Σε μια νέα σπουδαία ανακάλυψη που θα οδηγήσει στην πρόβλεψη των πιο επιθετικών μορφών καρκίνου του προστάτη κατέληξαν οι επιστήμονες, δίνοντας ελπίδες για την αύξηση του ποσοστού επιβίωσης στους ασθενείς.
Οι επιγενετικοί βιοδείκτες που ανακάλυψαν οι επιστήμονες μπορούν να χρησιμοποιηθούν συνδυαστικά με τα παραδοσιακά κλινικά εργαλεία, για να προβλέψουν αν ένας άνδρας θα αναπτύξει μια πιο μεταστατική και θανατηφόρα μορφή της νόσου. Παράλληλα, θα βοηθήσουν τους κλινικούς γιατρούς να αναπτύξουν ένα καλύτερο σχεδιαστικό πλάνο θεραπείας, ξεκινώντας νωρίτερα με πιο επιθετικές μεθόδους.
«Οι άνδρες με καρκίνο του προστάτη χρειάζονται πιο εξατομικευμένες θεραπείες, που να καθοδηγούνται από τη φυσιογνωμία του όγκου τους. Αυτό δε θα μπορούσε να επιτευχθεί χωρίς νέους προβλεπτικούς βιοδείκτες για τον κίνδυνο εμφάνισης της επιθετικής μορφής της νόσου», αναφέρει σχετικά η καθηγήτρια δρ. Susan Clark, επικεφαλής του εργαστηρίου επιγενετικής έρευνας στο Garvan και επικεφαλής της μελέτης.
Η μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Clinical and Translational Medicine είναι μια από τις πιο μακροχρόνιες και ολοκληρωμένες μοριακές μελέτες για την εξέλιξη του καρκίνου του προστάτη.
Αν και η αργή εξέλιξη της νόσου καθιστά δύσκολη τη μελέτη της βιολογίας της, οι ερευνητές από το Ινστιτούτο Ιατρικής Έρευνας Garvan ανέλυσαν δείγματα 185 αντρών, χρησιμοποιώντας δείγματα από την τράπεζα βιοψιών που διατηρείται τα τελευταία 20 χρόνια στο νοσοκομείο Garvan και St Vincent’s. Από τους συμμετέχοντες, αφαιρέθηκε ο προστάτης λόγω της διάγνωσης του καρκίνου του προστάτη τις δεκαετίες του 1990 και του 2000.
Στη συνέχεια, η ομάδα παρακολούθησε τον αριθμό των ανδρών που επέζησαν και εκείνων που κατέληξαν λόγω της ασθένειας, ορισμένοι από αυτούς έως και 15 χρόνια αργότερα.
Οι ερευνητές επικεντρώθηκαν στα γονιδιώματά τους, εντοπίζοντας 1420 περιοχές μόνο για τον καρκίνο του προστάτη, στις οποίες μπορούσαν να δουν επιγενετικές αλλαγές – σημάδια στο DNA, γνωστά ως μεθυλίωση του DNA. Η διαδικασία της μεθυλίωσης μπορεί να αυξήσει ή να μειώσει τη δραστηριότητα ενός γονιδίου χωρίς να μεταβάλει την αλληλουχία του DNA, όπως αντίστοιχα δρα μια μετάλλαξη.
«Λίγα γνωρίζουμε μέχρι σήμερα γι’ αυτό το γονίδιο, οπότε πρέπει πραγματικά να κατανοήσουμε πώς η διαδικασία της μεθυλίωσης μπορεί να καταστείλει τη δραστηριότητα του γονιδίου», επισημαίνει η δρ Ruth Pidsley, πρώτη συγγραφέας της μελέτης.
Τα αποτελέσματα της ανάλυσης του επιγονιδιώματος όχι μόνο απέδειξαν διαφορές στους άνδρες που είχαν την επιθετική και τη μη επιθετική μορφή καρκίνου του προστάτη, αλλά οι βιοδείκτες βελτίωσαν επίσης τα υπάρχοντα κλινικά εργαλεία για την πρόγνωση.
Τα νέα ευρήματα παρέχουν ελπίδες και νεότερα δεδομένα για την ανάπτυξη μιας πιο εξατομικευμένης θεραπείας του καρκίνου.
«Οι συγκεκριμένοι επιγενετικοί βιοδείκτες έχουν τη δυνατότητα να μας βοηθήσουν να υπολογίσουμε εκ των προτέρων ποιος έχει θανατηφόρο καρκίνο του προστάτη και ποιος όχι» καταλήγει καθηγήτρια Lisa Horvath, ογκολόγος και ερευνήτρια στο Garvan, η οποία ήταν η κλινική επικεφαλής της μελέτης.
Διαβάστε επίσης:
Καρκίνος Προστάτη: Η μη επεμβατική θεραπεία που εξασφαλίζει ίαση και ποιότητα ζωής
Το φρούτο – φρουρός έναντι του καρκίνου του προστάτη
