Πρόσωπο σε σχήμα «φεγγαριού», συσσώρευση λίπους στην κοιλιά και τον αυχένα, αυξημένη τριχοφυΐα, λεπτά πόδια, λιπαρό εύθρυπτο δέρμα, εύκολος μωλωπισμός, αδύναμες τρίχες, ραγάδες στα πόδια και την κοιλιά, οστεοπενία και οστεοπόρωση είναι κάποια από τα συμπτώματα του συνδρόμου Cushing, μιας ομάδας παθήσεων που χαρακτηρίζονται από την ύπαρξη υπερβολικής ποσότητας κορτιζόλης στον οργανισμό.
Εκδηλώνεται κυρίως σε ενήλικες 30-50 ετών -γυναίκες κυρίως-, μπορεί όμως να εμφανιστεί και σε παιδιά ή εφήβους. Διακρίνεται στο εξωγενές που προκαλείται από υπερβολική χρήση κορτιζόλης ή άλλων στεροειδών ορμονών, και το ενδογενές, όταν για την αυξημένη παραγωγή κορτιζόλης ευθύνονται τα επινεφρίδια. Η συχνότερη αιτία εμφάνισης του ενδογενούς συνδρόμου είναι η νόσος του Cushing, που προκαλείται όταν αδένωμα (όγκος) στην υπόφυση την εξωθεί σε υπερβολική παραγωγή της αδρενοκορτικοτρόπου ορμόνης (ACTH) από την υπόφυση, η οποία διεγείρει τα επινεφρίδια να παράγουν κορτιζόλη.
Τα άτομα με υπερκορτιζολαιμία αντιμετωπίζουν διαταραχές στην καθημερινότητα και την προσωπική ζωή (στυτική δυσλειτουργία, μείωση της γονιμότητας, άγχος, οξυθυμία, μυική αδυναμία κ.α.) ενώ η κατάσταση, ανεξαρτήτως αιτίας, μπορεί να προκαλέσει αύξηση του σωματικού βάρους, θρόμβωση, καρδιακή προσβολή, υπέρταση, διαβήτη τύπου 2, λοιμώξεις, κ.ά.. Πρόσφατες επιστημονικές μελέτες έχουν συνδέσει το σύνδρομο με σοβαρά προβλήματα με τα οστά και τα αγγεία.
Πέρα από αναπηρία και τη σοβαρή νοσηρότητα, εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία μπορεί να αποβεί μοιραίο· η πενταετής επιβίωση της υπερκορτιζολαιμίας χωρίς αντιμετώπιση είναι 50%. Σύμφωνα με παλαιότερα ευρήματα που δημοσιεύτηκαν στο Journal of Endocrine Society, το σύνδρομο Cushing σχετίζεται με τριπλάσιο κίνδυνο θανάτου, συγκριτικά με τον γενικό πληθυσμό, κυρίως από καρδιακά αίτια (24,7%), λοίμωξη (14,4%), εγκεφαλοαγγειακές παθήσεις (9,4%), κακοήθεια (9,0%).
Καλύψεις για την ελάχιστα επεμβατική αντιμετώπιση
Η διάγνωση του συνδρόμου Cushing είναι δύσκολη, αναφέρουν οι ειδικοί. Στην περίπτωση εξωγενούς συνδρόμου, μειώνεται η λήψη των υπεύθυνων φαρμάκων (γλυκοκορτικοειδών). Για το ενδογενές σύνδρομο, η θεραπεία είναι χειρουργική επέμβαση και, συγκεκριμένα, διασφηνοειδική υποφυσιακή αδενωματεκτομή όταν πρόκειται για αδένωμα στην υπόφυση και επινεφριδεκτομή όταν το αίτιο εντοπίζεται στο επινεφρίδιο. Πρόκειται για εγχείρηση αποτελεσματική που απαλλάσσει τους ασθενείς από τη λήψη φαρμάκων.
Τα συμβόλαια υγείας θα καλύψουν κανονικά τις δύο επεμβάσεις. Η επινεφριδεκτομή εντοπίζεται στους πίνακες των συμβολαίων στη λίστα με τις ουρολογικές επεμβάσεις αυτολεξεί είτε με επιπλέον προσδιορισμούς όπως «Επινεφριδεκτομή ετερόπλευρα» ή «Ριζική επινεφριδεκτομη επί καρκίνου». Υπενθυμίζεται ότι οι καρκίνοι στα νοσοκομειακά προγράμματα καλύπτονται μετά από χρονική αναμονή 6 μηνών για τα περισσότερα συμβόλαια, ενώ μετά από 12 μήνες θα καλυφθούν καλοήθεις όγκοι «όπου κι αν εντοπίζονται». Η διασφηνοειδής υποφυσεκτομή/αδενωματεκτομή εντοπίζεται στις εξαιρετικά βαριές/ειδικές επεμβάσεις.
Σε περίπτωση που λαμβάνετε κορτικοστεροειδή και επιθυμείτε να αποκτήσετε ασφαλιστήριο νοσοκομειακής/εξωνοσοκομειακής περίθαλψης, θα πρέπει να το αναφέρετε στο ερωτηματολόγιο υγείας. Το αρμόδιο τμήμα της εταιρείας μπορεί να ζητήσει συγκεκριμένες εξετάσεις και το σύνδρομο μαζί με τις επιπλοκές τους να εξαιρεθούν.
Διαβάστε επίσης:
Φταίει ο θυρεοειδής που δεν χάνω βάρος – Και άλλοι πέντε μύθοι υγείας
Νεφροπαθείς: Καλύψεις και επιδόματα που παρέχει η ιδιωτική ασφάλιση
Αποκατάσταση κήλης: Τι καλύπτει η ασφάλεια – Τι ισχύει για τη ρομποτική χειρουργική
