*Γράφουν οι Βασιλική Μπουγιοτοπούλου PhD, Λογοθεραπεύτρια, Ψυχοθεραπεύτρια, Σύμβουλος Μελέτης, Εκπαιδεύτρια ΒΕΛΟΣ και η Άρτεμις Ψαρρή, Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας, Παιδαγωγός, Εκπαιδεύτρια ΒΕΛΟΣ (Βιωματικά Εργαστήρια Λειτουργικής Οικογενειακής Συνεξέλιξης).
Πόσο συχνά η μελέτη του παιδιού σας προκαλεί ένταση στο σπίτι και στη σχέση σας; Αν η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι «πολύ συχνά ή καθημερινά», τότε αυτό το άρθρο σας ενδιαφέρει.
Η μελέτη του παιδιού μας πραγματικά μπορεί να γίνει ένας καθημερινός βραχνάς. Ο περιορισμένος χρόνος, η γκρίνια, οι δραστηριότητες, το τρέξιμο δημιουργούν μία σύνθετη κατάσταση που δεν μπορούμε εύκολα να αποφύγουμε. Πόσο μάλλον, αν το παιδί έχει κάποια μαθησιακή δυσκολία.
Τι μπορούμε να κάνουμε;
Κάντε πράγματα που αρέσουν και στους δύο: Ναι, καλά διαβάσατε! Ασχοληθείτε με δραστηριότητες που σας κάνουν και γελάτε, που περνάτε ωραία οι δυο σας. Δεν χρειάζεται πολλή ώρα, ένα δεκάλεπτο αρκεί. Πριν το παιδί αρχίσει το διάβασμά του, είναι βοηθητικό να αποσυμφορηθεί από την κούραση της ημέρας και να συνδεθεί μαζί σας. Έτσι και οι δύο θα έχετε μεγαλύτερη ανοχή και αντοχή στη δυσκολία που μπορεί να δημιουργηθεί αργότερα.
Οργανώστε το δικό σας χρόνο
Την ώρα που το παιδί διαβάζει, κάντε τις δουλειές σας. Αποφύγετε να είστε από πάνω του. Έτσι του δίνετε το μήνυμα ότι η μελέτη είναι δική του ευθύνη και ότι το εμπιστεύεστε ότι μπορεί να την αναλάβει. Διαβεβαιώστε το ότι αν σας χρειαστεί, θα είστε εκεί να το βοηθήσετε όπως μπορείτε.
Χρησιμοποιήστε ένα ρολόι
Υπολογίστε το χρόνο που πραγματικά χρειάζεται το παιδί για κάθε εργασία του, βάλτε το ρολόι κοντά του και ρυθμίστε το να χτυπήσει, ώστε να μπορεί να έχει την αίσθηση του χρόνου. Συζητήστε το όμως πρώτα μαζί του και βεβαιωθείτε ότι δεν το αγχώνει περισσότερο.
Βοηθήστε το να οργανώσει το διάβασμά του
Ρωτήστε το αν το βολεύει να αρχίσει από τα εύκολα ή τα δύσκολα. Συζητήστε μαζί του σε τι δυσκολεύεται και τι είναι αυτό στο οποίο χρειάζεται βοήθεια. Προσέξτε! Ρωτήστε τι βοήθεια χρειάζεται και δώστε του αυτό που σας ζήτησε. Όχι αυτό που θεωρείτε ότι είναι καλύτερο. Η οργάνωση είναι μία δεξιότητα που ο εγκέφαλος του παιδιού σχολικής ηλικίας δεν την έχει ακόμα κατακτήσει. Τώρα είναι η ηλικία που μπορεί να αρχίσει να εκπαιδεύεται. Βοηθήστε το και μην απαιτείτε από αυτό να λειτουργήσει σαν ενήλικας.
Αποδεχτείτε το
Παρατηρείστε το παιδί σας σαν να μην είναι το δικό σας. Τι χρειάζεται; Τι το δυσκολεύει; Τι καταφέρνει; Ποια είναι τα χαρίσματά του και ποιες οι αδυναμίες του; Παρατηρείστε το αντικειμενικά και προσπαθήστε να αφαιρέσετε από πάνω του τις δικές σας προσδοκίες. Πώς θα του συμπεριφερόσασταν αν ήταν ένα ξένο για εσάς παιδί; Με αυτόν τον τρόπο συμπεριφερθείτε και στο δικό σας παιδί.
Η καθημερινότητα και οι απαιτήσεις της ζωής μας πολλές φορές μας κάνουν να βλέπουμε τα πράγματα πιο σύνθετα και πιο απαιτητικά. Όλοι αξίζουμε να έχουμε γύρω μας ανθρώπους που μας κατανοούν, μας υποστηρίζουν και μας συμπονούν. Γίνεται αυτός ο άνθρωπος πρώτα από όλα για τον εαυτό σας και ύστερα για τα παιδιά σας.
Το κινητό στην τσάντα: Μια ψυχολόγος σχολιάζει το νέο μέτρο στα σχολεία
Άγχος εξετάσεων: Πώς να υποστηρίξουμε τους αγχωμένους μαθητές