Οι γυναίκες που παίρνουν αντιεπιληπτικά φάρμακα κατά τη διάρκεια της κύησης διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο απόκτησης παιδιού με μειωμένη λεκτική ανάπτυξη. Τα καλά νέα όμως είναι ότι το φυλλικό οξύ λειτουργεί προστατευτικά, σύμφωνα με μελέτη που παρουσιάστηκε στο ετήσιο Ευρωπαϊκό Συνέδριο Νευρολογίας στο Όσλο.
Το δείγμα απαρτιζόταν από παιδιά γυναικών με και χωρίς επιληψία που είχαν εγγραφεί στη μελέτη Norwegian Mother and Child Cohort την περίοδο 1999 και 2008. Οι μητέρες είχαν δώσει πληροφορίες για την επιληψία, τη λήψη σχετικά φαρμάκων κατά την κύηση και τις λεκτικές ικανότητες του παιδιού τους όταν αυτό ήταν πέντε και οκτώ ετών.
Οι συγκεντρώσεις των αντιεπιληπτικών φαρμάκων στο αίμα των μητέρων είχαν μετρηθεί την 17η και 19η εβδομάδα κυοφορίας και επίσης είχαν ληφθεί δείγματα από τον ομφάλιο λώρο μετά τον τοκετό.
Από τα στοιχεία που παρουσίασε η Δρ. Elisabeth Synnøve Nilsen Husebye, υποψήφια διδάκτορας στο Πανεπιστήμιο του Μπέργκεν, στο 5ο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Νευρολογίας, φάνηκε ότι όταν οι γυναίκες είχαν πάρει αντιεπιληπτικά φάρμακα κατά την κύηση, τα παιδιά τους είχαν αυξημένο κίνδυνο λεκτικής υστέρησης σε ηλικία πέντε και οκτώ ετών.
Οι ερευνητές εστίασαν στο βαλπροϊκό νάτριο, το οποίο χορηγείται μόνο όταν δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική φαρμακευτική λύση για τις εγκύους με κρίσεις επιληψίας, επειδή είναι γνωστό ότι ενέχει κινδύνους για το κυοφορούμενο έμβρυο, όπως γενετικές ανωμαλίες και μαθησιακές και αναπτυξιακές υστερήσεις. Επίσης μελέτησαν την καρβαμαζεπίνη, η οποία θεωρείται ασφαλέστερη.
Όπως ανέφερε η Δρ. Nilsen Husebye κατά την παρουσίαση των αποτελεσμάτων «το βασικό εύρημα είναι ότι η έκθεση του εμβρύου στα αντιεπιληπτικά φάρμακα σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο λεκτικής υστέρησης στα παιδιά μετέπειτα, ειδικά στην καρβαμαζεπίνη και το βαλπροϊκό νάτριο. Πρόκειται για αποτελέσματα που δεν έχουν καταγραφεί ποτέ πριν μέχρι σήμερα. Στο παρελθόν έχει διαπιστωθεί λεκτική υστέρηση και κίνδυνος αυτιστικών χαρακτηριστικών στους 18 μήνες και την ηλικία των τριών ετών ανάλογα με τις συγκεντρώσεις των αντιεπιληπτικών φαρμάκων στο μητρικό πλάσμα αίματος και τα επίπεδα του φυλλικού οξέος. Παρόμοια αποτελέσματα αναφορικά με την ενδομήτρια έκθεση στα αντιεπιληπτικά και την λεκτική υστέρηση έχουν καταγραφεί και σε σχέση με το βαλπροϊκό νάτριο, αλλά σε ότι αφορά την καρβαμαζεπίνη τα στοιχεία ήταν μέχρι σήμερα αντικρουόμενα».
Συμπλήρωσε δε ότι, σε ότι αφορά στα νεότερα αντιεπιληπτικά φάρμακα, όπως η λεβετιρασετάμη, η λαμοτριγίνη και η τοπιραμάτη, στην λεκτική ανάπτυξη του ατόμου, δεν υπάρχουν σαφή στοιχεία.
Η ερευνήτρια υπογράμμισε ότι οι νευροαναπτυξιακές επιπτώσεις της ενδομήτριας έκθεσης στα αντιεπιληπτικά μπορεί να είναι μόνιμες και οι κλινικοί γιατροί θα πρέπει να το γνωρίζουν και να ενεργούν αναλόγως.
Αλλά η χορήγηση στην έγκυο φυλλικό οξύ φάνηκε να λειτουργεί προστατευτικά, ειδικά όταν γινόταν πριν τη σύλληψη και στα πρώιμα στάδια της κύησης των γυναικών με επιληψία.
