Η παχυσαρκία είναι νόσος του ενεργειακού μεταβολισμού, στην οποία υπάρχει παθολογικά αυξημένη συσσώρευση λίπους στο ανθρώπινο σώμα, σε σημείο ώστε να αποτελεί κίνδυνο για την υγεία. Εκτιμάται ότι παγκοσμίως το 13% του ενήλικου πληθυσμού είναι παχύσαρκο.
Στην Ελλάδα, ο επιπολασμός υπερβάλλοντος σωματικού βάρους για τον ενήλικο πληθυσμό εκτιμήθηκε στο 32% ενώ ο επιπολασμός της παχυσαρκίας εκτιμήθηκε στο 15,5%. Για τον λόγο αυτό, η πρόληψη παίζει πολύ σημαντικό ρόλο και στοχεύει στην παρέμβαση των παραγόντων κινδύνου ώστε να αποφευχθεί η νόσος, στην έγκαιρη διάγνωση και θεραπευτική παρέμβαση αλλά και σε τρίτο στάδιο, στην αποτροπή της επανάκτησης του απολεσθέντος βάρους.
Μια συστηματική ανασκόπηση των μελετών παγκοσμίως που αξιολογούν την οικονομική επιβάρυνση της παχυσαρκίας έδειξε ότι οι ιατρικές δαπάνες για τους παχύσαρκους ασθενείς είναι 6-45% υψηλότερες από αυτές για τα άτομα με φυσιολογικό βάρος. Σύμφωνα με την Ελληνική Μελέτη Πρόβλεψης Οικονομικών Επιπτώσεων, η Βαριατρική Χειρουργική ειδικά σε ασθενείς που πάσχουν από Διαβήτη Τύπου 2 αποδεικνύεται ότι εξοικονομεί δαπάνες από το σύστημα Υγείας επιτυγχάνοντας ύφεση του Διαβήτη. Υπολογίζεται ότι με τη χειρουργική αντιμετώπιση της νοσογόνου παχυσαρκίας σε ασθενείς με συννοσηρότητα το Διαβήτη Τύπου 2, η εξοικονόμηση φαρμακευτικών και άλλων δαπανών αναφορικά με το Διαβήτη είναι αξιοσημείωστη για το κράτος καθώς παρατηρείται αθροιστική εξοικονόμηση κόστους για μια περίοδο 5 ετών που κυμαίνεται από 505,6 χιλιάδες ευρώ έως 2,5 εκατομμύρια ευρώ. Το όφελος και η εξοικονόμηση αυτή μπορεί να είναι ακόμη μεγαλύτερη αν ληφθούν υπόψιν ασθενείς με πολλαπλές συννοσηρότητες της παχυσαρκίας, κάτι που δεν εξετάζει η παρούσα Μελέτη Πρόβλεψης Οικονομικών Επιπτώσεων. Η Βαριατρική Χειρουργική είναι ασφαλής και συνιστάται ως θεραπευτική επιλογή για τη νοσογόνο παχυσαρκία από ιατρικούς επιστημονικούς οργανισμούς σε παγκόσμιο και τοπικό επίπεδο.
Βασική στρατηγική αποτελεί η δημιουργία Εθνικής Βάσης Καταγραφής των βαριατρικών επεμβάσεων και ειδικότερα για τους Παχύσαρκους ασθενείς με Διαβήτη Τύπου 2 ούτως ώστε η δημιουργία ενός στοχευμένου και εξορθολογισμένου Κλειστού Ενοποιημένου Νοσηλίου (ΚΕΝ) να αποδίδεται στα Κέντρα Βαριατρικής χειρουργικής που πληρούν συγκεκριμένες προδιαγραφές πιστοποίησης και λειτουργίας με σκοπό να καταγράφουν και να αξιολογούν τα δεδομένα σύμφωνα με τα όσα ορίζει το Εθνικό Κέντρο Καταγραφής. Με τη λειτουργία ενός Εθνικού Κέντρου Καταγραφής, ο έλεγχος της Πολιτείας κατά τη διάρκεια της εφαρμογής της εν λόγω στρατηγικής θα είναι απρόσκοπτος διατηρώντας απόλυτη πρόσβαση στα δεδομένα έχοντας τη δυνατότητα παρακολούθησης και προσαρμογής όπου αυτό κρίνεται αναγκαίο.
Δεδομένου ότι η πρόληψη και η μη χειρουργική αντιμετώπιση αποτελούν σημαντικούς πυλώνες του θέματος της παχυσαρκίας, η εξοικονόμηση που επιτυγχάνεται σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Μελέτης Πρόβλεψης Οικονομικών Επιπτώσεων που παρουσιάζεται σήμερα, είναι δυνατό μέρος της να χρηματοδοτήσει τις δράσεις για την ενημέρωση του κοινού και την κάλυψη απαραίτητων εξόδων που σήμερα δεν καλύπτονται, όπως η παρακολούθηση σε βάθος χρόνου των ασθενών αυτών (χειρουργημένων και μη).
Σύμφωνα με τον Παθολόγο με εξειδίκευση στο Σακχαρώδη Διαβήτη, κ. Ευθύμιος Καπάνταης, Γενικός Γραμματέας της Ελληνικής Ιατρικής Εταιρείας Παχυσαρκίας (ΕΙΕΠ): «Η παχυσαρκία είναι χρόνια νόσος και ως εκ τούτου θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με επιστημονική και κυρίως ιατρική προσέγγιση. Με τη συστράτευση και συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων επαγγελματιών υγείας, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε και να διαχειριστούμε αυτή τη μάστιγα της εποχής μας τόσο σε επίπεδο πρόληψης όσο και θεραπείας».
Ενώ ο Αναπληρωτής Καθηγητής Χειρουργικής, κ. Γεώργιος Σκρουμπής, Πρόεδρος Ελληνικής Χειρουργικής Εταιρείας Παχυσαρκίας (ΕΧΕΠ) συμπληρώνει: «Έχοντας πάντοτε στο επίκεντρο τη βέλτιστη διαχείριση και αντιμετώπιση των παχύσαρκων ασθενών που πάσχουν από συννοσηρότητες, όπως ο Διαβήτης Τύπου 2, είναι πολύ σημαντικό τόσο η ιατρική κοινότητα όσο και το Υπουργείο Υγείας να λάβουν υπόψιν τα οφέλη της βαριατρικής χειρουργικής καθώς και την εφαρμογή της σε μεγαλύτερο αριθμό πασχόντων προκειμένου να επιτυγχάνεται η βελτίωση της ποιότητας ζωής καθώς και η εξοικονόμηση κόστους».
