«Μια κήλη του κοιλιακού τοιχώματος, δημιουργείται όταν κάποιο τμήμα ενός ενδοκοιλιακού οργάνου διαπεράσει το κοιλιακό τοίχωμα και προβάλλει κάτω από το δέρμα της περιοχής. Το περιεχόμενο της κήλης έχει συνήθως τη δυνατότητα να επιστρέφει εντός της κοιλιάς (να ανατάσσεται), όταν ο ασθενής βρεθεί σε ύπτια θέση» τονίζει στο ygeiamou ο κ. Χαράλαμπος Σπυρόπουλος Διευθυντής Χειρουργικής Διευθυντής Κλινικής Ελάχιστα Επεμβατικής Χειρουργικής Πεπτικού Συστήματος/Παχυσαρκίας και Διαβήτη στο Metropolitan General.
Οι πιο συνηθισμένοι τύποι κοιλιακών κηλών είναι οι βουβωνοκήλες, διαφραγματοκήλες και ομφαλοκήλες.
Η βουβωνοκήλη είναι η πιο κοινή και εμφανίζεται όταν ένα τμήμα του εντέρου προεξέχει μέσα από ένα άνοιγμα στους κοιλιακούς μύες. Αυτό το εξόγκωμα μπορεί να περιέχει κοιλιακό ιστό.
Υπάρχουν δύο είδη βουβωνοκήλης, η άμεση που μπορεί να εμφανιστεί οποτεδήποτε σε μια αδύναμη περιοχή στην κάτω κοιλιακή χώρα και η έμμεση στην οποία υπάρχει μια εκ γενετής προδιάθεση για την εμφάνιση της.
Ένας άλλος τύπος κήλης στο κοιλιακό τοίχωμα είναι η ομφαλοκήλη, που εμφανίζεται σε νεογνά και βρέφη, αλλά σε ενήλικες κυρίως γυναίκες της αναπαραγωγικής ηλικίας μετά από τοκετό. Άλλοι τύποι, είναι η μηριαία κήλη που είναι πιο συχνή στις γυναίκες, η κήλη τομής που εκδηλώνεται ειδικά μετά από μια επέμβαση και η επιγαστρική που μπορεί να αναπτυχθεί στο κεντρικό τμήμα της κοιλιάς όταν το λίπος σπρώχνει τα τοιχώματα της.
Ο κ. Σπυρόπουλος σημειώνει πως « η οριστική αντιμετώπιση μιας κήλης του κοιλιακού τοιχώματος δεν θα πρέπει να καθυστερεί για μεγάλο χρονικό διάστημα από την στιγμή της διάγνωσης γιατί ελλοχεύει η πιθανότητα περίσφυξης».
Τα αίτια της εμφάνισης μιας κήλης μπορεί να είναι η μυϊκή αδυναμία μετά από κάποια επέμβαση, ο χρόνιος βήχας, ένας πιθανός τραυματισμός καθώς και η φτωχή διατροφή. Επιπροσθέτως πρέπει να σημειώσουμε πως οι πιθανοί παράγοντες κινδύνου εντοπίζονται κυρίως στις μεγάλες ηλικίες, στο οικογενειακό ιατρικό ιστορικό, στην εγκυμοσύνη καθώς και στο κάπνισμα.
Η αντιμετώπιση μιας κήλης είναι μέσω της χειρουργικής επέμβασης καθώς βέβαια έχει προηγηθεί η διάγνωση που βασίζεται κατά πολύ στην κλινική εικόνα του ασθενούς,
Οι περισσότερες ασφαλιστικές εταιρίες προβλέπουν αναμονή ενός έτους για να ισχύσει η κάλυψη σχετικά με τις κήλες του κοιλιακού τοιχώματος.
Παράλληλα στην περίπτωση που κάποιος κατά το παρελθόν έχει υποβληθεί σε επέμβαση για την αφαίρεση κήλης και δηλωθεί στην αίτηση ασφάλισης, τότε είναι πιθανό η εταιρία να αξιολογήσει την περίπτωση και να δοθεί μια μεγαλύτερη αναμονή, δεδομένου πως μπορεί να υπάρξει επανεμφάνιση της.
Οι επεμβάσεις για τις κήλες του κοιλιακού τοιχώματος εντοπίζονται στην κατηγορία με τις μεσαίες επεμβάσεις.
Οι ασφαλιστικές εταιρίες καλύπτουν τα έξοδα νοσηλείας, ιατρού, αναισθησιολόγου, όπως επίσης και όλες τις διαγνωστικές εξετάσεις που πραγματοποιούνται κατά την διάρκεια της νοσηλείας αφού έχουν άμεση σχέση με την αίτια της πάθησης.
Στην περίπτωση που ο ασφαλισμένος για την κάλυψη των εξόδων της νοσοκομειακής περίθαλψης έκανε χρήση οποιουδήποτε ασφαλιστικού φορέα, τότε η ασφαλιστική θα του καταβάλει επίδομα ίσο με ποσοστό 20% του ποσού που καλύφθηκε από τον ασφαλιστικό φορέα.
Αν έχει επιλεγεί συμβεβλημένο νοσηλευτικό ίδρυμα τότε η αποζημίωση γίνεται απευθείας από την ασφαλιστική εταιρία, σε αντίθετη περίπτωση ακολουθείται η μέθοδος των συναλλαγματικών.
Διαβάστε επίσης:
Ασφαλιστήρια: Πώς αποζημιώνουν τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη
Αφαίρεση σπίλων: Πώς την αποζημιώνει το ασφαλιστικό πρόγραμμα
