Αν κάτι δεν έχει λείψει από τη στήλη του ygeiamou για τα ασφαλιστικά ζητήματα είναι οι καταστάσεις υγείας με παράξενα ονόματα ή τα «απίστευτα» ατυχήματα, είτε πάλι απροσδόκητες συνδέσεις μεταξύ τους. Πέραν όμως των παράδοξων συσχετίσεων και των ευφάνταστων ονομασιών, έξω από το πεδίο των γνωστών ασθενειών όπως ο διαβήτης, τα καρδιαγγειακά επεισόδια και κάθε τύπου τραυματισμοί στα οποία έχουμε κατά καιρούς αναφερθεί, είναι και εκείνα τα σπάνια -και εν πολλοίς ανήκουστα- ιατρικά περιστατικά που δύσκολα θα μπορούσε ακόμα να διανοηθεί κανείς.
Ίσως σήμερα να έχουμε συνηθίσει στις ειδήσεις για θανατηφόρες selfies και το σενάριο να βρεθούμε στο χειρουργικό κρεβάτι εξαιτίας του ποπ-κορν που μας κόλλησε στο δόντι ή της οδοντοστοιχίας που κατάπιαμε κατά λάθος να μη μας ξενίζει, δεν θα λέγαμε το ίδιο εντούτοις για τις πιθανότητες να αποκτήσουμε ξένη προφορά μετά από μια οδοντιατρική επέμβαση ή να υποφέρουμε από hangover χωρίς στάλα αλκοόλ. Αυτές και δύο ακόμα σπάνιες και αξιοπερίεργες καταστάσεις υγείας παρουσιάζονται παρακάτω, εκτιμώντας με τη βοήθεια των ειδικών την αντίδραση της ασφαλιστικής εταιρείας στο αίτημα κάλυψής τους.
1. Hangover από μια μερίδα τηγανιτές πατάτες
Πώς θα αντιδρούσατε σε ένα πρόστιμο για οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ ενώ δεν έχετε πιεί σταγόνα; Τι θα κάνατε αν σας έβγαζαν από τη λίστα αναμονής για μεταμόσχευση ήπατος μέχρι να ολοκληρώσετε θεραπεία απεξάρτησης από το αλκοόλ, έστω και αν δεν γνωρίζετε τη γεύση του οινοπνεύματος;
Το πρώτο σενάριο έγινε πραγματικότητα για έναν 46χρονο άνδρα που συνελήφθη για οδήγηση σε κατάσταση μέθης και εν τέλει νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο, παρά την ένστασή του για τα αποτελέσματα του αλκοτέστ· αν και αρνήθηκε την κατανάλωση οινοπνεύματος, τα επίπεδα αλκοόλ που ανιχνεύτηκαν στο αίμα του ήταν 2 g/L. Το δεύτερο σενάριο είναι η πικρή ιστορία μιας 61χρονης γυναίκας από την Πενσιλβάνια των ΗΠΑ που έπασχε από ανεξέλεγκτο διαβήτη, κίρρωση του ήπατος και, όπως απεδείχθη, μια σπανιότατη διαταραχή που τη συνδέει τρόπον τινά με τον άτυχο άνδρα.
Στους οργανισμούς των δύο ως άνω πρωταγωνιστών είχε στηθεί μια ιδιότυπη μίνι-ζυθοποιία, με την ιδιοπαραγωγή αλκοόλ στην πρώτη περίπτωση να οφείλεται σε μύκητες στο έντερο που μετατρέπουν τους υδατάνθρακες σε αλκοόλ (Σύνδρομο Εντερικής Ζύμωσης), και τους ίδιους μηχανισμούς στη δεύτερη περίπτωση αλλά εντός της ουροδόχου κύστης (Σύνδρομο Αλκοολικής Ζύμωσης Ουροδόχου Κύστης).
Τι θα κάλυπτε το ασφαλιστήριο: Και στις δύο περιπτώσεις οι παθόντες δεν γνώριζαν για την ύπαρξη της διαταραχής, ενώ στην περίπτωση του 46χρονου η κατάσταση προκλήθηκε από λήψη αντιβιοτικών που είχαν χορηγηθεί με ιατρική συνταγή. Έτσι, σε περίπτωση νοσηλείας με νοσοκομειακό πρόγραμμα η εταιρεία θα έπρεπε μάλλον να αναθεωρήσει την άρνηση κάλυψης λόγω κατάχρησης αλκοόλ –βασική εξαίρεση στα συμβόλαια υγείας– και να αποζημιώσει τους ασφαλισμένους με το σύνδρομο.
Έπειτα, καθώς δεν πρόκειται για περιστατικά που αντιμετωπίζονται στο νοσοκομείο παρά με φαρμακευτική αγωγή, είναι σημαντική η ασφάλιση για εξωνοσοκομειακές δαπάνες. Δεδομένου ότι τα συμπτώματα είναι κοινά με αυτά του hangover, θα ήταν παραπάνω από χρήσιμη η κάλυψη για ατυχήματα· μια πτώση του 46χρονου ήταν αρκετή για να εισαχθεί σε νευροχειρουργικό κέντρο για την αντιμετώπιση της ενδοκρανιακής αιμορραγίας.
2. Το νυστέρι άφησε ουλή και μια ξένη προφορά
Τι κοινό έχουν ένας καρκινοπαθής από τη Βόρεια Καρολίνα των ΗΠΑ που άρχισε να μιλά με ιρλανδική προφορά, μια 65χρονη ισπανόφωνη γυναίκα με πολλαπλή σκλήρυνση που έδωσε στα ισπανικά της αγγλικό αέρα και μια 26χρονη Αφροαμερικανή με σύνδρομο Crouzon που απέκτησε βρετανική προφορά μετά την οστεοτομία Le Fort; Τους ενώνει το σύνδρομο ξένης προφοράς, μια διαταραχή στην ομιλία που οφείλεται σε βλάβες στα υπεύθυνα για το συντονισμό της ομιλίας τμήματα του εγκεφάλου. Σύμφωνα με διαθέσιμα στοιχεία, η νέα προφορά είναι συνήθως συγγενική (από αμερικανική σε βρετανική, από ιταλική σε ισπανική, από ολλανδική σε γερμανική κ.ο.κ.) και μπορεί να διατηρηθεί για πολλά χρόνια, σχεδόν μια εικοσαετία.
Τι θα κάλυπτε το ασφαλιστήριο: Αν και σε κάποιες περιπτώσεις τα αίτια είναι ψυχογενή (π.χ. ψυχικές νόσοι, σχιζοφρένεια, κατάθλιψη κ.α.) ή νευρολογικά (π.χ. επιληπτικές κρίσεις ή ημικρανία) και συνεπώς δεν θα καλύπτονταν από τα ασφαλιστήρια υγείας, είναι πιθανότερο η βλάβη στον εγκέφαλο να προκαλείται από καλυπτόμενους κινδύνους όπως τραύμα ή επέμβαση στο κεφάλι, το πρόσωπο ή το στόμα και εγκεφαλικοί όγκοι. Σήμερα, όλα σχεδόν τα ασφαλιστήρια νοσοκομειακής περίθαλψης καλύπτουν και τα έξοδα που έπονται της νοσηλείας εφόσον σχετίζονται με αυτήν. Ωστόσο, καθώς κύριος στόχος είναι η θεραπεία της υπαίτιας κατάστασης, οι ειδικοί συστήνουν τη λογοθεραπεία ως μια λύση για την αντιμετώπιση του συνδρόμου. Μολονότι δεν πρόκειται για συνήθη παροχή, μπορείτε να βρείτε στην αγορά προγράμματα που την καλύπτουν.
3. Ιδρώτας που μυρίζει ψόφιο ψάρι
Η τριμεθυλαμινουρία ή «σύνδρομο οσμής ψαριού» εκδηλώνεται με αυτό που περνά εύκολα από το μυαλό: δυσάρεστη σωματική οσμή (ούρα, αναπνοή, ιδρώτας, κολπικά υγρά) που θυμίζει τη μυρωδιά σάπιου ψαριού. Για το σύνδρομο ευθύνεται η παρουσία του ελαττωματικού γονιδίου FMO3 που φυσιολογικά δίνει εντολή στον οργανισμό να παράγει τα ένζυμα που διασπούν οργανικές ενώσεις, όπως η τριμεθυλαμίνη.
Η ένταση της δυσάρεστης οσμής μπορεί να ποικίλλει χρονικά, αλλά και μεταξύ των πασχόντων. Όπως σημειώνουν οι επιστήμονες, η φύση της πάθησης έχει συνήθως σοβαρές επιπτώσεις στην καθημερινή ζωή του ατόμου και στην ψυχική του υγεία.
Τι θα κάλυπτε το ασφαλιστήριο: Για την αντιμετώπισή του λίγα θα μπορούσε να προσφέρει μια ασφάλιση υγείας αφού για την ανακούφιση των συμπτωμάτων επιλέγονται συνήθως παρεμβάσεις στη διατροφή για την απώλεια ή μείωση παραγωγής πρόδρομων ουσιών της τριμεθυλαμίνης -και σπανιότερα χορήγηση αντιβιοτικών-, όπως λιγότερα τρόφιμα ζωϊκής προέλευσης που έχουν υψηλή περιεκτικότητα στα αμινοξέα L-καρνιτίνη και χολίνη (διαβάστε σχετικά εδώ). Ωστόσο, οι ερευνητές σημειώνουν ότι περνώντας στο άλλο άκρο με χαμηλά επίπεδα χολίνης, αυξάνουμε τον κίνδυνο επιπλοκών για την υγεία όπως ηπατικά προβλήματα, νευρολογικές παθήσεις και καρκίνο, περιπτώσεις δηλαδή στις οποίες το ασφαλιστήριο θα αποδεικνυόταν σωτήριο.
Από την άλλη, το νοσοκομειακό πρόγραμμα πιθανότατα να κάλυπτε -εφόσον το υποδείκνυε και η ιατρική γνωμάτευση- την (ακόμα σπανιότερη) περίπτωση τριμεθυλαμινουρίας που προκαλείται από συγγενή εξωηπατική πυλαιοσυστηματική διαφυγή –συγγενείς αγγειακές ανωμαλίες στην επικοινωνία πυλαίας και συστηματικής κυκλοφορίας χωρίς να αιματώνεται το ήπαρ- και θεραπεύτηκε με επέμβαση ενδαγγειακής σύγκλεισης (πυλαιοσυστηματική αναστόμωση). Στην περίπτωση αυτή, το ασφαλιστικό πρόγραμμα θα έπρεπε να παρέχει κάλυψη για συγγενείς παθήσεις.
4. Θάνατος από την αϋπνία
Υπό κανονικές συνθήκες, ένα καλό ασφαλιστικό πρόγραμμα υγείας μπορεί να δώσει πίσω τον χαμένο ύπνο, ελάχιστα όμως θα προσφέρει στην περίπτωση μιας σπάνιας διαταραχής όπως η θανατηφόρος αϋπνία. Από την εκδήλωση των πρώτων συμπτωμάτων -διαταραχές ύπνου και ζωηρά όνειρα ή προβλήματα στη γνωστική λειτουργία, την ομιλία και την ισορροπία αναλόγως τον τύπο- θα απομείνουν στους πάσχοντες κατά μέσο όρο περίπου 18 μήνες, με ελάχιστη καταγεγραμμένη περίπτωση τους 7 μήνες έως τα 6 χρόνια μέγιστη.
Η θανατηφόρος αϋπνία υπάγεται στις νόσους prion ή μεταδοτικές σπογγώδεις εγκεφαλοπάθειες, σπάνια και αθεράπευτα νευροεκφυλιστικά νοσήματα που προσβάλλουν τα θηλαστικά -και ίσως στο σημείο αυτό σας θυμίζει κάτι η νόσος των τρελών αγελάδων. Συνήθως κληρονομείται μέσα από λανθασμένα διπλωμένες πρωτεΐνες PRioN (οικογενής) και σπανιότερα από μη κληρονομική σποραδική μετάλλαξη (σποραδική), οι οποίες συντελούν στην εναπόθεση πλακών αμυλοειδούς (florid plaques) στον εγκέφαλο. Σύμφωνα με την Αμερικανική Ένωση Ύπνου, η οικογενής αφορά 70 μόλις οικογένειες παγκοσμίως -ιδίως στην Ιταλία, την Ισπανία και τη Γερμανία-, ενώ μόλις 25 περιστατικά σποραδικής έχουν καταγραφεί από το 2018.
Τι θα κάλυπτε το ασφαλιστήριο: Αν και προαναφέρθηκε ότι δυστυχώς δεν υπάρχει κάποια θεραπεία παρά μόνο παρηγορητική, οι διαγνωστικές μέθοδοι που ακολουθούνται θα μπορούσαν να καλυφθούν από το συμβόλαιο, στην περίπτωση βέβαια που το άτομο δεν γνώριζε και δεν είχε δηλώσει προσυμβατικά την κληρονομικότητα ή τη νόσο είτε δήλωσε το οικογενειακό ιστορικό, προσκόμισε αρνητικά αποτελέσματα από γενετικό έλεγχο για PRNP και η εταιρεία δέχτηκε να συνάψει συμβόλαιο.
Επί συμπτωμάτων συνεπώς (ψυχιατρικά, καταθλιπτικά, κινητικά, οπτικά, μυϊκά, γνωστικά κ.α.), οι ασφαλισμένοι θα μπορούσαν να προβούν στην αναγκαία διαφορική διάγνωση ώστε να αποκλειστούν άλλες πιθανές αιτίες όπως οι ανεπάρκειες βιταμινών και προβλήματα του θυρεοειδούς και, έπειτα, να πραγματοποιήσουν τις αναγκαίες εξετάσεις όπως απεικονιστικός έλεγχος του εγκεφάλου, βιοχημικές εξετάσεις για την ανάλυση εγκεφαλονωτιαίου υγρού και, κυρίως, μελέτη ύπνου, ένα πολύτιμο εργαλείο για τη διάγνωση της θανατηφόρου αϋπνίας που καλύπτεται από τα ασφαλιστικά νοσοκομειακά προγράμματα όπως μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
Διαβάστε επίσης:
Διαγνωστικές εξετάσεις: Πέντε λόγοι που δεν πρέπει να λείπουν από το συμβόλαιό σας
Εξετάσεις και επισκέψεις σε μη συμβεβλημένα ιατρικά κέντρα: Πότε και πώς καλύπτονται
Ασφάλεια «πακέτο» με την αγορά υπηρεσιών και αγαθών – Πρέπει να αγοράσετε το «σετ»;