Το διαβητικό πόδι οφείλεται συνήθως σε συνδυασμό νευροπάθειας και αρτηριοπάθειας και αν δεν θεραπευτεί εγκαίρως όταν παρουσιαστούν επιπλοκές, μπορεί να οδηγήσει σε ακρωτηριασμό.
Οι διαβητικοί ασθενείς πολλές φορές έχουν μειωμένη αισθητικότητα στα πόδια και δεν νιώθουν πόνο στους μικροτραυματισμούς. Οι τραυματισμοί αυτοί μπορεί να προκαλέσουν την δημιουργία πληγών και ελκών. Η μειωμένη αιμάτωση στην περιοχή λόγω της απόφραξης των αρτηριών των κάτω άκρων δυσχεραίνει την επούλωση των ελκών και συμβάλει στην επιπλέον νέκρωση των ιστών. Η πιθανότητα μόλυνσης σε αυτές τις περιπτώσεις είναι μεγάλη και μπορεί να οδηγήσει σε γάγγραινα και ακρωτηριασμό.
Τα άτομα με διαβήτη διατρέχουν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης γάγγραινας. Εκτιμάται ότι ο κίνδυνος αυτός πολλαπλασιάζεται επί 17 σε σύγκριση με τον μη διαβητικό πληθυσμό. Στην Ελλάδα περίπου 40.000 άτομα πάσχουν από διαβητικό πόδι και 2.000 με 3.000 ασθενείς κάθε χρόνο υφίστανται περιορισμένο ή μείζονα ακρωτηριασμό.
Με τα κατάλληλα μέτρα πρόληψης και θεραπείας, ο αριθμός αυτός είναι δυνατόν να μειωθεί σε σημαντικό βαθμό.
Μόλις παρατηρηθούν τα πρώτα σημάδια τραύματος ή έλκους στο δέρμα θα πρέπει να πραγματοποιείται το συντομότερο δυνατό αγγειοχειρουργική αξιολόγηση ώστε να εκτιμηθεί η αιμάτωση των κάτω άκρων.
Σε περίπτωση που αυτή δεν είναι ικανοποιητική, τότε υπάρχουν τεχνικές επαναιμάτωσης (οι περισσότερες γίνονται ενδαγγειακά, δηλαδή ελάχιστα επεμβατικά) οι οποίες βελτιώνουν σημαντικά την αιμάτωση και επιτρέπουν την επούλωση και την διάσωση του σκέλους.
*Ο Δρ. Νίκος Παρασκευάς είναι Αγγειοχειρουργός – Αγγειολόγος, Διευθυντής Β’ Αγγειοχειρουργικής Κλινικής Νοσοκομείου ΥΓΕΙΑ
