Σήμα κινδύνου εκπέμπει εκ νέου η επιστημονική κοινότητα για το τριχλωροαιθυλένιο (TCE) και τη σύνδεσή του με τη νόσο Πάρκινσον. Πρόκειται για χημική ουσία με τον χημικό τύπο C2HCI3 που έχει χρησιμοποιηθεί για παρασκευή βρώσιμων και βιομηχανικών προϊόντων όπως εκχυλίσματα μπαχαρικών ή ντεκαφεϊνέ καφέ, απολιπαντικά μετάλλων, διορθωτικά υγρά για γραφομηχανές και προϊόντα στεγνού καθαρισμού ή καθαρισμού χαλιών έως την αναισθησία ασθενών, την οποία ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (ECHA) περιγράφει ως ουσία που προκαλεί σοβαρό ερεθισμό των ματιών και του δέρματος και μπορεί να προκαλέσει υπνηλία ή ζάλη, σχετίζεται αιτιωδώς με την εμφάνιση καρκίνου και πιθανώς γενετικών ανωμαλιών και είναι επιβλαβής για την υδρόβια ζωή με μακροχρόνιες επιπτώσεις.
Σύμφωνα με τους ερευνητές της μελέτης που δημοσιεύεται στο Journal of Parkinson’s Disease, αυτή η άχρωμη χημική ουσία που βρέθηκε στο απόγειο της αξιοποίησής της κατά τη δεκαετία του 1970, συνδέθηκε για πρώτη φορά με τον παρκινσονισμό το 1969. Ενώ σήμερα η χρήση του TCE στην ΕΕ και ορισμένες πολιτείες των ΗΠΑ είναι σημαντικά περιορισμένη, σε παγκόσμιο επίπεδο συνεχίζει να έχει ζήτηση, ιδίως από την Κίνα. Οι ερευνητές υπογραμμίζουν ότι, ακόμη και σε περιοχές όπου η χρήση της ουσίας απαγορεύεται, η έκθεση των πληθυσμών παραμένει λόγω της συνεχιζόμενης μόλυνσης του νερού και του εδάφους.
Συνεχείς προειδοποιήσεις
Η ερευνητική ομάδα συγκεντρώνει στοιχεία σχετικά με την έκταση της χρήσης του TCE στη βιομηαχνία, επανεξετάζει παλαιότερες μελέτες που συνδέουν τη χημική ουσία με τη νόσο του Πάρκινσον και διερευνά περιπτώσεις όπου το TCE και η νευροεκφυλιστική νόσος θα μπορούσαν να συνδέονται.
Μεταξύ των προηγούμενων ερευνών που έχουν αναδείξει τον παραπάνω συσχετισμό, η επιστημονική ομάδα ανέφερε μελέτη για τρεις εργαζόμενους σε βιομηχανικές εγκαταστάσεις (Annals of Neurology, 2008) και μία για έναν μηχανικό αυτοκινήτων (Revue Neurologique, 2018), καθώς και μια έρευνα σε 198 διδύμους (Annals of Neurology, 2011) που έδειξε πενταπλάσιο κίνδυνο εκδήλωσης νόσου Πάρκινσον σε όσους είχαν εκτεθεί στην ουσία TCE.
Εντούτοις, παρά τις προαναφερθείσες αλλά και άλλες έρευνες που δείχνουν τις βλαβερές συνέπειες του TCE στα ζώα, η ακριβής φύση της σχέσης δεν έχει ακόμα επιβεβαιωθεί λόγω εξαιτίας διαφόρων παραγόντων όπως το γεγονός ότι οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν ακριβώς με τι έχουν έρθει σε επαφή ή εκτίθενται ταυτόχρονα σε πολλές δυνητικά επιβλαβείς χημικές ουσίες.
Υπεύθυνη για την «έκρηξη» της νόσου;
Στόχος της ερευνητικής ομάδας είναι η ολοκληρωτική απαγόρευση του TCE και του στενά συγγενικού του υπερχλωροαιθυλενίου ή τετραχλωροαιθυλενίου (PCE), κύριου χημικού διαλύτη για το στεγνό καθάρισμα, καθώς και η απολύμανση των χώρων στους οποίους είναι γνωστό ότι έγινε χρήση TCE στο παρελθόν.
Επιπροσθέτως, εκφράζουν την επιθυμία τους για μια λεπτομερέστερη και εμβριθή έρευνα για το πώς μπορεί να συνδέονται το TCE και η νόσος του Πάρκινσον. Δεδομένου του αυξανόμενου επιπολασμού της νόσου, φαίνεται πως κάποιο στοιχείο της σύγχρονης ζωής μας καθιστά πιο ευάλωτους στην πάθηση. Ίσως η επίμαχη χημική ουσία να αποτελεί μέρος της απάντησης. Κατά τις δηλώσεις των ερευνητών:
«Το χρονικό διάστημα μεταξύ της έκθεσης και της εκδήλωσης της νόσου μπορεί να είναι δεκαετίες. Οι άνθρωποι που πιθανώς γνώριζαν την έκθεσή τους στη χημική ουσία, μπορεί να την έχουν ξεχάσει προ πολλού. Όσοι εργαζόμενοι έρχονταν σε επαφή με τον διαλύτη ή άτομα που ζούσαν κοντά σε μολυσμένο περιβάλλον μπορεί να έχουν αλλάξει εργασία ή να έχουν μετακομίσει, καθιστώντας την αναδρομική αξιολόγηση πιθανών ομάδων έκθεσης στον κίνδυνο δύσκολη.
»Ο αριθμός των ατόμων με νόσο Πάρκινσον έχει υπερδιπλασιαστεί τα τελευταία 30 χρόνια και, αν δεν υπάρξει αλλαγή, θα διπλασιαστεί και πάλι μέχρι το 2040. Δεδομένων των αυξανόμενων ποσοστών της νόσου -περισσότερο από ό,τι μπορεί να εξηγηθεί μόνο από τη γήρανση- άλλες λιγότερο ορατές αιτίες πρέπει να προάγουν την αύξηση των ασθενών».
Διαβάστε επίσης:
Εφιάλτες: Τι προμηνύουν για άνοια και νόσο Πάρκινσον
Νόσος Πάρκινσον: Το πρώιμο σύμπτωμα που προειδοποιεί – Δεν αφορά στην κίνηση
Νόσος Πάρκινσον: Η ορμόνη που δαμάζει τη νόσο – Πότε εκκρίνεται
