Όσοι είναι παντρεμένοι, ανεξάρτητα από την ποιότητα της σχέσης, φαίνεται πως έχουν ένα σημαντικό πλεονέκτημα έναντι στους ελεύθερους: την καλύτερη κατάσταση της υγείας τους.
Ειδικότερα, όπως αποκαλύπτει νεότερη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο BMJ Open Diabetes Research & Care, ένας γάμος λειτουργεί ευεργετικά στη ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι η αλληλεπίδραση ανάμεσα στο ζευγάρι θα μπορούσε να οδηγήσει και σε καλύτερες διατροφικές επιλογές.
Έρευνες έχουν επίσης υποδείξει ότι υπάρχουν οφέλη για την υγεία από ένα γάμο ή μια σχέση. Στην παρούσα μελέτη, μια ομάδα ερευνητών από το Λουξεμβούργο και τον Καναδά διερεύνησε εάν υπάρχει συσχέτιση μεταξύ της οικογενειακής κατάστασης και της ποιότητας του γάμου με τα μέσα επίπεδα γλυκόζης σε ηλικιωμένους ενήλικες.
Γι’ αυτό, χρησιμοποίησαν δεδομένα βιοδεικτών από την English Longitudinal Study of Ageing (ELSA), από ένα πληθυσμιακό δείγμα 3.335 Άγγλων ενηλίκων, 50 έως 89 ετών χωρίς προηγουμένως διαγνωσμένο διαβήτη για μια περίοδο από το 2004 έως το 2013.
Οι συμμετέχοντες ελέγχθηκαν τρεις φορές από τους ερευνητές κάθε τέσσερα χρόνια και εξέτασαν τα εκάστοτε δείγματα αίματος για τη μέτρηση των επιπέδων HbA1c (μέσος όρος γλυκόζης ή γλυκόζης στο αίμα). Τα άτομα απάντησαν επίσης σε προσωπικές ερωτήσεις σχετικά με την οικογενειακή τους κατάσταση αλλά και τη μεταξύ τους σχέση.
Το 76% των συμμετεχόντων ήταν παντρεμένοι ή συγκατοικούσαν.
Αφού συνυπολογίστηκαν και άλλοι παράγοντες, όπως ο δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ) και η σωματική δραστηριότητα, προέκυψε από την ανάλυση ότι τα άτομα που βίωσαν οικογενειακές μεταβάσεις (π.χ. ένα διαζύγιο) παρουσίασαν επίσης και σημαντικές αλλαγές στα επίπεδα της HbA1c και στις πιθανότητες εμφάνισης προδιαβήτη.
Ωστόσο, η ποιότητα της σχέσης δεν επηρέασε σε μεγάλο βαθμό τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα, γεγονός που υποδηλώνει ότι η σχέση του ζευγαριού ήταν λιγότερο σημαντική από την ίδια την ύπαρξη του δεσμού.
«Συνολικά, τα αποτελέσματά μας έδειξαν ότι οι συζυγικές/συντροφικές σχέσεις σχετίζονταν αντίστροφα με τα επίπεδα της HbA1c και ανεξάρτητα από το αν υπάρχει ένα υποστηρικτικό περιβάλλον ή περιβάλλον πίεσης. Ομοίως, οι σχέσεις αυτές φάνηκε να έχουν προστατευτική επίδραση έναντι των επιπέδων HbA1c πάνω από το όριο του προδιαβήτη» καταλήγουν οι ερευνητές.
Προτείνουν μάλιστα αυξημένη υποστήριξη στους ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας που περνούν από τη φάση ενός διαζυγίου ή πένθους και ότι οι σχέσεις θα πρέπει να ενθαρρύνονται στη μετέπειτα ζωή, για να μειωθεί ο κίνδυνος προβλημάτων υγείας.
Εν τέλει, οι σχέσεις θα μπορούσαν να αποτελέσουν το κλειδί για τη διατήρηση του σακχάρου στο αίμα σε χαμηλά επίπεδα, με οποιαδήποτε σχέση να είναι καλύτερη από καμία.