H παρακολούθηση της αρτηριακής πίεσης από τους ίδιους τους ασθενείς αποτελεί έναν αποτελεσματικό τρόπο για να έχουν υπό έλεγχο την υπέρταση, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Journal of Hypertension.
«Γνωρίζουμε πως η υπέρταση αποτελεί την πιο κοινή αλλά και την πιο τροποποιήσιμη χρόνια νόσο διεθνώς. Γνωρίζουμε επίσης πως η κλασσική αερόβια άσκηση μειώνει την αρτηριακή πίεση από πέντε έως και επτά μονάδες και αυτές οι μειώσεις είναι ακόμα μεγαλύτερες για όσους έχουν ακόμα υψηλότερη αρτηριακή πίεση», εξηγεί η Δρ. Amanda Zaleski, επικεφαλής ερευνήτρια της μελέτης.
Σύμφωνα με τη Δρ. Zaleski η δυσκολία έγκειται στο ότι η υπέρταση πολλές φορές δεν προκαλεί συμπτώματα και οι ασθενείς ανησυχούν όταν δεν γνωρίζουν ή κατανοούν σε ποια επίπεδα βρίσκεται η αρτηριακή τους πίεση. Αυτή η ανησυχία μπορεί να τους δυσκολέψει περισσότερο να ξεκινήσουν και να συνεχίσουν ένα πρόγραμμα εκγύμνασης.
Ενθαρρύνοντας τους ασθενείς να παρακολουθούν την αρτηριακή τους πίεση, ειδικά πριν και μετά την άσκηση, όχι μόνο θα τους δοθεί η δυνατότητα να παρατηρήσουν τα άμεσα και ευεργετικά αποτελέσματα της γυμναστικής, αλλά επίσης θα τους βοηθήσει να προσκολληθούν σε ένα πρόγραμμα εκγύμνασης.
Στην έρευνα συμμετείχαν 24 πάσχοντες από υπέρταση οι οποίοι δεσμεύθηκαν να ακολουθούν ένα επιτηρούμενο πρόγραμμα αεροβικής γυμναστικής για 12 εβδομάδες. Οι μισοί από τους εθελοντές παρακολουθούσαν μόνοι τους την αρτηριακή τους πίεση δύο φορές την εβδομάδα, πριν και μετά την άσκηση, ενώ οι υπόλοιποι δεν μετρούσαν την αρτηριακή τους πίεση καθόλου.
Ενώ και οι 24 συμμετέχοντες είδαν τις τιμές της αρτηριακής τους πίεσης να μειώνονται στο τέλος των 12 εβδομάδων, οι εθελοντές που μετρούσαν μόνοι τους την αρτηριακή τους πίεση παρατήρησαν μείωση σχεδόν 10 μονάδων συγκριτικά με τη δεύτερη ομάδα όπου η αρτηριακή πίεση μειώθηκε περίπου κατά πέντε μονάδες.
Τέσσερις βδομάδες μετά το τέλος της περιόδου άσκησης, η Δρ. Zaleski και οι συνεργάτες της επικοινώνησαν τηλεφωνικά με τους συμμετέχοντες και τους ρώτησαν αν συνέχιζαν το πρόγραμμα εκγύμνασης και για τα άτομα που έλεγχαν την αρτηριακή τους πίεση, αν εξακολουθούσαν να το κάνουν.
Σχεδόν το 75% των συμμετεχόντων συνέχιζαν να ακολουθούν κάποιου τύπου σωματική άσκηση. Η πλειοψηφία αυτών (70%) ήταν μέλη της ομάδας που μετρούσαν μόνοι τους την αρτηριακή τους πίεση, ενώ μόλις το 30% ήταν μέλη της δεύτερης ομάδας.
Όσον αφορά την αυτο-μέτρηση της αρτηριακής πίεσης, οι ερευνητές διαπίστωσαν πως το 60% των συμμετεχόντων συνέχιζαν να μετράνε την αρτηριακή τους πίεση και αυτοί που το έκαναν είχαν ακόμα μεγαλύτερη σωματική δραστηριότητα.
Ωστόσο, οι επιστήμονες θεωρούν ότι χρειάζεται μια μεγαλύτερου εύρους μελέτη προς επιβεβαίωση των προκαταρκτικών αυτών ευρημάτων.
Εξάλλου, για άγνωστους μέχρι στιγμής λόγους το 10%-20% των συμμετεχόντων δεν παρουσίασε την ίδια μείωση στην αρτηριακή πίεση μετά την άσκηση κάτι που θα μπορούσε να περιορίζει την αποτελεσματικότητα της αυτο-μέτρησης ως μίας στρατηγικής που συντελεί σε θετικό αποτέλεσμα.
