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) σε οποιοδήποτε χρονική περίοδο μεταξύ εφηβείας και μέσης ηλικίας.
Υπό το φως των ευρημάτων οι ερευνητές τονίζουν την ανάγκη πρόληψης της παχυσαρκίας, και ιδίως στις νεαρές ηλικίες, καθώς και διατήρησης ενός φυσιολογικού βάρους καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής μας.
Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από το 1998 έως 2015 για συνολικά 24.205 άτομα.
Οι συμμετέχοντες ήταν ηλικίας 40-47 ετών όταν εντάχθηκαν στη μελέτη. Παρείχαν στους ερευνητές στοιχεία για το δείκτη μάζας σώματός τους στην ηλικία των 25 ετών, δηλαδή δέκα χρόνια πριν την έναρξη της μελέτης, και εκείνοι ακολούθως ανέλυσαν τη συσχέτιση μεταξύ των αλλαγών στον ΔΜΣ και της πιθανότητας θανάτου συμμετέχοντα κατά τη χρονική περίοδο παρακολούθησης -λαμβάνοντας ταυτόχρονα υπόψη και άλλους παράγοντες, όπως το φύλο, το ιστορικό, το κάπνισμα και το επίπεδο εκπαίδευσης.
Και διαπίστωσαν ότι οι συμμετέχοντες των οποίων ο ΔΜΣ μετακινήθηκε από το εύρος της παχυσαρκίας στην ηλικία των 25 ετών στο εύρος του υπέρβαρου στη μέση ηλικία είχαν 54% λιγότερες πιθανότητες να πεθάνουν πρόωρα συγκριτικά με τους συμμετέχοντες που είχαν παραμείνει στην κατηγορία του παχύσαρκου.
Υπολόγισαν, δε, ότι το 3,2% των θανάτων που καταγράφηκαν στη μελέτη θα είχε αποφευχθεί εάν όλοι όσοι ήταν παχύσαρκοι στην ηλικία των 25 ετών είχαν κατορθώσει να μειώσουν τον δείκτη μάζας σώματος στο εύρος του υπέρβαρου μέχρι να φθάσουν τη μέση ηλικία.
Αν και η συγκεκριμένη μελέτη επικεντρώθηκε στην πρόληψη των πρόωρων θανάτων, οι υπογράφοντες τονίζουν πως η διατήρηση ενός υγιούς σωματικού βάρος θα επιδράσει επίσης θετικά έναντι του κινδύνου χρόνιων νοσημάτων, όπως η υπέρταση, ο διαβήτης, οι καρδιαγγειακές παθήσεις, ακόμη και ο καρκίνος.
Διαβάστε ακόμη
Η παχυσαρκία αυξάνει τον κίνδυνο θανάτου από κορωνοϊό
Κορωνοϊός: Παθήσεις που σχετίζονται με την παχυσαρκία επιδεινώνουν την πορεία της λοίμωξης
