Πιέσεις εστιασμένες σε συγκεκριμένα σημεία του αυτιού θα μπορούσαν να αποτελέσουν πολλά υποσχόμενη θεραπεία για τις διάφορες ενοχλήσεις στην κοιλιακή χώρα, μια ομάδα διαταραχών που χαρακτηριζονται από κοιλιακό άλγος συχνά χρόνιο, στο 13,5% παιδιών και εφήβων.
Το εύρημα αυτό προέκυψε από μια πιλοτική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Journal of Pediatric Gastroenterology and Nutrition, πρώτη συγγραφέας της οποίας είναι η Rachel E. Borlack, κλινική επίκουρη καθηγήτρια παιδιατρικής στην Ιατρική Σχολή Jacobs του Πανεπιστημίου του Buffalo.
«Οι συγκεκριμένες διαταραχές προκαλούνται από δυσλειτουργία στον άξονα εγκεφάλου-εντέρου, στον οποίο περιλαμβάνονται οι νευροδιαβιβαστές, η ορμονική σηματοδότηση και το μικροβίωμα, οδηγώντας σε χρόνιο κοιλιακό άλγος», αναφέρει η Δρ. Borlack. Κατά κανόνα διαγιγνώσκονται κλινικά.
Η ειδικός εξήγησε ότι εφόσον δεν υπάρχει μεμονωμένη αποτελεσματική θεραπεία για τις διαταραχές κοιλιακού πόνου, συνήθως οι ασθενείς λαμβάνουν πολλά και διαφορετικά φάρμακα ή θεραπείες από αντικαταθλιπτικά και προβιοτικά μέχρι διατροφικές αλλαγές και γνωστική συμπεριφορική θεραπεία, ανάλογα την υποκείμενη αιτία της διαταραχής.
Έτσι, οι ασθενείς και οι οικογένειές τους, συχνά αναζητούν μη συμβατικές, συμπληρωματικές θεραπείες, όπως ο βελονισμός. Η Δρ. Borlack σημειώνει ότι πρόσφατη έρευνα υπέδειξε πως τα σχετικά συμπτώματα βελτιώθηκαν σημαντικά βραχυπρόθεσμα σε παιδιά με κοιλιακό άλγος, όταν μια συσκευή νευροδιέγερσης εισήχθη στο αυτί τους.
Η παρούσα μελέτη, λοιπόν, είναι η πρώτη που αξιολογεί την ωτοθεραπεία σε παιδιά, μια θεραπεία βελονισμού που περιλαμβάνει τη διέγερση συγκεκριμένων σημείων πίεσης στο αυτί που σχετίζονται με συμπτώματα και διαταραχές σε όλο το σώμα.
Αυτό το είδος βελονισμού βασίζεται στη θεωρία ότι οι οι άνθρωποι με συγκεκριμένες διαταραχές θα παρουσιάσουν διαφορετική ηλεκτροδερμική δραστηριότητα -η διακύμανση στην ηλεκτρική αγωγιμότητα του δέρματος μετά τη διέγερση- σε συγκεκριμένα σημεία πίεσης. Η υψηλότερη αγωγιμότητα υποδεικνύει χαμηλότερη αντίσταση και άρα ένα πιο ενεργό σημείο βελονισμού.
Σε αυτή την πιλοτική μελέτη, λοιπόν, η Δρ. Borlack και οι συνεργάτες της συνέκριναν τη δραστηριότητα του ωτοβελονισμού σε 22 συμμετέχοντες με διαραραχές κοιλιακού πόνου, με αυτή 24 υγιών συμμετεχόντων, μέσης ηλικίας 15 ετών.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι δεν ανακουφίζονται οι ασθενείς με την ενεργοποίηση όλων των σημείων ωτοβελονισμού που χρησιμοποιήθηκαν στη θεραπεία του γενικευμένου πόνου και των γαστρεντερικών συμπτωμάτων, αλλά ορισμένων από αυτά, υποδεικνύοντας ότι είναι σημαντικό να χρησιμοποιούμε σημεία πίεσης συγκεκριμένα για κάθε πάθηση.
«Στόχος της μελέτης μας ήταν να προσδιορίσουμε το επίπεδο της δραστηριότητας του ωτοβελονισμού στις διαταραχές κοιλιακού πόνου και να αξιολογήσουμε το πώς ένιωθαν οι συμμετέχοντες για αυτό το είδος θεραπείας», αναφέρει η ειδικός.
Περισσότεροι από το 85% των ασθενών με FAPD στη μελέτη έδειξαν ενδιαφέρον για τη χρήση αυτο-χορηγούμενου βελονισμού για τη διαχείριση των συμπτωμάτων τους και πάνω από το 40% ανέφερε ότι σίγουρα θα απευθυνόταν σε μια κλινική για ωτοθεραπεία. Επιπλέον, οι επιστήμονες πρότειναν ένα πρωτόκολλο για τη θεραπεία των συγκεκριμένω ενοχλήσεων με βελονισμό στο αυτί, αλλά χρειάζονται περισσότερα δεδομένα από μεγαλύτερες μελέτες για να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητα αυτού του πρωτοκόλλου στη βελτίωση των συμπτωμάτων.
Διαβάστε επίσης
Πόνος στη μέση και τον αυχένα: O βελονισμός μπορεί να δώσει λύση
Οξύς πόνος στην κοιλιά: Τι φταίει και πώς αντιμετωπίζεται
Καθημερινές συνήθειες που βλάπτουν στην ακοή μας
