Το ζήτημα φύλαξης ασθενών που είναι δυνητικά επικίνδυνοι και νοσηλεύονται στα ψυχιατρικά νοσοκομεία, καθώς και η μεγάλη έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού στα δημόσια νοσοκομεία αναδεικνύονται από τη χθεσινή δολοφονία μιας 44χρονης από άλλον ασθενή στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής «Δαφνί». Τα δύο παραπάνω προβλήματα είναι διαχρονικά και για ακόμη μία φορά επαναφέρουν τη συζήτηση σε σχέση με το τι μπορεί να γίνει ώστε να εξασφαλίζεται η ασφάλεια όλων (ασθενών και προσωπικού) μέσα στα ψυχιατρικά νοσοκομεία και τις ψυχιατρικές κλινικές.
Χθες τα ξημερώματα, ένας ασθενής 46 ετών που νοσηλευόταν σε κλινική του «Δαφνί» κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 69 του Ποινικού Κώδικα, έσπασε τον καθρέφτη του μπάνιου και με το γυαλί επιτέθηκε σε 44χρονη η οποία νοσηλευόταν σε διπλανό θάλαμο και είχε εισαχθεί στο ψυχιατρικό νοσοκομείο μόλις την προηγούμενη ημέρα. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι ασθενείς του άρθρου 69 του Ποινικού Κώδικα είναι άτομα που τέλεσαν αξιόποινες πράξεις αλλά λόγω ψυχικής διαταραχής απαλλάσσονται και τίθενται σε εφαρμογή θεραπευτικά μέτρα, όπως είναι η νοσηλεία σε ψυχιατρικό νοσοκομείο.
Το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια για την ανάνηψη του θύματος, το οποίο δυστυχώς κατέληξε. Ο 46χρονος μετά το συμβάν απέδρασε και συνελήφθη χθες το απόγευμα. Παράλληλα, στο νοσηλευτικό ίδρυμα είναι σε εξέλιξη Ένορκη Διοικητική Εξέταση προκειμένου να διαπιστωθούν οι συνθήκες κάτω από τις οποίες έλαβε χώρα το περιστατικό.
Όπως προκύπτει από τις πληροφορίες, ο 46χρονος που έχει στο ιστορικό του ακόμη μία δολοφονία στην ψυχιατρική κλινική του νοσοκομείου Κέρκυρας και πριν εισαχθεί στο «Δαφνί» κρατούνταν στις φυλακές Κορυδαλλού, νοσηλευόταν σε θάλαμο με άλλους δύο ασθενείς. Τα δωμάτια στο «Δαφνί» είναι τρίκλινα και μάλιστα χωρίς ειδική φύλαξη για ασθενείς όχι μόνο του άρθρου 69 του Ποινικού Κώδικα αλλά και άτομα με εξαρτήσεις, υπερδιέγερση και σοβαρές ψυχικές ασθένειες που μπορεί να γίνουν επικίνδυνοι. Επιπλέον, στο συγκεκριμένο τμήμα του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής τη νύχτα του τραγικού συμβάντος είχαν βάρδια δύο νοσηλευτές για 31 ασθενείς.
Υπό τα παραπάνω, είναι εύκολα αντιληπτό γιατί δεν διαχωρίζονται οι ασθενείς των ψυχιατρικών νοσοκομείων ανά ασθένεια, δεν απομονώνονται άτομα που μπορούν να γίνουν επικίνδυνα για τους άλλους και δεν φυλάσσονται επαρκώς.
Το χθεσινό περιστατικό δεν είναι το μόνο που έχει καταγραφεί στα ψυχιατρικά νοσοκομεία. Μόνο στο «Δαφνί» οι εργαζόμενοι θυμούνται ακόμη δύο τραγικά συμβάντα μόνο τα τελευταία δέκα χρόνια. Το 2015 ένας 30χρονος ασθενής έβαλε πυρκαγιά, που κόστισε τη ζωή τριών ασθενών που πέθαναν από ασφυξία. Ο συγκεκριμένος ασθενής νοσηλεύεται πλέον σε ειδικό θάλαμο μόνος του, αλλά αποτελεί εξαίρεση. Λίγους μήνες πριν από το συγκεκριμένο περιστατικό είχε προηγηθεί η δολοφονία ενός ασθενούς από άλλον ασθενή με το φονικό όπλο να είναι ένα… κουτάλι.
Όπως προκύπτει από τις πληροφορίες, στο «Δαφνί» νοσηλεύονται 41 ασθενείς κατ’ εφαρμογή του άρθρου 69 του Ποινικού Κώδικα, οι 16 από τους οποίους βρίσκονται σε ξενώνες έξω από το νοσοκομείο. Παράλληλα, σύμφωνα με στοιχεία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων Δημόσιων Νοσοκομείων (ΠΟΕΔΗΝ), στο σύνολο των ψυχιατρικών νοσοκομείων και των ψυχιατρικών κλινικών των γενικών νοσοκομείων όλης της χώρας νοσηλεύονται περίπου 200 ασθενείς που εμπίπτουν στην ίδια διάταξη. Οι εργαζόμενοι, πάντως, εξηγούν πως δεν είναι μόνο κάποιοι από τους συγκεκριμένους ασθενείς επικίνδυνοι, αλλά και άλλοι με διαφόρων ειδών ψυχιατρικά προβλήματα καθώς και χρήση ουσιών.
Εκτός από τον διαχωρισμό των θαλάμων που δεν υπάρχει – μόνο το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης έχει ειδικό τμήμα για ασθενείς που μπορούν να γίνουν επικίνδυνοι – απαιτείται και ειδικό προσωπικό φύλαξης, σύμφωνα με εργαζόμενους των ψυχιατρικών νοσοκομείων. Στο «Δαφνί» υπάρχει φύλαξη αλλά στην είσοδο, με αποτέλεσμα σε θαλάμους και διαδρόμους να βρίσκεται μόνο το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό του νοσοκομείου. Σε χώρες του εξωτερικού είναι πολύ πιο μπροστά η περίθαλψη ψυχικά ασθενών, αφού υπάρχουν μέχρι και ειδικά button για περιπτώσεις ανάγκης.
Ο σχετικός νόμος, πάντως, που αφορά στη νοσηλεία ατόμων που έχουν εκτελέσει αξιόποινες πράξεις, προβλέπει ότι το ειδικό τμήμα νοσηλείας τους αποτελεί τμήμα δημόσιου ψυχιατρικού ή γενικού νοσοκομείου, «με μικρό αριθμό κλινών και διαθέτει κατάλληλη υλικοτεχνική υποδομή και εξοπλισμό για την εξυπηρέτηση των αναγκών των ατόμων που νοσηλεύονται. Παρέχει εξειδικευμένες υπηρεσίες αυξημένης φροντίδας και ασφάλειας, για τις οποίες προβλέπεται αριθμητικά αυξημένο και κλινικά ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό».
Τεράστιο πρόβλημα των ψυχιατρικών νοσοκομείων και των ψυχιατρικών κλινικών όπου η ετερογένεια των περιστατικών είναι μεγάλη, αποτελεί, επίσης, η έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού. Με βάση τους δείκτες που ισχύουν διεθνώς, απαιτείται ένας νοσηλευτής ανά πέντε ασθενείς. Στα ελληνικά ψυχιατρικά νοσοκομεία και τις ψυχιατρικές κλινικές ένας ή δύο νοσηλευτές τρέχουν για 30 ή και 40 ασθενείς, μην προλαβαίνοντας ουσιαστική φροντίδα. Τονίζεται ότι ο πρόσφατος νόμος για την Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση δεν επιλύει ουσιαστικά κάποιο από τα παραπάνω προβλήματα, αφού οι διατάξεις του αφορούν κατά βάση σε διοικητικές αλλαγές.
