Εκατομμύρια ζευγάρια αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην απόκτηση παιδιού. Ο τομέας της Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής χάρη στην αλματώδη πρόοδο που έχει σημειώσει τα τελευταία χρόνια δίνει λύσεις τόσο στα προβλήματα της γυναικείας όσο και της ανδρικής υπογονιμότητας. Κάποια ζευγάρια όμως είναι λίγο πιο ιδιαίτερα από άλλα, τόσο από ιατρικής σκοπιάς όσο και για τη θέλησής τους να γίνουν γονείς.
Το ygeiamou.gr παρουσιάζει την ιστορία της Joeanne Friggieri που ξεπέρασε κάθε αντιξοότητα και διένυσε 14.949 χιλιόμετρα για να κάνει πραγματικότητα το όνειρο της μητρότητας.
«Σε επτά εβδομάδες περίπου γεννάω», λέει δείχνοντας την κοιλιά της. «Ποιος θα το φανταζόταν πριν μερικά χρόνια ότι τώρα που με συναντάτε είμαι μαμά δύο υπέροχων κοριτσιών και περιμένω με αγωνία να κρατήσω στην αγκαλιά μου και τον γιο μας», συμπληρώνει η 47χρονη Joeanne καθήμενη στον χώρο υποδοχής του “Centre for Infertility Solutions” του ελληνικής καταγωγής Δρ Nicholas Lolatgis, στο ιδιωτικό νοσοκομείο του Πανεπιστημίου Monash στη Μελβούρνη της Αυστραλίας.
Βαρύ ιατρικό ιστορικό
Η Joeanne από παιδί αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα υγείας ενώ σε ηλικία 14 ετών διαγνώστηκε με διαβήτη τύπου 1, περιπλέκοντας ακόμα περισσότερο την κατάστασή της. Το 2003 υπεβλήθη για πρώτη φορά σε μεταμόσχευση ήπατος, η οποία ωστόσο δεν εξελίχθηκε καλά και το μόσχευμα απορρίφθηκε. Το 2011 υποβλήθηκε σε δεύτερη μεταμόσχευση ήπατος, αλλά λίγο μετά την επέμβαση εκδήλωσε ιογενή λοίμωξη και «αρρώστησε τόσο βαριά που έπεσε σε κώμα. Οι γιατροί μας είπαν ότι θα ήταν μεγάλη τύχη αν κατάφερνε να επιβιώσει του πρώτου 24ωρο. Έμεινε στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας για μεγάλο χρονικό διάστημα, καθώς εκδήλωσε ηπατική ανεπάρκεια λόγω των πολλών φαρμάκων που λάμβανε και αμφοτερόπλευρη μυοπάθεια στα άνω άκρα, ενώ τα φάρμακα προκάλεσαν οστεοπορωτικά κατάγματα. Όταν συνήλθε και βγήκε από τη ΜΕΘ έπρεπε κυριολεκτικά να μάθει να ξαναπερπατά, όπως ένα μικρό παιδί», θυμάται ο σύζυγός της.
Ο Brandon και η Joeanne γνωρίζονταν από τα παιδικά τους χρόνια, αλλά άρχισαν να βγαίνουν ως ζευγάρι το 2005. Το 2006 παντρεύτηκαν και αποφάσισαν να κάνουν αμέσως οικογένεια παρά τα προβλήματα υγείας της. «Δυστυχώς, οι γιατροί στην Αυστραλία δεν ήταν πολύ υποστηρικτικοί ως προς το κομμάτι της τεκνοποίησης. Δυσκολευόμασταν πολύ να έχουμε επαφή μαζί τους», εξηγεί η Joeanne.
«Όταν γνωρίζαμε τον Δρ Nicholas Lolatgis, επιτέλους είχαμε την προσοχή που χρειαζόμασταν για το πρόβλημά μας. Δεν αποθαρρύνθηκε από το ιατρικό ιστορικό μου και δεν μας έδωσε ψεύτικες ελπίδες. Έπιασε το νήμα από εκεί που το είχαν αφήσει οι άλλοι γιατροί και κάναμε έναν εξονυχιστικό ιατρικό έλεγχο», συμπληρώνει.
Ο Δρ Lolatgis ανακάλυψε ότι η Joeanne και ο σύζυγός της ήταν και οι δύο φορείς του γονιδίου DQa. Η ύπαρξη γενετικής αντιστοίχισης για το DQa επηρεάζει τη σύνδεση του πατρικού DNA (σπέρμα) με το μητρικό σώμα (μήτρα). Μόλις αναγνωριστεί από τη μήτρα το πατρικό DNA στο σπέρμα αντί να του επιτραπεί να εμφυτευθεί στέλνει ένα γενετικό μήνυμα στο σώμα της μητέρας προκαλώντας τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος να εξαλείψουν το έμβρυο.
Η Joeanne υπεβλήθη σε ειδική θεραπεία ώστε το ανοσοποιητικό της σύστημα να γίνει δεκτικό στο έμβρυο και να μπορέσει να προχωρήσει μια μελλοντική κύηση. Το επόμενο βήμα στη μακρά πορεία για την απόκτηση παιδιού ήταν η γνωριμία με τον Δρ Κωνσταντίνο Πάντο και το ταξίδι του ζευγαριού στην Ελλάδα το 2015.
«Θα κάναμε κάθε θυσία. Ήμασταν έτοιμοι να πουλήσουμε ακόμα το σπίτι μας για να αντεπεξέλθουμε στις οικονομικές απαιτήσεις του ταξιδιού και της παραμονής στην Ελλάδα για όσο χρειαζόταν», λέει ο Brandon.
Joeanne: Aισιόδοξη και μαχήτρια
«Μόλις φτάσαμε στην Ελλάδα και υποβλήθηκα σε εξωσωματική γονιμοποίηση με δανεικό ωάριο έμεινα αμέσως έγκυος. Ήταν σοκαριστικό μετά από τόσα χρόνια αποτυχιών. Απέβαλα μόλις γυρίσαμε στην Αυστραλία, αλλά προσπάθησα πάλι μετά από δύο μήνες», λέει η Joeanne.
Και το θαύμα έγινε! Η κύηση εξελίχθηκε ομαλά και το ζεύγος Friggieri απέκτησε την πρώτη του κόρη το 2016.
Για τη δεύτερη κύηση το 2019, ο Brandon και η Joeanne παρέτειναν την παραμονή της στην Ελλάδα για να διασφαλιστεί ότι η κύηση θα εξελισσόταν ομαλά. Κι ενώ, όπως λέει η Joeanne, θα ήθελε να μείνει για όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της στην Ελλάδα αφού «το περιβάλλον ήταν υπέροχο και η ομορφιά των τοπίων πρωτόγνωρη», έπρεπε να επιστρέψει στη Μελβούρνη για τους ιατρικούς ελέγχους που αφορούσαν τη μεταμόσχευση ήπατος και τον διαβήτη τύπου 1.
«Δυστυχώς η δεύτερη εγκυμοσύνη – επετεύχθη και πάλι με δανεικό ωάριο, όπως και η τρίτη που διανύω τώρα – είχε κάποια προβλήματα με αποτέλεσμα να καταφέρω τελικά να γεννήσω μόνο το ένα από τα δύο έμβρυα. Αν και ήταν οδυνηρή η απώλεια του ενός εκ των διδύμων, ένιωσα απέραντη χαρά όταν κράτησα στα χέρια μου και τη δεύτερη κόρη μας», λέει η Joeanne.
Απαντώντας στο ερώτημα για την απόκτηση παιδιών με δανεισμό ωαρίου, ο Brandon εξηγεί πως «ήμουν πολύ δεκτικός στην ιδέα της εξωσωματικής γονιμοποίησης με δανεικό ωάριο. Δεν σκέφτηκα καν το φύλο του παιδιού ή που το γενετικό υλικό δεν θα είναι 100% δικό μας» ενώ η Joeanne συμπληρώνει πως «η κύρια ανησυχία μου αφορούσε στην υγεία των παιδιών. Έχω ταλαιπωρηθεί τόσο πολύ με την υγεία μου που δεν θα ήθελα σε καμιά περίπτωση τα παιδιά μου να περάσουν τον δικό μου Γολγοθά. Κοιτώ τις κόρες μου να μεγαλώνουν και ξεχνάω κάθε δυσκολία που αντιμετώπισα».
Στα μάτια της Joeanne, καθρεπτίζεται η δύναμη της θέλησης καθ’ όλη τη διάρκεια της κουβέντα μας και τα λόγια της το επιβεβαιώνουν: «Είμαι 47 χρόνων και ποτέ δεν το έβαλα κάτω. Είμαι πάντα αισιόδοξη και μαχήτρια. Δεν εγκαταλείπω ποτέ την προσπάθεια να εκπληρώσω τα όνειρά μου, και ειδικά να αποκτήσω μια μεγάλη οικογένεια και χαίρομαι που έφτασα μέχρι την Ελλάδα για να το πετύχω. Σήμερα έχω μια υπέροχη οικογένεια και μια δεύτερη πατρίδα. Η Ελλάδα είναι πια το δεύτερο σπίτι μας», καταλήγει.