Δεν φταίει ο/η σύζυγος, αλλά τα γονίδιά του/της για την ποιότητα του γάμου, σύμφωνα με νέα έρευνα που διεξήχθη από τους επιστήμονες του Πανεπιστημίου Binghamton και δημοσιεύθηκε στο Journal of Family Psychology .
Φυσικά οι επιστήμονες δεν λένε ακριβώς αυτό – δεν θα μπορούσαν ποτέ τα γονίδια να φέρουν όλο το φορτίο της ευθύνης για την καλή ή κακή κατάσταση στο γάμο σας. Ωστόσο, αυτό το οποίο θέλησαν να διερευνήσουν οι ειδικοί είναι κατά πόσο διαφορετικοί γονότυποι (γενετικοί συνδυασμοί) του OXTR – του υποδοχέα που ρυθμίζει το γονίδιο της ωκυτοκίνης – είχαν και διαφορετική επίδραση στον τρόπο με τον οποίο οι σύντροφοι υποστήριζαν ο ένας τον άλλον, δεδομένου ότι η αλληλοϋποστήριξη αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για την ποιότητα της σχέσης.
Η δε επιλογή του OXTR – του υποδοχέα που ρυθμίζει το γονίδιο της ωκυτοκίνης – δεν ήταν τυχαία, δεδομένου ότι η ωκυτοκίνη είναι η ορμόνη που χαρακτηρίζεται ως η ορμόνη της αγάπης. Έρευνες επίσης την εμπλέκουν στην κοινωνική αναγνώριση και σε μια ευρεία γκάμα κοινωνικών συμπεριφορών.
«Προηγούμενες έρευνες είχαν αποκαλύψει την ύπαρξη μιας πιθανής συσχέτισης ανάμεσα σε γενετικούς παράγοντες και την ποιότητα της σχέσης, και είχαν αναδείξει τον ρόλο της ωκυτοκίνης στην κοινωνική υποστήριξη – που είναι σημαντική πτυχή των διαπροσωπικών σχέσεων» εξηγεί ο Richard Mattson, αναπληρωτής καθηγητής ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Binhamton.
Αυτή τη φορά οι ερευνητές διεξήγαγαν τα πειράματά τους σε 79 ζευγάρια. Από τον κάθε σύντροφο ζητήθηκε να εστιάσει σε κάποιο σοβαρό ζήτημα που τον απασχολούσε και το θέμα αυτό το συζήτησε με τον σύντροφό του/της για δέκα λεπτά. Η συνομιλία καταγράφηκε και αναλύθηκε ως προς το πόσο υποστηρικτικός ήταν ο κάθε σύντροφος προς το πρόβλημα που αντιμετώπιζε το ταίρι του. Παράλληλα οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν ατομικά ερωτηματολόγια, ενώ επίσης έδωσαν δείγματα σάλιου για την ανάλυση του DNA.
Οι ερευνητές κατέληξαν ότι συγκεκριμένα γονίδια μπορεί να επιδρούν στην ποιότητα του γάμου, αναδεικνύοντας μάλιστα συγκεκριμένους γονότυπους ως περισσότερο ή λιγότερο ευεργετικούς για τον γάμο.
«Βρήκαμε ότι οι μεταλλάξεις σε δυο συγκεκριμένες περιοχές του υποδοχέα OXTR επιδρούσαν στις παρατηρούμενες συμπεριφορές και των δυο συζύγων καθώς και ότι διαφορές στη συμπεριφορά ανάμεσα στα ζευγάρια είχαν μικρές αλλά σωρευτικές επιδράσεις στη συνολική εκτίμησή τους για την παρεχόμενη στήριξη, επομένως και για την ποιότητα της σχέσης» εξηγεί ο καθηγητής Mattson. Το στοιχείο που αναδείχθηκε ως καθοριστικό για την ποιότητα της σχέσης, σύμφωνα με τον επικεφαλής ερευνητή, ήταν η μετάλλαξη του γονότυπου σε μια συγκεκριμένη περιοχή του υποδοχέα OXTR. «Οι σύζυγοι με συγκεκριμένο γονότυπο που σύμφωνα με άλλους ερευνητές σχετίζεται με συμπτώματα κοινωνικών ελλειμμάτων ήταν λιγότερο ευχαριστημένοι με την υποστήριξη που έλαβαν – επομένως και λιγότερο ευχαριστημένοι από τον γάμο τους» επισημαίνει ο Δρ. Mattson.
«Τα γονίδια παίζουν ρόλο στην ποιότητα του γάμου, επειδή σχετίζονται με το ποιοι είμαστε ως άτομα και τα χαρακτηριστικά των ατόμων επιδρούν στην σχέση» εξήγησε ο Δρ. Mattson. «Τα ευρήματά μας είναι τα πρώτα που περιγράφουν μια σειρά γενετικών και συμπεριφορικών μηχανισμών ως μια πιθανή γονιδιακή οδό επίδρασης στο γάμο. Επιπρόσθετα παρείχαμε επιπλέον στοιχεία στην αυξανόμενη γνώση για τον ρόλο που παίζουν οι μεταλλάξεις του γονότυπου με βάση το κοινωνικό πλαίσιο».
