Η αθροιστική έκθεση στην παχυσαρκία φαίνεται να αυξάνει τον κίνδυνο εκδήλωσης διαβήτη τύπου 2, σύμφωνα με νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Diabetologia.
Αν και η παχυσαρκία είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο εδώ και χρόνια ότι αποτελεί παράγοντα κινδύνου για εκδήλωση διαβήτη τύπου 2, ελάχιστα στοιχεία είναι γνωστά για τη σχέση μεταξύ της ηλικίας έναρξης της παχυσαρκίας και της αθροιστικής έκθεσης σε αυτήν και του κινδύνου νόσησης από διαβήτη τύπου 2, ειδικά στους νεαρούς ενήλικες.
Επιστημονική ομάδα της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Bloomington της Ιντιάνα με επικεφαλής την Δρ. Dr Juhua Luo, ανέλυσε στοιχεία από την αυστραλιανή μελέτη ALSWH για να παρακολουθήσουν την εξέλιξη του Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) κατά τα πρώτα χρόνια της ενηλικίωσης. Εν συνεχεία μελέτησαν τη σχέση μεταξύ διακριτών μεταβολών του ΔΜΣ και του κινδύνου εκδήλωσης διαβήτη τύπου 2. Επίσης ερεύνησαν αν υπήρχε σχέση μεταξύ του χρόνου έναρξης της παχυσαρκίας, των ετών παχυσαρκίας και του διαβήτη τύπου 2.
Το δείγμα της μελέτης ALSWH ήταν γυναίκες 18-23 ετών όταν ξεκίνησε η έρευνα το 1996 και υποβάλλονταν σε ιατρική αξιολόγηση ανά τριετία για 19 χρόνια. Επίσης επτά φορές καταγράφηκε το σωματικό βάρος τους. Συνολικά, 162 (1,5%) γυναίκες εκδήλωσαν διαβήτη τύπου 2 σε διάστημα 16 ετών και εντοπίστηκαν έξι διακριτές μεταβολές του ΔΜΣ.
Ο υψηλότερος αρχικός ΔΜΣ σχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο διαβήτη. Η όψιμη ηλικία απαρχής της παχυσαρκίας σχετίστηκε με 13% χαμηλότερο κίνδυνο διαβήτη τύπου 2 για κάθε επιπλέον χρόνο που καθυστερούσε να εμφανιστεί η παχυσαρκία. Ο μεγάλος αριθμός ετών που κάποιος ήταν παχύσαρκος συνεπαγόταν και αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης διαβήτη τύπου 2. Για κάθε επιπλέον δέκα χρόνια παχυσαρκίας ο κίνδυνος αυξανόταν κατά 25%.
Μεταξύ των 10.521 (94%) γυναικών που δεν ήταν παχύσαρκες αρχικά, οι ερευνητές παρατήρησαν ότι εκείνες που εξελίχθηκαν σε παχύσαρκες κατά τη διάρκεια της μελέτης είχαν τριπλάσιο κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2. Επίσης εκείνες που εξελίχθηκαν σε παχύσαρκες και έμειναν παχύσαρκες λιγότερο από δέκα χρόνια, 10-30 χρόνια και 30 και περισσότερα χρόνια είχαν από τριπλάσιο έως εξαπλάσιο κίνδυνο να εκδηλώσουν διαβήτη.
«Πάνω από τις μισές γυναίκες είχαν ταχεία αύξηση του ΔΜΣ από την ηλικία των 18-23 ετών μέχρι και την ηλικία των 37-42 ετών. Τα στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι ο ΔΜΣ στα πρώιμα ενήλικα χρόνια μας παίζει σημαντικό ρόλο στον υποκείμενο κίνδυνο εκδήλωσης διαβήτη τύπου 2. Επίσης, παρατηρήσαμε ότι οι γυναίκες που από μη παχύσαρκες εξελίχθηκαν σε παχύσαρκες είχαν μεγαλύτερο κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2 συγκριτικά με εκείνες που δεν έγιναν παχύσαρκες. Τέλος, όσο νεότερη η ηλικία απαρχής της παχυσαρκίας και περισσότερα τα χρόνια με παχυσαρκία, τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος διαβήτη τύπου 2», αναφέρεται στα συμπεράσματα της μελέτης.
