Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης ανακάλυψαν γονιαδιακούς μηχανισμούς που εμπλέκονται στην ανοσολογική απόκριση από τα εμβόλια έναντι της COVID-19.
Όπως αναφέρεται στη σχετική δημοσίευση στο Nature Medicine, άτομα με το αλληλόμορφο γονίδιο HLA-DQB1*06 -μια μορφή του γονιδίου HLA που βοηθά το ανοσοποιητικό σύστημα να διακρίνει τις πρωτεΐνες του οργανισμού από τις ξένες που παράγονται από ιούς και βακτήρια- πέτυχαν υψηλότερη αντισωματική ανοσία μετά τον εμβολιασμό τους με τα εμβόλια Oxford/AstraZeneca και Pfizer/BioNTech. Επιπλέον, το γονίδιο σχετίστηκε με μικρότερο κίνδυνο λοίμωξης από κορωνοϊό μετά τον εμβολιασμό.
Οι ερευνητές ανέλυσαν αρχικά δείγματα από 1.190 συμμετέχοντες στις κλινικές δοκιμές για το εμβόλιο κατά της COVID-19 του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Παράλληλα, εξέτασαν δείγματα DNA από 1.677 ενήλικες που είχαν συμμετάσχει στο ερευνητικό πρόγραμμα Com-COV της Οξφόρδης σχετικά με τους συνδυασμούς εμβολίων για τη δεύτερη δόση σε άτομα που έλαβαν Oxford-AstraZeneca ή Pfizer-BioNTech για την πρώτη και δείγματα DNA από παιδιά που είχαν συμμετάσχει σε κλινικές δοκιμές για το εμβόλιο Oxford-AstraZeneca.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι:
- τα άτομα που έφεραν το γονίδιο HLA-DQB1*06 πέτυχαν υψηλότερα επίπεδα αντισωμάτων κατά της COVID-19 από τον εμβολιασμό στις 28 ημέρες από την πρώτη δόση
- τα ίδια άτομα ήταν πιθανότερο να έχουν υψηλότερη αντισωματική ανοσία σε όλες τις χρονικές στιγμές μετά τον εμβολιασμό
- συλλέγοντας δεδομένα από 494 ημέρες παρακολούθησης κατά μέσο όρο, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το αλληλόμορφο γονίδιο ήταν παρόν στο ένα τρίτο περίπου των ατόμων που ανέφεραν συμπτώματα COVID-19 με θετικό τεστ για SARS-CoV-2, και στο 46% των ατόμων χωρίς συμπτώματα.
Ο Julian Knight, καθηγητής Γονιδιωματικής Ιατρικής στο Κέντρο Ανθρώπινης Γενετικής Wellcome του Πανεπιστημίου και επικεφαλής ερευνητής ανέφερε: «Από αυτή τη μελέτη αποδείχθηκε ότι το γενετικό μας προφίλ είναι ένας από τους λόγους στις διαφορές μεταξύ ανθρώπων ως προς την ανοσολογική απόκριση μετά τον εμβολιασμό κατά της COVID-19». Σύμφωνα με τον ίδιο, χρειάζεται περαιτέρω έρευνα για την καλύτερη κατανόηση της κλινική σημασία αυτής της συσχέτισης και πώς οι πληροφορίες μπορούν να αξιοποιηθούν για την παραγωγή βελτιωμένων εμβολίων.
Ο Δρ Alexander Mentzer, Κλινικός Λέκτορας στο Κέντρο Wellcome, σχολίασε τη μεγάλη διακύμανση ως προς το πόσο γρήγορα οι εμβολιασμένοι θα μολυνθούν από COVID-19, σημειώνοντας πως ο γενετικός μας κώδικας μπορεί να επηρεάσει το πόσο πιθανό είναι να συμβεί αυτό με την πάροδο του χρόνου και ότι χρειάζονται νέα εμβόλια που όχι μόνο θα μειώνουν τον κίνδυνο σοβαρής νόσου αλλά και θα μας κρατούν για καιρό ασυμπτωματικούς.
Διαβάστε επίσης:
Κορωνοϊός – Επαναλοίμωξη: Πόσο σύντομα μπορεί να συμβεί;
Κορωνοϊός: Ποιοι διατρέχουν μικρότερο κίνδυνο επαναλοίμωξης και νοσηλείας
Κορωνοϊός: Πότε είναι έως και δέκα φορές μικρότερος ο κίνδυνος επαναλοίμωξης
