Θετική δράση στην αντιμετώπιση του σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2 φαίνεται πως έχουν οι πλατφόρμες δόνησης, μιας προπονητικής μεθόδου που βασίζεται στην ταλάντωση του σώματος μέσω της δόνησης, σύμφωνα με τους ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Augusta της Τζόρτζια που δημοσίευσαν την έρευνά τους στο International Journal of Molecular Sciences.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες η έκθεση ποντικιών στην «δόνηση όλου του σώματος» ενίσχυσε τον αριθμό των κυττάρων που μάχονται κατά της φλεγμονής, γεγονός που οδήγησε σε αλλαγές στο εντερικό μικροβίωμα των πειραματόζωων, κάτι που τους επέτρεψε να διασπούν καλύτερα τη γλυκόζη που περιεχόταν στο φαγητό τους.
Οι πλατφόρμες δόνησης οι οποίες προσομοιώνουν τη συμβατική άσκηση χωρίς σωματική κόπωση είναι ήδη δημοφιλείς ως προπονητικές μέθοδοι.
Για να δουν αν η δόνηση θα μπορούσε να βοηθήσει και στη μάχη κατά του σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2, οι ερευνητές πραγματοποίησαν αυτή την ιδιόμορφη «θεραπεία» σε υγιή ποντίκια και σε ποντίκια με σακχαρώδη διαβήτη για 20 λεπτά, πέντε φορές την εβδομάδα για έξι εβδομάδες. Τα αποτελέσματα έδειξαν αυξημένη διαφοροποίηση των μονοπύρηνων κυττάρων σε μακροφάγα κύτταρα που αναλαμβάνουν σημαντικό ρόλο στην άμυνα του οργανισμού.
Η δόνηση του σώματος οδήγησε στην αύξηση της παραγωγής μακροφάγων τύπου Μ2, τα οποία έχουν αντιφλεγμονώδη δράση και στη μείωση των προ-φλεγμονοδών μακροφάγων Μ1 στα πειραματόζωα.
Οι ερευνητές σημείωσαν επίσης αύξηση σε άλλα αντιφλεγμονώδη μόρια όπως η κυτοκίνη IL-10. Οι δονήσεις του σώματος οδήγησαν σε τροποποιήσεις των μικροοργανισμών του μικροβιώματος των ποντικιών. Συγκεκριμένα το βακτήριο Alistipes αυξήθηκε κατά 17 φορές. Πρόκειται για ένα βακτήριο που εντοπίζεται στο έντερο σε σχετικά μικρούς αριθμούς και παράγει μικρές αλυσίδες λιπαρών οξέων όπως το βουτυρικό οξύ.
«Τα λιπαρά οξέα είναι αντιφλεγμονώδη και μπορούν να αντιστρέψουν τις επιδράσεις μίας ασθένειας ή της υψηλής σε λιπαρά διατροφής», γράφουν οι ερευνητές.
Στο δεύτερο μέρος της δοκιμής, οι ερευνητές χορήγησαν στα ποντίκια ένα χάπι με αυξημένα επίπεδα βακτηρίων Alistipes σε συνδυασμό με 10 λεπτά δόνησης διαπιστώνοντας πως αυτή η μικρότερη δόση δόνησης δούλεψε εξίσου καλά με την 20λεπτη διάρκεια και πως «όσο το βακτήριο αυξανόταν, τόσο αυξανόταν και η γλυκόζη στα πειραματόζωα». «Η ακολουθία δεν είναι ακόμα εντελώς ξεκάθαρη, αλλά παρά την ασάφεια, οι ερευνητές πιστεύουν πως οι δονήσεις αναδιατάσσουν τα στρώματα του μικροβιώματος.
Οι ερευνητές ελπίζουν πως η μελέτη θα οδηγήσει σε θεραπείες που θα στοχεύουν τη χρόνια φλεγμονή, η οποία έχει συσχετιστεί με διάφορες νόσους όπως η αρθρίτιδα, ο σακχαρώδης διαβήτης αλλά και ο καρκίνος.
Σχεδιάζουν μάλιστα να δοκιμάσουν την υπόθεσή τους περαιτέρω «απαλείφοντας» τα μακροφάγα κύτταρα από τα ποντίκια και παρακολουθώντας τι θα συμβεί.
