Μια νέα μελέτη που μας περιγράφει η δημοσιογράφος και συγγραφέας Fern Schumer Chapman σε σχεδόν 19.000 άτομα διαπίστωσε ότι η προτίμηση και η εμφανέστερη εκδήλωση της γονεϊκής αγάπης σε ένα από τα δύο αδέρφια, ανάβει το «φιτίλι» της μεταξύ τους αποξένωσης. Η μελέτη επίσης αποκάλυψε ότι οι γονείς τείνουν να ξεχωρίζουν τα δύο παιδιά τους στη βάση ατομικών χαρακτηριστικών τους, όπως η σειρά γέννησης, η ιδιοσυγκρασία και το φύλο τους. Η έρευνα δημοσιεύθηκε από την Αμερικανική Ψυχολογική Ένωση.
Ενδιαφέροντα ερευνητικά ευρήματα
Οι γονείς συνήθως μεταχειρίζονται πιο ευνοϊκά:
- τις κόρες ή τα παιδιά οποιουδήποτε φύλου που είναι πιο ευσυνείδητα, υπεύθυνα, οργανωμένα και ευχάριστα
- τα μεγαλύτερα αδέρφια, στα οποία επιτρέπουν να είναι πιο αυτόνομα, επειδή τα θεωρούν πιο ώριμα
Τα αδικημένα παιδιά τείνουν να έχουν χαμηλότερα επίπεδα ψυχικής υγείας και να δυσκολεύονται στη συναισθηματική τους αυτορρύθμιση. Επίσης νιώθουν στρες από τις οικογενειακές τους σχέσεις.
Τα παιδιά που απολαμβάνουν την εκτίμηση των γονιών συνήθως επιτυγχάνουν υψηλότερες βαθμολογίες, υγιέστερες σχέσεις και καλή συναισθηματική αυτορρύθμιση.
Οι γονείς ωστόσο σύμφωνα με τον Fern Schumer Chapman κάποτε στρέφουν την προσοχή τους στο «απαρατήρητο» παιδί, λόγω ταύτισης της συμπεριφοράς του αδικημένου παιδιού καθώς μεγαλώνει με κάποιο αγαπημένο συγγενικό πρόσωπο των γονιών ή της προσκόλλησης του παιδιού σε έναν από τους γονείς.
Πως καλλιεργείται η αποξένωση
Τα αδέλφια είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στο ευνοιοκρατικό καθεστώς της οικογένειας και ως εκ τούτου, είναι πολύ εύκολο να επιλέξουν την αποστασιοποίηση από το ευνοημένο μέλος. Έρευνες του Karl Pillemer, κοινωνιολόγου, γεροντολόγου και καθηγητή ανθρώπινης ανάπτυξης στο Πανεπιστήμιο Cornell, δείχνουν ότι τα δύο τρίτα με τρία τέταρτα των μητέρων έχουν ένα αγαπημένο παιδί και ότι τα παιδιά τους έχουν επίγνωση της μεροληπτικής αυτής συμπεριφοράς.
Από την ηλικία ακόμα των 2 ετών, τα παιδιά έχουν τεντωμένες τις «κεραίες» τους και αντιλαμβάνονται ανεπαίσθητες αλλαγές στο κοινωνικό περιβάλλον, βάσει έρευνας της Judith Dunn, κοινωνικής αναπτυξιακής ψυχολόγου και ομότιμης καθηγήτριας αναπτυξιακής ψυχολογίας στο King’s College του Λονδίνου.
Επίσης, έχει παρατηρηθεί ότι παιδιά 15 έως 17 μηνών «σκανάρουν» τη συμπεριφορά της μαμάς προς το μεγαλύτερο αδερφάκι. Έτσι η μη συμφέρουσα διαπίστωση της διάκρισης πυροδοτεί την εχθρότητα. Κάτι ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι ότι τα παιδιά ξέρουν πως να πληγώσουν το αδερφάκι τους, πως να το παρηγορήσουν ή να εντείνουν τον πόνο του και μάλιστα αυτή η γνώση επηρεάζει όλη τους τη ζωή.
Ούτε τα ευνοημένα παιδιά είναι χαρούμενα
Στην πραγματικότητα η ερευνητική εμπειρία δείχνει ότι κανένα παιδί δεν ευημερεί όταν υπάρχει ευνοιοκρατία στην οικογένεια. Κάτι που πολλοί αγνοούν είναι ότι τα «καλύτερα» παιδιά αισθάνονται συχνά ενοχές, προσπαθούν να ανταποκρίνονται στις υψηλότερες προσδοκίες των γονιών και εκδηλώνουν καταθλιπτικά συμπτώματα ακόμα και για μικρές αποτυχίες.
Οκτώ σημάδια ναρκισσισμού στους γονείς – Πώς επηρεάζουν την ανατροφή του παιδιού
