Σε σταθερή ανοδική πορεία βρίσκεται η φαρμακευτική δαπάνη στην Ελλάδα, σε αντίθεση με τη χρηματοδότηση από την πολιτεία. Μάλιστα, τα διαθέσιμα στοιχεία δείχνουν μεγάλη απόκλιση της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ένωση αναφορικά με την εξέλιξη της χρηματοδότησης της φαρμακευτικής δαπάνης την τελευταία δεκαετία. Το γεγονός αποτυπώνεται στα ποσά της πραγματικής, της αποζημιούμενης και της δημόσιας δαπάνης, με τους ασθενείς και τις φαρμακευτικές επιχειρήσεις να καταβάλλουν σημαντικά μεγάλη συμμετοχή.
«Ενώ στην Ευρωζώνη η χρηματοδότηση της φαρμακευτικής δαπάνης από το 2012 ανέβαινε σταθερά, στην Ελλάδα τη δεκαετία 2012-2022 παρέμεινε στα ίδια επίπεδα. Από το 2015 έγινε προσπάθεια να κρατηθεί σταθερή η δημόσια δαπάνη, όμως δεν έγινε προσπάθεια να βρεθεί πόσος είναι ο όγκος της φροντίδας που αποζημιώνεται, με αποτέλεσμα να αυξάνεται κάθε χρόνο η διαφορά μεταξύ πραγματικής, αποζημιούμενης φαρμακευτικής δαπάνης και δημόσιας δαπάνης. Αυτό οδήγησε στην παρούσα κατάσταση, δηλαδή στο να χρηματοδοτεί το σύστημα από το 2022 η Φαρμακοβιομηχανία με περισσότερα χρήματα από όσα η πολιτεία. Παράλληλα, οι ασθενείς επιβαρύνονται με αυξημένες συμμετοχές. Εάν η αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης ήταν ανάλογη με αυτή της Ευρωζώνης στη χώρα μας αυτή τη δεκαετία, θα έπρεπε να είχαν μπει στο σύστημα άλλα 5 δισ. ευρώ» ανέφερε ο Διευθυντής Εταιρικών Υποθέσεων, MSD Ελλάδας, κ. Αντώνης Καρόκης, μιλώντας για το κρίσιμο αυτό ζήτημα υγείας και οικονομίας.
Ανάγκη για διαπραγμάτευση και δομικές μεταρρυθμίσεις
Υπογράμμισε πως αυτή η απόκλιση μεταξύ Ελλάδας και ευρωζώνης στη φαρμακευτική δαπάνη θα πρέπει αποτελέσει αντικείμενο διαπραγμάτευσης μεταξύ Φαρμακοβιομηχανίας και Πολιτεία. «Πρέπει να βρεθεί τρόπος να υπάρξει μια σύγκλιση, γιατί εάν αυτή η απόκλιση δεν ήταν τόσο μεγάλη, η φαρμακοβιομηχανία θα έβαζε κάτω από 50%, και όχι 57% που βάζει τώρα στο σύστημα. Αν πορευόμαστε, δε, σύμφωνα με τον μέσο όρο της ευρωζώνης, η συμμετοχή της φαρμακοβιομηχανίας θα ήταν κάτω από 40%. Αυτό θα μας επέτρεπε να έχουμε μεγαλύτερη ευχέρεια στην υλοποίηση των δομικών μεταρρυθμίσεων που θα αύξαναν την αξία της περίθαλψης και όχι να επικεντρωνόμαστε σε αυτές που ρυθμίζουν τον όγκο» ανέφερε ο κ. Καρόκης, εκτιμώντας πως αν δεν δρομολογηθούν αλλαγές, το 2025 η δαπάνη θα φθάσει τα 8,7 δισ. ευρώ, όσο περίπου ήταν το 2009 που η χώρα μπήκε σε τροχιά μνημονίων.
Η διαφορά βεβαίως πλέον είναι μεγάλη, καθώς το ποσό αυτό δεν αφορά τη δημόσια φαρμακευτική δαπάνη. Η συγκεκριμένη είναι 3 δισ. ευρώ. Άλλο 1 δισ. ευρώ πληρώνουν οι ασθενείς για τη συμμετοχή τους στη φαρμακευτική δαπάνη, ποσό που ανεβαίνει συνεχώς λόγω των ανακατατάξεων στα σκευάσματα και στη μεταφορά τους πχ από τη θετική λίστα στη λίστα με τα συνταγογραφούμενα αλλά μη αποζημιούμενα. Σε περίπου 4,7 δισ. ευρώ υπολογίζεται η συμμετοχή της φαρμακοβιομηχανίας (πρόκειται για τις γνωστές επιβαρύνσεις clawback -rebate).
«Τα 900 δισ. ευρώ που θα βάλει η κυβέρνηση στο Σύστημα όπως υποχρεούται από το RRF δεν θα αλλάξουν την κατάσταση γιατί μας λείπουν οι δομικές μεταρρυθμίσεις» σημείωσε ο κ. Καρόκης.
Όπως ανέφερε, «παρότι από τα μνημονιακά χρόνια έχουν θεσμοθετηθεί στη χώρα μας όλα τα μέτρα ελέγχου για το κόστος που υπάρχουν και στο εξωτερικό, δεν έχει θεσμοθετηθεί κανένα κριτήριο για το cost- effectiveness ενός φαρμάκου και άρα δεν ξέρουμε ποια θεραπεία πληροί αυτά τα κριτήρια, ενώ για το budjet impact έχουμε μια πολύ χαλαρή προσέγγιση και η συζήτηση μεταφέρεται στην Επιτροπή Διαπραγμάτευσης τιμών που είναι υποχρεωμένη να τεκμηριώνει το value με βάση την αξία της διαφοράς μεταξύ αποζημιούμενης δαπάνης και κρατικού προϋπολογισμού. Μεταφέρουμε δηλαδή το πρόβλημα της χρηματοδότησης στην αξία του φαρμάκου, που την υπολογίζουμε με βάση αυτή την απόκλιση, γεγονός που διαστρεβλώνει οποιαδήποτε
έννοια αξίας στη φαρμακευτική περίθαλψη» κατέληξε.
Έρχονται αυξήσεις 30 εκατομμυρίων ευρώ σε εκατοντάδες φάρμακα – Πόσα θα πληρώσουν οι πολίτες
Ενίσχυση 300 εκατ. ευρώ στη φαρμακευτική δαπάνη – Πώς θα κατανεμηθεί
Φάρμακα: Πόσα πλήρωσαν πέρυσι από την τσέπη τους οι Έλληνες ασθενείς
