Το ιατρικό οξυγόνο για τους ασθενείς θεωρείται τόσο πολύτιμο όσο το οξυγόνο στον αέρα που αναπνέουμε, ζωτικό για 400 εκατομμύρια παιδιά και ενήλικες παγκοσμίως. Σύμφωνα με μια νέα έκθεση, η καθολική πρόσβαση, οι εθνικές στρατηγικές και η οικονομικά προσιτή περίθαλψη θεωρούνται απαραίτητες για να καλυφθεί η έλλειψη ιατρικού οξυγόνου, που επηρεάζει πάνω από το μισό παγκόσμιο πληθυσμό.

Πιο συγκεκριμένα, η έκθεση της Επιτροπής Παγκόσμιας Υγείας του Lancet περιγράφει για πρώτη φορά λεπτομερώς πώς οι μελλοντικές επενδύσεις στην ενίσχυση των συστημάτων ιατρικού οξυγόνου θα μπορούσαν να έχουν τεράστιο αντίκτυπο, σώζοντας εκατομμύρια ζωές και βελτιώνοντας την ετοιμότητα για ενδεχόμενες πανδημίες. Επισημαίνεται ότι περισσότεροι από πέντε δισεκατομμύρια άνθρωποι, το 60% του παγκόσμιου πληθυσμού, δεν έχουν πρόσβαση σε ασφαλείς και οικονομικά προσιτές υπηρεσίες ιατρικού οξυγόνου.

Η Επιτροπή, υπό τη συμπροεδρία του Πανεπιστημίου Makerere στην Ουγκάντα, του Διεθνούς Κέντρου Έρευνας Διαρροϊκών Ασθενειών (icddr,b) στο Μπαγκλαντές, του Ινστιτούτου Παιδικής Έρευνας Murdoch (MCRI) στην Αυστραλία, του Ινστιτούτου Karolinska στη Σουηδία και του Συνασπισμού Every Breath Counts στις ΗΠΑ, ξεκίνησε το 2022 με φόντο την πανδημία COVID-19. Ανέλαβε να υποβάλει προτάσεις που θα μπορούσαν να εφαρμοστούν για τις κυβερνήσεις, τη βιομηχανία, τους οργανισμούς παγκόσμιας υγείας, τους χορηγούς και το εργατικό δυναμικό της υγειονομικής περίθαλψης.

Σύμφωνα με τον Δρα. Hamish Graham από το MCRI, η πανδημία έφερε στο προσκήνιο τις μακροχρόνιες παγκόσμιες ανισότητες στην πρόσβαση σε ιατρικό οξυγόνο: «Το οξυγόνο απαιτείται σε κάθε επίπεδο του συστήματος υγειονομικής περίθαλψης για παιδιά και ενήλικες με ένα ευρύ φάσμα οξέων και χρόνιων παθήσεων. Οι προηγούμενες προσπάθειες, συμπεριλαμβανομένων των μεγάλων επενδύσεων για την αντιμετώπιση της πανδημίας COVID-19, επικεντρώθηκαν σε μεγάλο βαθμό στην παροχή εξοπλισμού για την παραγωγή περισσότερου οξυγόνου, παραμελώντας τα υποστηρικτικά συστήματα και τους ανθρώπους που απαιτούνται για να διασφαλιστεί η διανομή, η συντήρηση και η ασφαλής και αποτελεσματική χρήση του» επισημαίνει.

Όπως τονίζει, η επένδυση σε εθνικά σχέδια για το οξυγόνο και η ενίσχυση των συστημάτων υγείας, με τη χρήση παλμικών οξύμετρων (μικρών συσκευών που μετρούν το οξυγόνο στο αίμα), θα βοηθούσαν στην αντιμετώπιση της κρίσης ιατρικού οξυγόνου. Τα παλμικά οξύμετρα είναι διαθέσιμα στο 54% των γενικών και στο 83% των τριτοβάθμιων νοσοκομείων σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος, με συχνές ελλείψεις και βλάβες του εξοπλισμού.

«Είναι ανησυχητικό ότι στις χώρες αυτές, οι συσκευές εφαρμόζονται μόνο για το 20% των ασθενών που προσέρχονται στα γενικά νοσοκομεία και σχεδόν ποτέ για εκείνους που προσέρχονται στις μονάδες πρωτοβάθμιας υγειονομικής περίθαλψης. Βλέπουμε τις μεγαλύτερες ανισότητες στις μικρές και αγροτικές κρατικές εγκαταστάσεις υγείας και σε ολόκληρη την υποσαχάρια Αφρική» εξηγεί.

Τα ευρήματα της έκθεσης συνοψίζονται ως εξής:

  • Η παγκόσμια ανάγκη για ιατρικό οξυγόνο είναι μεγάλη.
  • Λιγότεροι από ένας στους τρεις ανθρώπους στις χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος που χρειάζονται οξυγόνο για οξείες ιατρικές ή χειρουργικές παθήσεις το λαμβάνουν τελικά.
  • Το κόστος για την κάλυψη του κενού του οξυγόνου είναι μεγάλο, αλλά αποτελεί μια εξαιρετικά αποδοτική επένδυση που θα έχει ευρείες επιπτώσεις.
  • Τα εθνικά σχέδια ιατρικού οξυγόνου είναι απαραίτητα για τη διευκόλυνση των επενδύσεων και τον αποτελεσματικό συντονισμό της παροχής υπηρεσιών. Λιγότερες από 30 χώρες έχουν αναπτύξει μέχρι σήμερα Εθνικά Σχέδια Οξυγόνου, αλλά όλες οι κυβερνήσεις ενθαρρύνονται να έχουν ένα τέτοιο σχέδιο μέχρι το 2030.
  • Τα συστήματα οξυγόνου πρέπει να σχεδιάζονται ανάλογα με το περιβάλλον, να περιλαμβάνουν το λειτουργικό κόστος και να είναι προσιτά σε όλους τους ασθενείς. Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να καθορίσουν τις προτεραιότητες και να βελτιστοποιήσουν τα συστήματά τους ώστε να ταιριάζουν στις τοπικές συνθήκες.
  • Η παλμική οξυμετρία είναι κλειδί για την ασφαλή και προσιτή φροντίδα οξυγόνου και πρέπει να ενσωματωθεί στις κλινικές οδηγίες και την εκπαίδευση. Η τακτική αξιολόγηση των επιπέδων οξυγόνου είναι απαραίτητη σε όλα τα επίπεδα περίθαλψης.
  • Απαιτείται στενότερη συνεργασία μεταξύ βιομηχανίας, κυβερνήσεων και παγκόσμιων οργανισμών. Οι εταιρείες πρέπει να θέτουν στόχους πρόσβασης στο οξυγόνο και να δημοσιεύουν την πρόοδό τους, ενώ οι οργανισμοί υγείας να παρακολουθούν την εξέλιξη, όπως γίνεται στη φαρμακευτική βιομηχανία.
  • Τα ακριβή δεδομένα είναι κρίσιμα για τη λήψη αποφάσεων. Νέα εργαλεία, όπως δείκτες κάλυψης οξυγόνου και εθνικοί πίνακες αποτελεσμάτων, θα βοηθήσουν τις κυβερνήσεις στον σχεδιασμό και την παρακολούθηση της προόδου.

Διαβάστε επίσης

«Νόσος Χ» – Επιδημιολόγοι κρούουν τον κώδωνα για νέα θανατηφόρα πανδημία

Πόσο σύντομα θα έχουμε mRNA αντιγριπικά; Όλες οι εξελίξεις στην κούρσα των νέων εμβολίων

Η διατροφή που μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο μόλυνσης με Covid – Τα «συστατικά» της ανοσίας