Η ζήτηση των Ελλήνων για ιατρικές υπηρεσίες αυξάνεται διαρκώς. Αυτό δείχνουν τα επίσημα στοιχεία, με την ταυτόχρονη διαπίστωση ότι η μετά covid εποχή διακρίνεται από εκτίναξη της νοσηρότητας και έντονη ζήτηση ιατρικών υπηρεσιών, κάτι που εξηγείται εν μέρει και από την «αποχή» των πολιτών από τις ιατρικές προληπτικές επισκέψεις την περίοδο του lockdown. Η αποχή αυτή οδήγησε σε μια έξαρση ασθενειών, η οποία, με τη σειρά της, αύξησε το ενδιαφέρον για τα ασφαλιστικά προγράμματα Υγείας.

Ωστόσο, την ίδια ώρα που οι πολίτες χρειάζονται και αναζητούν ιατρικές υπηρεσίες για σοβαρές ασθένειες, παρατηρείται συνεχής αύξηση του μέσου κόστους νοσηλείας. Αυτό προκαλεί ένα αδιέξοδο, καθώς οι ανάγκες, για να καλυφθούν, χρειάζονται χρόνο και κόστος. Η ιδιωτική Υγεία, που θα μπορούσε να αποσυμφορήσει το δημόσιο σύστημα υγείας και να συντελέσει στην κάλυψη των αναγκών, δέχεται οικονομικές επιβαρύνσεις, οι οποίες αποτελούν αντικίνητρο για να ασφαλιστούν οι πολίτες αγοράζοντας ένα πρόγραμμα Υγείας. Η πραγματικότητα δείχνει ότι η πρόσβαση στην ιατρική περίθαλψη είναι εξαιρετικά δαπανηρή, οπότε και δυσχερής, κάτι που αποτυπώνεται σε στοιχεία της ελληνικής Στατιστικής Αρχής, που δείχνουν ότι το 25% των ανθρώπων άνω των 16 ετών απέφυγε να αναζητήσει ιατρική συμβουλή για οικονομικούς λόγους.

Χρειάζονται, επομένως, λύσεις για καλύτερη, ευκολότερη και ποιοτική μέριμνα, οι οποίες προτείνονται από την αγορά της ιδιωτικής ασφάλισης και απομένει να εισακουστούν από την κυβέρνηση. Μπορεί να δόθηκε μια ανακούφιση στην συμφόρηση που επικρατεί από τα «απογευματινά χειρουργεία», όμως μπορεί να παρασχεθεί και περαιτέρω ευχέρεια στους πολίτες, η οποία θα κάνει τα ασφαλιστικά προγράμματα πιο φθηνά, οπότε και προσιτά σε περισσότερο πληθυσμό.

Αρχικώς, μπορεί να επαναξιολογηθεί το ΚΕΝ (κλειστό ενιαίο νοσήλιο), το οποίο δίδεται από τον ΕΟΠΥΥ ως δημόσια αποζημίωση σε διάφορες ιατρικές πράξεις και στηρίζει όσους έχουν ένα ιδιωτικό πρόγραμμα Υγείας με απαλλαγή, καλύπτοντας μέρος αυτής.

Ακολούθως, όμως, υπάρχει μια μεγάλη δυνατότητα να πέσουν οι τιμές, εάν η κυβέρνηση αποφασίσει να απαλλάξει τα ασφαλιστικά αυτά προγράμματα από δύο βασικούς φόρους:

α) ο ένας είναι ο φόρος ασφαλίστρου 15% -ο υψηλότερος στην Ευρώπη και

β) ο δεύτερος είναι ο ΦΠΑ 24% επί των νοσοκομειακών υπηρεσιών.

Εν κατακλείδι, είναι άδικο να επιβαρύνονται οι πολίτες που επιλέγουν ιδιωτική νοσηλεία, την ίδια ώρα που δεν επιβαρύνουν με κόστη το δημόσιο σύστημα υγείας, συμβάλλοντας έτσι στην αποσυμφόρησή του.

Διαβάστε επίσης:

Απρόοπτα έξοδα υγείας: Γιατί πολλοί προτιμούν να πληρώνουν από την τσέπη τους, αντί να συνάψουν ιδιωτική ασφάλιση

Νοσηλεία: Τι ισχύει με τα 1.500 ευρώ της απαλλαγής – Πόσα πληρώνει τελικά ο κάτοχος ασφαλιστηρίου

One day clinic: Τι είναι τα χειρουργεία μιας ημέρας και πώς καλύπτονται από το ασφαλιστικό συμβόλαιο