Σε περίπου δυόμισι μήνες συμπληρώνονται 102 χρόνια από την ημέρα που έγινε η πρώτη ένεση ινσουλίνης, σε ένα 14χρονο αγόρι στον Καναδά. Η ιστορία του διαβητικού Leonard Thomson, που σώθηκε χάρη στην ινσουλίνη, φαντάζει πολύ μακρινή σήμερα για τα παιδιά με σακχαρώδη διαβήτη, όπως και για τους ενήλικες.

Η Ιατρική και η τεχνολογία έχουν κάνει άλματα, προσφέροντας όχι μόνο θεραπεία στους ασθενείς αλλά μια μακρά, ποιοτική ζωή, με απίστευτα εργαλεία στη διάθεσή τους, από τους αισθητήρες που μετρούν το σάκχαρο αθόρυβα και ανώδυνα και τις εφαρμογές στο κινητό μέχρι τις πένες και τις αντλίες ινσουλίνης.

Το ygeiamou συνομίλησε με ανθρώπους που ζουν με τον διαβήτη – είτε νοσούν οι ίδιοι είτε οικείοι τους είτε φροντίζουν ασθενείς – και παρουσιάζει την καθημερινότητά τους, τους προβληματισμούς και τις αγωνίες τους αναφορικά με την ασθένεια αυτή καθεαυτή αλλά και με τη σύγχρονη πρόκληση της αποδοχής και της ενσωμάτωσης των ασθενών. Αναλυτικά θα διαβάσετε όσα μοιράζονται μαζί μας στο τεύχος του ygeiamou που κυκλοφορεί με το ΘΕΜΑ, εκτάκτως, σήμερα 28 Οκτωβρίου. Μπορείτε να δείτε και να ακούσετε εδώ κάποιες από τις συνομιλίες στο βίντεο που ακολουθεί.

Βίντεο: William Faithful

Ο κ. Γιάννης Βίδρας, ιδιωτικός υπάλληλος, πατέρας της 9χρονης Όλγας που διαγνώστηκε με διαβήτη σε ηλικία 9 μηνών, μας λέει πως «ο διαβήτης αλλάζει τη ζωή σου από τη μια μέρα στην άλλη. Ωστόσο, είναι στα δικά σου χέρια, αν θα τον αφήσεις να σου επιβληθεί ή θα πάρεις τη νέα κατάσταση στα χέρια σου».

Η κυρία Σοφία Μανέα, πολιτικός μηχανικός, πρόεδρος της ΜΚΟ Πανελλήνια Ένωση Αγώνα κατά του Νεανικού Διαβήτη, που ζει με τον σακχαρώδη διαβήτη από τα 11 χρόνια της, εξηγεί πως «η αποδοχή της νόσου ήταν το μυστικό που μου έδωσε την ώθηση να το πάρω επάνω μου».

Η κυρία Κωνσταντίνα Μόσχου, σχολική νοσηλεύτρια, περιγράφει τον δικό της ρόλο στην προσέγγιση τόσο του παιδιού με διαβήτη όσο και της οικογένειάς του, τονίζοντας πως «οι ενημερωμένοι γονείς συμβάλλουν αποτελεσματικά στη γλυκαιμική ρύθμιση των παιδιών τους και στην ομαλή προσαρμογή τους».

Η κυρία Κατερίνα Καφίρη, φοιτήτρια Παιδαγωγικού Τμήματος ΕΚΠΑ, απολαμβάνει την εύκολη, χάρη στην τεχνολογία και τις εφαρμογές της, καθημερινότητά της με τη νόσο, μας δείχνει τον αισθητήρα μέτρησης σακχάρου, το app στο κινητό της, την αντλία ινσουλίνης που «φορά» συνέχεια, και μοιράζεται με τους φίλους της όλα όσα αφορούν τη νόσο της, γιατί αυτά αφορούν τελικά τη ζωή της.