Γυναίκες με λίγο ελεύθερο χρόνο στη διάθεσή μας. Εργαζόμενες σε πόστα απαιτητικά. Θηλυκά που προσπαθούμε να ισορροπήσουμε με δωδεκάποντα -ή χωρίς- πάνω σε ρόλους πολλαπλούς. Μαμάδες που «τίποτα και κανέναν δεν βάζω σαν τα παιδιά μου» κι όταν ο χρόνος μαζί τους δεν περισσεύει γεμίζουμε με τύψεις τον ήδη παραγεμισμένο από δεκάδες υποχρεώσεις εαυτό μας. Χαλαρώστε! Καλή μαμά δεν σημαίνει να είμαστε σε κατάσταση alert είκοσι τέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο αλλά να διαθέτουμε στα παιδιά μας τον ποιοτικό εκείνο χρόνο που αρκεί (και περισσεύει) για να καλλιεργήσουμε μαζί τους μία ουσιαστική σχέση.
Η ‘check list’ της καλής μαμάς
1. Διαθέστε στο παιδί ποιοτικό χρόνο: Ποιοτικός χρόνος σημαίνει: κάνω με το παιδί μου ό, τι εκείνο θέλει έστω και για 10 λεπτά την ημέρα. Είμαι προσηλωμένη δίνοντας το 100% της προσοχής μου, αφήνοντας στην άκρη οτιδήποτε άλλο. Είμαι πραγματικά παρούσα χωρίς να ταξιδεύει το μυαλό μου σε εκκρεμότητες, στην πρωινή συνάντηση που δεν πήγε καλά ή στο τι θα μαγειρέψω το βράδυ.
2. Μην κάνετε όσα το παιδί μπορεί να κάνει μόνο του: Όταν το παιδί μας δεν καταφέρνει κάτι μόνο του, πριν σπεύσουμε να το βοηθήσουμε, ας αναρωτηθούμε αν είναι πιο σημαντικό να πετύχει αυτό που θέλει με τη βοήθειά μας ή να μάθει ότι όταν προσπαθεί μόνο του θα τα καταφέρει. Όταν κάνουμε εμείς πράγματα για το παιδί μας είτε για να μη το βλέπουμε να δυσκολεύεται είτε επειδή βιαζόμαστε αφού το σχολικό περιμένει κάτω από το σπίτι μας, τελικά δεν το βοηθάμε να σταθεί στα πόδια του.
3. Δείχνετε του καθημερινά την αγάπη και τη στοργή σας: Όσο ανέφικτο και αν ακούγεται, είναι σημαντικό να είμαστε διαθέσιμες για να μας ανοιχτούν τα παιδιά μας όταν νιώσουν την ανάγκη. Και βέβαια, να δίνουμε την αγάπη και τη στοργή μας σε γενναίες δόσεις καθημερινά.
4. Αφήστε το παιδί να μιλήσει περισσότερο από εσάς: Όταν συζητάμε, ας αφήσουμε το παιδί μας να μιλήσει περισσότερο. Ας δώσουμε την αμέριστη προσοχή μας και ας συγκρατηθούμε από το να προσφέρουμε τη συμβουλή μας παρά μόνο αν μας ζητηθεί, για να αντιληφθεί τα συναισθήματά του και να σκεφτεί πιθανές λύσεις.
5. Αναγνωρίστε τα συναισθήματά του: Όταν κλαίει, ο ρόλος μας δε είναι να το πείσουμε ότι «δε συμβαίνει τίποτα» όταν προφανώς συμβαίνει αφού χτύπησε ή πληγώθηκε, αλλά να το ακούσουμε και να αναγνωρίσουμε τα συναισθήματά του (π.χ. «νομίζω τρόμαξες»).
6. Αν πρέπει, ζητήστε του συγνώμη: Όταν χάνουμε την ψυχραιμία μας ή φερόμαστε άδικα, ας μη ντραπούμε να ζητήσουμε συγγνώμη, όσο μικρό και αν είναι το παιδί μας. Έτσι θα μειώσουμε τις τύψεις μας και το παιδί μας θα μάθει ότι όλα τα συναισθήματα είναι αποδεκτά αλλά όχι όλες οι συμπεριφορές που απορρέουν από αυτά.
7. Αν φτάσετε στα όριά σας κάντε ένα «διάλειμμα»: Όταν νιώθουμε ότι φτάσαμε στα όριά μας, ας κάνουμε ένα διάλειμμα έστω λίγων λεπτών, για να αποστασιοποιηθούμε από το συμβάν. Αργότερα που θα έχουμε ηρεμήσει, θα είμαστε πιο ψύχραιμες και με περισσότερες πιθανότητες να χειριστούμε σωστά το θέμα.
8. Προετοιμάστε το παιδί για τα δύσκολα: Είναι σημαντικό να δείξουμε στο παιδί μας ότι η ζωή δεν είναι τέλεια. Αποστολή μας ως γονείς δεν είναι να κάνουμε τη ζωή τέλεια για το παιδί μας αλλά να το προετοιμάσουμε και για τις δύσκολες στιγμές, βοηθώντας το να καλλιεργήσει απαραίτητες δεξιότητες.
Προτάσεις για αγχωμένες μαμάδες για ουσιαστικές στιγμές με το παιδί μας
Ας:
- το ενθαρρύνουμε να μας διδάξει κάτι που ξέρει
- αφουγκραστούμε τις ιδιαίτερες κλίσεις του ενθαρρύνοντάς το να βιώσει διαφορετικές εμπειρίες -αντί για δικές μας επιθυμίες
- επιλέξουμε παιχνίδια που καλλιεργούν τη φαντασία και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ποικιλοτρόπως βάσει της δημιουργικότητας του παιδιού.
- του δείξουμε μέσα από το παράδειγμά μας πώς να κάνει ανακύκλωση
- κάνουμε μαζί μια βόλτα στη φύση
- οργανώσουμε ένα απόγευμα εθελοντισμού (π.χ. σε ίδρυμα, δενδροφύτευση).
- συζητήσουμε για τις αξίες της ζωής
