Το κόστος ενός προγράμματος μπορεί να ποικίλλει από 30 έως 200 ευρώ τον μήνα και εξαρτάται από την ηλικία, την υγεία, τις παροχές του προγράμματος, τους όρους, τις απαλλαγές κ.λπ.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως δεν είναι το κόστος αγοράς, αλλά το μελλοντικό κόστος, ιδίως κατά τη στιγμή που θα υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη για τις παροχές του.
Οι ασφαλιστικές εταιρείες καταγράφουν στους όρους τις παραμέτρους που λαμβάνουν υπόψη τους για να κοστολογούν κάθε χρόνο τα ασφαλιστήρια. Οι εταιρίες δε ρωτούν τη γνώμη του πελάτη. Απλώς τον ενημερώνουν για την ετήσια αύξηση αλλά και για την αύξηση λόγω ηλικίας. Όσο μεγαλώνει ο ασφαλισμένος, τόσο αυξάνονται τα ασφάλιστρα. Η διαφορά είναι τσουχτερή μετά τα 50.
Η αλήθεια είναι ότι το δικαίωμα αναπροσαρμογής των ασφαλίστρων είναι ο μόνος τρόπος για να προστατευθούν οι εταιρείες από αιφνιδιαστική αύξηση του κόστους των παροχών που προσφέρουν ή από ένα απρόσμενα ζημιογόνο αποτέλεσμα.
Ο υποψήφιος προς ασφάλιση είναι καλό να γνωρίζει το ιστορικό των αναπροσαρμογών της εταιρείας με την οποία ενδιαφέρεται να συνεργαστεί. Παρόλα αυτά, εφόσον κάποια εταιρεία ενδιαφέρεται να έχει ευχαριστημένους πελάτες, δεν θα κάνει κινήσεις που θα τη βγάλουν «εκτός παιχνιδιού» ή θα πλήξουν σοβαρά το κύρος της.