Sponsored Content
Το ιδιαίτερο των φαρμάκων αυτών είναι πως το πλάσμα, το οποίο αξιοποιούν ως απαραίτητο δομικό συστατικό, δεν μπορεί να παραχθεί σε συνθήκες εργαστηρίου και συνεπώς η ιατροφαρμακευτική κοινότητα βασίζεται στις εθελοντικές δωρεές υγιών ατόμων, ώστε να έχει διαρκώς πρόσβαση σε ικανοποιητικές ποσότητες για να μπορεί να καλύψει τις ανάγκες. Σημειώστε πως, μόνο στην Ευρώπη ο αριθμός των ασθενών αυτών υπολογίζεται σε 300.000, ενώ τα PDMPs χρησιμοποιούνται και σε μια σειρά καθημερινών ιατρικών πράξεων, γεγονός που καθιστά στην ζήτησή τους ολοένα και μεγαλύτερη.
Για να κατανοήσουμε το μέγεθος της ανάγκης, αλλά και την εξάρτηση της αλυσίδας παραγωγής των PDMPs από τον εθελοντισμό, φτάνει να δούμε τα παρακάτω παραδείγματα. Για τη θεραπεία ενός μόνο ατόμου με πρωτοπαθή ή δευτεροπαθή ανοσοανεπάρκεια χρειάζονται 130 δωρεές ετησίως, ενώ η αντιστοιχία για τη θεραπεία της αιμορροφιλίας με PDMPs είναι 1.200 δωρεές σε ετήσια βάση. Αν, μάλιστα, σε αυτή τη δύσκολη εξίσωση προσθέσουμε και τις ελλείψεις της Ευρώπης σε πλάσμα της τάξης του 40% τις οποίες καλύπτει με εισαγωγές από τις ΗΠΑ, μπορεί να κατανοήσει κανείς γιατί κατά την περίοδο της πανδημίας η διατάραξη της εφοδιαστικής αλυσίδας έθεσε σε κίνδυνο τη ζωή χιλιάδων ασθενών, λόγω περιορισμένης διαθεσιμότητας φαρμάκων.
Για την άμεση σύνδεση της υγείας του με την εθελοντική προσφορά πλάσματος μίλησε η κ. Χρύσα Σαριγιαννάκη, ασθενής με πρωτοπαθή ανασοανεπάρκεια και Πρόεδρος ΔΣ Αρμονίας Συλλόγου Φίλων Ασθενών με Πρωτοπαθείς Ανοσοανεπάρκειες, η οποία περιέγραψε τη δική της εμπειρία ως χρήστης PDMPs.
«Θέλω πραγματικά να ευχαριστήσω κάθε εθελοντή που βγαίνει από την βολή του για να στηρίξει ανθρώπους σαν εμένα. Χωρίς αυτούς η ζωή μου θα ήταν πολύ περιορισμένη και γεμάτη ανασφάλεια για την κάθε μέρα. Για το αν θα υπάρχει το φάρμακό μου. Για το είδος της ζωής που θα ζω. Για το αν θα μπορώ να κάνω τα πράγματα που για όλους τους άλλους ανθρώπους φαντάζουν δεδομένα και κανονικά. Η κανονικότητα των ανθρώπων με πρωτοπαθείς ανοσοανεπάρκειες εξαρτάται από την σταθερή εθελοντική προσφορά πλάσματος την οποία πρέπει να ενισχύσουμε με κάθε τρόπο για να μην κινδυνεύουν ασθενείς, όπως εγώ, να μην έχουν πρόσβαση στη θεραπεία που τόσο έχουν ανάγκη. Εκείνο που θα ήθελα να καταφέρουμε και ως πρόεδρος της Αρμονίας αλλά και ως ασθενής η ίδια είναι να σβήσουμε την διαρκή αγωνία των ανθρώπων για το αν θα μπορούν να λαμβάνουν την θεραπεία τους στην ώρα της και με τις κατάλληλες υποδομές».
Εκτός από την αντιμετώπιση σπάνιων και χρόνιων παθήσεων, τα PDMPs παίζουν καθοριστικό ρόλο σε μια σειρά καθημερινών ιατρικών πράξεων. Τέτοιες είναι η θεραπεία δαγκωμάτων ζώων, η αντιμετώπιση εγκαυμάτων ή τραυμάτων, η υποστήριξη ασθενών μετά από χειρουργεία, οι θεραπείες ηπατίτιδας, οι μεταμοσχεύσεις οργάνων, ακόμα και η πρόληψη λοιμώξεων σε παιδιά με HIV, γεγονός που καθιστά την πρόσβαση σε αυτά ακόμα πιο απαραίτητη, αλλά και ακόμα δυσκολότερη καθώς η ζήτηση τους μεγαλώνει εκθετικά. Χαρακτηριστική είναι η ετήσια αύξηση 6,7% στην ζήτηση για ανοσοσφαιρίνες σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ένας σημαντικός ρυθμός αύξησης, που αν δεν συνοδευτεί με την αντίστοιχη αύξηση σε ποσότητες διαθέσιμου πλάσματος για την παραγωγή τους μπορεί να οδηγήσει σε ελλείψεις.
Για την ανάγκη σταθερής πρόσβασης σε PDMPs μίλησε ο κ. Βουλγαρέλης Μιχάλης, Καθηγητής Αιματολογίας Παθολογικής Φυσιολογίας, Διευθυντής Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών, ΓΝΑ Λαϊκό, δηλώνοντας πως:
«Τα φάρμακα με βάση το ανθρώπινο πλάσμα είναι πράγματι πολύ αποτελεσματικές θεραπείες, οι οποίες όχι μόνο εξασφαλίζουν ένα σχεδόν φυσιολογικό προσδόκιμο ζωής για τους ασθενείς που τα έχουν ανάγκη, αλλά βελτιώνουν σημαντικά και την ποιότητα ζωής τους. Εκείνο που είναι σημαντικό είναι να εξασφαλίσουμε πως, παρά τη σύνθετη διαδικασία παραγωγής τους, οι άνθρωποι αλλά και το σύστημα υγείας συνολικά θα μπορούν να έχουν σταθερή πρόσβαση σε αυτές τις κρίσιμες θεραπείες.»
Που βρισκόμαστε σήμερα;
Η Ευρώπη κάνει σταδιακά βήματα για να πετύχει την στρατηγική της αυτονομίας σε ποσότητες πλάσματος, ώστε να μην επαναληφθούν τα φαινόμενα ελλείψεων της πανδημίας. Στην ίδια κατεύθυνση κινείται και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων που ενέταξε στον κατάλογο των κρίσιμων φαρμάκων μια σειρά από PDMPs, αναδεικνύοντας με αυτό τον τρόπο τη σημαντικότητα του ζητήματος. Αυτό που χρειάζεται είναι τα κράτη-μέλη να αναλάβουν τις δικές τους εγχώριες πρωτοβουλίες, που θα ενισχύσουν τις προσπάθειες της ΕΕ για την επίτευξη στρατηγικής αυτονομίας σε πλάσμα. Χώρες όπως η Γερμανία, η Αυστρία, η Τσεχία και η Ουγγαρία, καταφέρνουν να καλύπτουν τις ανάγκες τους αλλά και να στηρίζουν με την εγχώρια συλλογή πλάσματος με ιδιωτικούς και δημόσιους φορείς και τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ.
