*Γράφει η Τερέζα Χαραμή, Πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Κοζάνης και μέλος ΔΣ του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου
Η Τερέζα Χαραμή
Θα σας πω μια ιστορία…
Το 1898, η Πολύμνια Παναγιωτίδου πήρε το πτυχίο της Φαρμακευτικής με βαθμό «λίαν καλώς» και, έναν χρόνο αργότερα, ήταν η πρώτη Ελληνίδα που απέκτησε την άδεια φαρμακοποιού. Αρχικά, αναζήτησε εργασία στο φαρμακείο του νοσοκομείου Ευαγγελισμός, όπου όμως έμεινε μόνο δύο ημέρες. Παραιτήθηκε όταν πληροφορήθηκε ότι ο μισθός της θα αντιστοιχούσε στα δύο τρίτα του μισθού του προκατόχου της, άνδρα φαρμακοποιού. Η επαναστατική αυτή πράξη της ήταν έμπρακτη διαμαρτυρία για τη μισθολογική ανισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών. Το επόμενο βήμα της Πολύμνιας, εξίσου τολμηρό και επαναστατικό, ήταν να αποκτήσει το δικό της φαρμακείο.
Πράγματι, το πρώτο φαρμακείο ιδιοκτησίας γυναίκας φαρμακοποιού στην Ελλάδα ξεκίνησε τη λειτουργία του τον Δεκέμβριο τού 1899 και βρισκόταν στη διασταύρωση των οδών Ζωοδόχου Πηγής και Ναβαρίνου, στο κέντρο της Αθήνας. Σήμερα, είμαστε σχεδόν 7.000 γυναίκες φαρμακοποιοί στα κοινοτικά φαρμακεία στη χώρα μας, σε σύνολο 11.000 περίπου φαρμακοποιών. Εντυπωσιακή ποσόστωση σε ένα κλάδο απαιτητικό από άποψη επιχειρηματική, επιστημονική και κοινωνική.
Εσείς τι λέτε; Τα καταφέραμε οι γυναίκες φαρμακοποιοί να ανταπεξέλθουμε στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει κάθε γυναίκα επιστήμονας, επιχειρηματίας και λειτουργός υγείας; Ε, λοιπόν η προσωπική μου εμπειρία ως φαρμακοποιός, ως επιστήμονας υγείας, επιχειρηματίας, μητέρα 3 παιδιών και ενεργός πολίτης στα κοινά του κλάδου ως Πρόεδρος του ΦΣΚ και μέλος του ΔΣ του ΠΦΣ, λέει κάτι άλλο…
-Έγκυος… εγώ και η στριμωγμένη μου κοιλιά στον πάγκο
-Θηλασμός… Γολγοθάς να προλάβω να γυρίσω σπίτι και να επιστρέψω όσο πιο γρήγορα γίνεται στον πάγκο
Εφημερίες, συνταγές, ελλείψεις, παραγγελίες, πληρωμές, συμβουλές, υπηρεσίες, πανδημία… Όρθια στον πάγκο και κάπου εκεί στριμωγμένα ασφυκτικά παιδικά πάρτι, παραμύθια, διάβασμα, διακοπές, αγκαλιές… και όσα δεν χώρεσαν.
Αυτή είναι η πραγματικότητα που αντιμετωπίζει κάθε γυναίκα φαρμακοποιός. Ένα περιβάλλον με ριζωμένα στερεότυπα για την γυναίκα και καθόλου φιλικό (αν όχι εχθρικό) για τη μητρότητα.
Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, με ανυπέρβλητες δυσκολίες στην ισορροπία επαγγελματικής και προσωπικής ζωής, η προοπτική ενασχόλησης με τα κοινά του κλάδου και η ανάληψη διοικητικών θέσεων ευθύνης από γυναίκες φαρμακοποιούς φαντάζει ως απειλή, παρά ως ευκαιρία. Έτσι, στον κλάδο μας, που το 70% είναι γυναίκες, η εκπροσώπησή τους στα κέντρα λήψεως αποφάσεων και σε διοικητικές θέσεις είναι η παρακάτω:
- Μόλις 10 γυναίκες πρόεδροι Φαρμακευτικών Συλλόγων σε σύνολο 54 Συλλόγων και
- 1 γυναίκα στο ΔΣ του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου σε σύνολο 15 μελών.
Τα νούμερα μιλάνε από μόνα τους και είναι άκρως υποτιμητικά.
Η ισότητα των φύλων δεν έχει ακόμα επιτευχθεί. Προϋπόθεση αποτελεί να δημιουργηθεί το υποστηρικτικό επαγγελματικό, κοινωνικό και οικογενειακό πλαίσιο, που θα μας βοηθήσει να ανταπεξέλθουμε με επιτυχία στους πολλαπλούς μας ρόλους. Και ναι, τότε θα τα καταφέρουμε.
Διαβάστε ακόμη:
Κάπνισμα: Η «απελευθερωτική» συνήθεια που «σκλάβωσε» την υγεία των γυναικών
Μια γυναίκα με πολλαπλούς ρόλους – ασθενής, μητέρα, φροντιστής, καλλιτέχνης – μιλά για τη ζωή της
