Η λοίμωξη COVID-19 συχνά περνά απαρατήρητη σε μια ομάδα πληθυσμού, με ότι αυτό συνεπάγεται για τη διασπορά του κορωνοϊού στο στενό οικογενειακό και ευρύτερο κοινωνικό κύκλο και τη διαιώνιση της πανδημίας.
Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο JAMA Network Open, ερευνητές της Σχολής Δημόσιας Υγείας Bloomberg του Πανεπιστημίου Johns Hopkins, με επικεφαλής την Δρ Ruth A. Karron, ανέλυσαν στοιχεία που αφορούσαν 600 άτομα από 175 νοικοκυριά στο Μέριλαντ (με ένα ή περισσότερα παιδιά 0-4 ετών) το διάστημα 21 Νοεμβρίου 2020 – 15 Οκτωβρίου 2021. Οι συμμετέχοντες συμπλήρωναν εβδομαδιαίο ημερολόγιο συμπτωμάτων ενώ έκαναν και self-test για κορωνοϊό.
Εκ των συμμετεχόντων, 256 ήταν παιδιά 0-4 ετών, 100 ήταν παιδιά 5-17 ετών και 334 ήταν άτομα 18-74 ετών.
Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι κατά τη διάρκεια της περιόδου παρατήρησης, το 7,8% των συμμετεχόντων είχε κολλήσει κορωνοϊό. Τα ποσοστά ήταν 8,6% στα παιδιά 0-4 ετών, 11% στα παιδιά 5-17 ετών και 6,3% στους ενήλικες.
Η πληθυσμιακή επίπτωση ανά 1.000 άτομα/εβδομάδες ήταν 2,25, 3,48 και 1,08, αντίστοιχα.
Συγκριτικά με τους ενήλικες, τα παιδιά 0-17 ετών ήταν πιο συχνά ασυμπτωματικοί φορείς της λοίμωξης COVID-19 (36,7% έναντι 14,3%), με τα μικρά παιδιά 0-4 ετών να έχουν την υψηλότερη συχνότητα ασυμπτωματικής λοίμωξης, 36,8%.
Δεν υπήρχε διαφορά στο υψηλότερο ανιχνευόμενο ιικό φορτίο μεταξύ ασυμπτωματικών και συμπτωματικών ατόμων συνολικά ή ανά ηλικιακή ομάδα. Για τους ενήλικες, αλλά όχι για τα παιδιά, ο αριθμός των συμπτωμάτων συσχετίστηκε σημαντικά με το ιικό φορτίο.
«Αν και οι επιπτώσεις αυτών των ευρημάτων για την οικιακή μετάδοση πρέπει να αξιολογηθούν περαιτέρω, υποδεικνύουν ότι η λοίμωξη που προκαλεί ο SARS-CoV-2 μπορεί να υπό-εντοπίζεται και ότι τα συμπτώματα μπορεί να μην αντικατοπτρίζουν τη μεταδοτικότητα στα μικρά παιδιά», αναφέρουν οι συγγραφείς της μελέτης.
Διαβάστε επίσης
Κορωνοϊός: Τελικά πόσο ευθύνονται οι ασυμπτωματικοί για τη μετάδοσή του
Κορωνοϊός: Ήπια νόσηση και ασυμπτωματικοί; Ο κίνδυνος που ελλοχεύει
Έρευνα Τσιόδρα στο Νature: Περισσότεροι ασυμπτωματικοί από ότι νομίζουμε