Το μικρό κορίτσι έκλαιγε από τον πόνο και φώναζε «μαμά, μαμά» την ώρα που ο νοσηλευτής της έκανε ράμματα στο τραύμα που έφερε στο κεφάλι χωρίς να της χορηγηθεί αναισθησία, καθώς δεν είναι διαθέσιμη στο νοσοκομείο αλ Σίφα στην πόλη της Γάζας.
Αυτή ήταν μία από τις χειρότερες στιγμές που θυμάται ο νοσηλευτής Αμπού Εμάντ Χασανέιν καθώς περιγράφει την μάχη που δίνει το υγειονομικό προσωπικό του νοσοκομείου για να αντιμετωπίσει την πρωτοφανή εισροή τραυματιών και την έλλειψη φαρμάκων αναισθησίας από τότε που ξέσπασε ο πόλεμος στη Γάζα, στις 7 Οκτωβρίου.
«Μερικές φορές τους δίνουμε αποστειρωμένες γάζες (για να δαγκώνουν) ώστε να μειώνεται ο πόνος», εξήγησε ο Χασανέιν.
«Γνωρίζουμε ότι ο πόνος που νιώθουν είναι μεγαλύτερος από ό,τι μπορεί κανείς να φανταστεί, πέρα από αυτό που θα μπορούσε να αντέξει κάποιος στην ηλικία τους», πρόσθεσε αναφερόμενος στα παιδιά, όπως το κορίτσι με το τραύμα το κεφάλι.
Ο Νέμερ Αμπού Τάιρ, ένας μεσήλικας άνδρας, πήγε στο νοσοκομείο αλ Σίφα για να του αλλάξουν τη γάζα και να του βάλουν αντισηπτικό στο τραύμα που έχει στην πλάτη του, το οποίο προκλήθηκε από αεροπορική επιδρομή. Ο ίδιος δήλωσε ότι δεν του χορηγήθηκε αναισθησία όταν του έκαναν ράμματα στην πληγή. «Απήγγειλα το Κοράνι μέχρι να τελειώσουν», είπε.
Ο πόλεμος ξεκίνησε στις 7 Οκτωβρίου μετά την αιματηρή επίθεση της Χαμάς εναντίον του Ισραήλ, στην οποία έχασαν τη ζωή τους 1.400 άνθρωποι. Ο ισραηλινός στρατός απάντησε με αεροπορικές επιδρομές και χερσαίες επιχειρήσεις στον πυκνοκατοικημένο θύλακα, που έχουν προκαλέσει τον θάνατο περισσότερων από 10.800 Παλαιστινίων, σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας της Χαμάς.
Ο Μοχάμαντ Αμπού Σελμεγιάχ, διευθυντής του νοσοκομείου αλ Σίφα, δήλωσε ότι, όταν φτάνει μεγάλος αριθμός τραυματιών, δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το να τους προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες στο πάτωμα, χωρίς τη χορήγηση αναισθητικού.
«Αν περιμέναμε για να τους χειρουργήσουμε έναν έναν, θα είχαμε χάσει πολλούς από τους τραυματίες», εξήγησε. «Αναγκαστήκαμε να κάνουμε επεμβάσεις στο πάτωμα χωρίς γενική αναισθησία, ή χρησιμοποιώντας απλή αναισθησία ή παυσίπονα, προκειμένου να σώσουμε ζωές», τόνισε ο Αμπού Σελμεγιάχ.
Μεταξύ των επεμβάσεων που έχουν κάνει υπό αυτές τις συνθήκες οι γιατροί στο νοσοκομείο αλ Σίφα είναι ο ακρωτηριασμός δακτύλων ή μελών, ράμματα σε σοβαρά τραύματα και η αντιμετώπιση σοβαρών εγκαυμάτων, διευκρίνισε.
Πόνος ή θάνατος
«Είναι οδυνηρό για την ιατρική ομάδα. Δεν είναι απλό. Είτε ο ασθενής θα υποφέρει, είτε θα χάσει τη ζωή του», επεσήμανε ο Αμπού Σελμεγιάχ.
«Κάποιες επεμβάσεις έγιναν χωρίς αναισθησία, περιλαμβανομένων καισαρικών τομών σε εγκύους, ενώ αναγκαστήκαμε να κάνουμε το ίδιο και σε εγκαυματίες», πρόσθεσε.
Ο Ζάκουτ επεσήμανε ότι το υγειονομικό προσωπικό έκανε ό,τι μπορούσε για να μειώσει τον πόνο των ασθενών χρησιμοποιώντας άλλα πιο ελαφρά φάρμακα, όμως αυτό δεν αρκούσε. «Δεν είναι η ιδανική λύση για έναν ασθενή στο χειρουργείο τον οποίο θέλουμε να χειρουργήσουμε υπό πλήρη αναισθησία», τόνισε.
Τις 12 πρώτες ημέρες του πολέμου δεν επιτρεπόταν η είσοδος στη Λωρίδα της Γάζας οποιασδήποτε βοήθειας. Στις 21 Οκτωβρίου ένα πρώτο κομβόι φορτηγών πέρασε από το συνοριακό πέρασμα της Ράφα, στα σύνορα του θύλακα με την Αίγυπτο. Έκτοτε έχουν εισέλθει στη Γάζα αρκετά κομβόι, όμως ο ΟΗΕ και διεθνείς οργανώσεις αρωγής τονίζουν ότι η βοήθεια που περνά στον θύλακα δεν επαρκεί για να αποτρέψει μια ανθρωπιστική καταστροφή.
Ο Ζάκουτ πρόσθεσε ότι, αν και περιορίστηκαν οι ελλείψεις σε αναισθητικά στο νοσοκομείο του χάρη στην παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας, εξακολουθούν να υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις στο νοσοκομείο αλ Σίφα και το Ινδονησιακό νοσοκομείο που βρίσκονται στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας, όπου οι βομβαρδισμοί είναι σφοδροί.
