H Cat Oyler ήταν 45 ετών όταν παρατήρησε πως δυσκολευόταν να αναπνεύσει. Ένιωθε λες και είχε ένα βάρος στο στήθος της, μπορούσε να πάρει μόλις ένα πολύ μικρό μέρος της κανονικής αναπνοής. Η αναπνοή της επηρεάστηκε τόσο που η βοηθός της που καθόταν εκτός γραφείου το παρατήρησε και την συμβούλευσε να επισκεφθεί αμέσως ένα γιατρό.
«Πιθανότατα έχω βρογχίτιδα και απλά πρέπει να πάω σπίτι και να ξεκουραστώ, αλλά πρώτα θα τελειώσω αυτή την αναφορά», απάντησε η Cat Oyler, καθώς ήταν σύνηθες για αυτήν το να τη δυσκολεύει το αναπνευστικό της σύστημα. Από τότε που ήταν μικρό κορίτσι δεν κατάφερνε ποτέ να τρέξει τόσο γρήγορα όσο οι φίλες της καθώς κουραζόταν πολύ νωρίτερα.
Αυτό δεν την εμπόδισε να γίνει αθλήτρια, έπαιζε ποδόσφαιρο, βόλεϊ και τένις καταφέρνοντας μάλιστα πολλές φορές να είναι η καλύτερη παίκτρια, ενώ και σαν ενήλικη συνέχιζε να αθλείται και να τρέχει ημιμαραθώνιους.
Περιστασιακά έλεγε στους γιατρούς που επισκεπτόταν για το πρόβλημα με την ανάσα της, αυτοί βλέποντας σε πόσο καλή φυσική κατάσταση ήταν της έλεγαν πως είναι υγιέστατη. Μέχρι την τελευταία φορά όμως που επισκέφθηκε το γιατρό της για να βρει την πηγή του προβλήματος. Αυτός την παρέπεμψε σε ένα πνευμονολόγο και οι εξετάσεις ήταν φυσιολογικές. Αυτή τη φορά στο γραφείο όμως η δύσπνοια ήταν χειρότερη από ποτέ και μόνο όταν η βοηθός της, απείλησε πως θα καλέσει ασθενοφόρο η Oyler δέχτηκε να πάει στις πρώτες βοήθειες.
Εκεί υποβλήθηκε σε ηλεκτροκαρδιογράφημα και σε υπέρηχο καρδίας. Αν και αμφότεροι έδειξαν ήπιες ανωμαλίες οι γιατροί δεν ανησύχησαν λόγω της καλής φυσικής της κατάστασης και την έστειλαν στο σπίτι για να ξεκουραστεί.
Όταν η Oyler, αργότερα, είπε στους γονείς της για το περιστατικό της υπενθύμισαν ότι είχε καρδιακό φύσημα όταν ήταν παιδί αλλά τους είχαν πει ότι είχε πάψει να υφίσταται όταν ήταν πέντε ετών.
Συνεργάτες της 45χρονης τότε κοπέλας της πρότειναν να επικοινωνήσει με τον καρδιοχειρουργό Δρ. Jorge Salazar που ειδικευόταν σε συγγενείς καρδιοπάθειες παιδιών και ενηλίκων.
«Ένιωσα ότι ο Δρ. Salazar ήταν ο πρώτος άνθρωπος που πίστεψε πραγματικά ότι κάτι δεν πήγαινε καλά», δήλωσε η Oyler.
Της κανόνισε να δει έναν καρδιολόγο και την υπέβαλε σε μαγνητική τομογραφία καρδιάς στην πρώτη κιόλας επίσκεψη η οποία έδωσε απαντήσεις στις ερωτήσεις που τη βασάνιζαν για χρόνια. Φάνηκε πως η κοπέλα είχε μεσοκολπικό έλλειμμα (μεσοκολπική επικοινωνία), ένα άνοιγμα ή μια τρύπα (έλλειμμα) στο τοίχωμα (διάφραγμα) ανάμεσα στους δύο κόλπους της καρδιάς.
«Η καρδιά της Cat ήταν σαν ένας οκτακύλινδρος κινητήρας ο οποίος όμως πυροδοτούσε μόνο τους τέσσερις κυλίνδρους. Για την ακρίβεια, για όλη της τη ζωή έτρεχε μαραθώνιο. Αυτό που συνέβη τελικά είναι πως το σώμα της δεν μπορούσε πια να ανταπεξέλθει και ξεκίνησε να εμφανίζει καρδιακή ανεπάρκεια», δήλωσε ο Δρ. Σαλαζαρ.
Ο επιστήμονας τόνισε πως η 45χρονη γυναίκα ήταν η μία στους 150 ανθρώπους που ζουν με σιωπηρά καρδιακά προβλήματα. Μετά τη διάγνωση οι γιατροί ήλπιζαν ότι η τρύπα στην καρδιά της θα έκλεινε μετά από μία ελάχιστα επεμβατική μέθοδο, αλλά τελικά διαπιστώθηκε ότι το μέγεθος του ελλείμματος ήταν όσο ένα αβγό επομένως έπρεπε να υποβληθεί σε κανονικό χειρουργείο. Το Μάιο του 2017, ο Δρ. Salazar πραγματοποίησε επιτυχώς την επέμβαση ανοιχτής καρδιάς.
Η αλλαγή στην αναπνοή της Cat Oyler ήταν άμεση. Μόλις δύο μήνες μετά μπορούσε να ξαναρχίσει να τρέχει και ήταν καλύτερη από ποτέ. Κατάφερε να τρέξει ένα μίλι σε εννέα λεπτά χωρίς προπόνηση. Προηγουμένως δυσκολευόταν να τρέξει ακόμα και σε 10 λεπτά αυτή την απόσταση.
Η κοπέλα ελπίζει πως η ιστορία της θα εμπνεύσει τους ανθρώπους να προσέχουν περισσότερο την υγεία τους, γιατί «κανένας δεν σας γνωρίζει καλύτερα από εσάς τους ίδιους».
