Δύο διαφορετικές προσεγγίσεις με επίκεντρο τη ζάχαρη και τα σάκχαρα – από τη μία ο περιορισμός τους και από την άλλη η εισπνοή τους – θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν μια σειρά αναπνευστικών παθήσεων, σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Nature Immunology.
Η μελέτη που πραγματοποίησαν σε ποντίκια οι βιολόγοι των Πανεπιστημίων Μάντσεστερ και Σαουθάμπτον, και του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας των ΗΠΑ αποκαλύπτει τον τρόπο με τον οποίο η ικανότητα των κυττάρων να χρησιμοποιούν τη γλυκόζη βοηθά στη ρύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος κατά τη φάση της φλεγμονής των πνευμόνων.
Πιο αναλυτικά, η έρευνά τους δείχνει ότι το μπλοκάρισμα των υποδοχέων σακχάρων στους πνεύμονες θα μπορούσε να μειώσει τη φλεγμονή σε χρόνιες παθήσεις όπως το άσθμα, οι αλλεργίες και οι παρασιτικές λοιμώξεις. Από την άλλη πλευρά, η ανοσολογική αντίδραση κατά ορισμένων λοιμώξεων θα μπορούσε να ενισχυθεί με την εισπνοή σακχαρωδών διαλυμάτων.
Η μελέτη εξέτασε τα λευκά αιμοσφαίρια που ονομάζονται μακροφάγα και παίζουν σημαντικό ρόλο στο ανοσοποιητικό σύστημα, καθώς εντοπίζουν και απομακρύνουν τους παθογόνους οργανισμούς.
Όπως αποκάλυψαν με τα ευρήματα της ερευνητικής ομάδας, τα μακροφάγα που δρουν στους πνεύμονες χρειάζονται τα σωστά επίπεδα και την κατάλληλη πηγή ενέργειας (γλυκόζη), για να λειτουργήσουν σωστά.
Έτσι, χρησιμοποιώντας μια ειδική πρωτεΐνη, την ιντερλευκίνη 4, που συνήθως εντοπίζεται κατά τη φλεγμονή που προκαλείται από άσθμα ή παρασιτική λοίμωξη και ενεργοποιεί άλλα κύτταρα στο ανοσοποιητικό σύστημα, εξέτασαν τη σχέση μεταξύ των μακροφάγων και της γλυκόζης.
Αντίθετα από όσα περίμεναν οι επιστήμονες, τα μακροφάγα στους πνεύμονες των ποντικών που έλαβαν θεραπεία με ιντερλευκίνη 4 δεν ανταποκρίθηκαν κανονικά. Η μειωμένη αυτή απόκριση σχετίζεται με την αποτυχία των κυττάρων να προσλάβουν ή να χρησιμοποιήσουν τη γλυκόζη.
«Κατά τη διάρκεια της φλεγμονής του τύπου που παρατηρείται στο άσθμα και την παρασιτική λοίμωξη, φαίνεται ότι η γλυκόζη ελέγχει την ενεργοποίηση των μακροφάγων στους πνεύμονες. Είναι σαφές, λοιπόν, ότι τώρα πρέπει να μελετήσουμε την επίδραση της γλυκόζης στα μακροφάγα των πνευμόνων του ανθρώπου» .
Η προσπάθεια αντιμετώπισης μιας επιθετικής φλεγμονής παρεμποδίζοντας τη γλυκόζη θα προσφέρει μια ισορροπία, καθώς όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί χρειάζονται τη γλυκόζη σαν μια συνολική πηγή ενέργειας. Από την άλλη πλευρά, είναι πιθανό η παροχή γλυκόζης να αυξάνει τη φλεγμονή για να προστατεύσει από κάποιες πνευμονικές λοιμώξεις. Είναι εύλογο να υποθέσουμε ότι η βραχυχρόνια θεραπεία με εισπνοές γλυκόζης μπορεί να λειτουργήσει μια μέρα ως τέτοια θεραπευτική προσέγγιση», σχολίασε σχετικά ο επικεφαλής ερευνητής Andrew MacDonald, καθηγητής του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ.
