Ολοένα και περισσότερα είναι πλέον τα περιστατικά νέων ενηλίκων που εμφανίζουν καρκίνο του παχέος εντέρου και διαγιγνώσκονται σε μεταγενέστερο στάδιο, αφού έχουν επισκεφθεί αρκετούς γιατρούς και έχουν λάβει λάθος διάγνωση, σύμφωνα με νέα έρευνα που θα παρουσιαστεί στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Έρευνας κατά του Καρκίνου το οποίο πραγματοποιείται στην Ατλάντα από τις 19 Μαρτίου έως τις 3 Απριλίου.
Οι ερευνητές με επικεφαλής τη Δρ. Yarden, η οποία διευθύνει τη συμβουλευτική ομάδα της Συμμαχίας για τον Καρκίνο του Παχέος Εντέρου (Colorectal Cancer Alliance) στην Ουάσινγκτον, εξέτασαν περίπου 1.200 ασθενείς που διαγνώστηκαν με καρκίνο του παχέος εντέρου πριν από την ηλικία των 50 ετών, με τις περισσότερες περιπτώσεις να διαγιγνώσκονται σωστά μόνο μετά την εξέλιξη της νόσου. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι περίπου τα δύο τρίτα των ασθενών περίμεναν έως και ένα χρόνο μετά την εμφάνιση των αρχικών συμπτωμάτων για να απευθυνθούν σε έναν γιατρό και στη συνέχεια απευθύνθηκαν σε πολλούς γιατρούς διαφορετικών ειδικοτήτων μέχρι να λάβουν τη σωστή διάγνωση.
Πιο αναλυτικά, εξετάστηκαν δεδομένα 1.195 ασθενών με καρκίνο του παχέος εντέρου οι οποίοι διαγνώστηκαν με τη νόσο πριν τα 50α γενέθλιά τους. Η πλειοψηφία βρισκόταν στην ηλικία των 40 ετών, το ένα τρίτο ήταν στην ηλικία των 30 ετών και το 10% ήταν ακόμη νεώτερο. Το 63% των ασθενών δήλωσε ότι περίμεναν τρεις έως 12 μήνες μετά την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων για να επισκεφτούν έναν γιατρό, ενώ το 67% είδε τουλάχιστον δύο γιατρούς πριν λάβει τη σωστή διάγνωση. «Μερικοί, μάλιστα, έφτασαν να επισκεφθούν μέχρι και τέσσερις διαφορετικούς γιατρούς», σημειώνει η Δρ. Yarden σχολιάζοντας ότι ακόμα και οι ασθενείς που είδαν μόνο έναν γιατρό είχαν επίσης καθυστερήσεις στη σωστή διάγνωση.
Τελικά, το 71% διαγνώστηκε με καρκίνο του παχέος εντέρου σε προχωρημένο – τρίτο ή και τέταρτο – στάδιο, δεν κατέστη, όμως, σαφές τι ρόλο διαδραμάτισαν στο ποσοστό αυτό οι καθυστερημένες διαγνώσεις. Πολλοί, μάλιστα, δήλωσαν ότι αρχικά είχαν διαγνωσθεί εσφαλμένα με καταστάσεις όπως οι αιμορροΐδες ή το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου.
Οι ειδικοί είπαν ότι τα ευρήματα αυτά δεν προκαλούν έκπληξη. Τα συμπτώματα του καρκίνου του παχέος εντέρου – όπως η κόπωση, η δυσκοιλιότητα και η αιμορραγία του ορθού – μπορεί να προκληθούν από πολλές μη καρκινικές παθήσεις που είναι πολύ συχνότερες στους νέους ενήλικες, επομένως είναι λογικό για τους γιατρούς να υποψιάζονται πρώτα καταστάσεις, όπως οι αιμορροΐδες ή το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου.
Η Δρ. Mendelsohn, μία εκ των συγγραφέων της έρευνας, σημείωσε ότι τα ευρήματα πιθανότατα αντανακλούν το γεγονός ότι οι νεότεροι ασθενείς πηγαίνουν στον γιατρό λόγω των επίμονων συμπτωμάτων όταν η ασθένεια είναι πλέον προχωρημένη, σε αντίθεση με τους ηλικιωμένους ασθενείς, των οποίων ο καρκίνος τις περισσότερες φορές διαγιγνώσκεται έγκαιρα στον τακτικό προσυμπτωματικό έλεγχο.
Τόσο η Δρ. Mendelsohn όσο και η Δρ. Yarden δήλωσαν ότι οι νεότεροι ασθενείς με πιθανά συμπτώματα του καρκίνου του παχέος εντέρου πρέπει να «στηρίζουν οι ίδιοι την υγεία τους», αφενός με το να ζητούν περαιτέρω εξετάσεις εάν τα συμπτώματα επιμένουν μετά από την πρώτη εξέταση και για αρκετό χρονικό διάστημα και αφετέρου με το να γνωρίζουν το οικογενειακό τους ιστορικό, καθώς ο κίνδυνος εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου είναι υψηλότερος στους ανθρώπους με συγγενείς πρώτου βαθμού που πάσχουν από τη νόσο, ειδικά αν είχαν διαγνωσθεί πριν την ηλικία των 45 ετών.
Καταληκτικά, οι ειδικοί τονίζουν ότι είναι σημαντικό τόσο οι γιατροί όσο και οι ασθενείς να γνωρίζουν ότι ο καρκίνος του παχέος εντέρου μπορεί να χτυπήσει και τους νεότερους σε ηλικία ανθρώπους, φαινόμενο το οποίο στις μέρες μας γίνεται όλο και πιο σύνηθες. Από τη δεκαετία του 1990, τα ποσοστά καρκίνου του παχέος εντέρου αυξάνονται κατά 0,5 έως 2% ετησίως μεταξύ των Αμερικανών ηλικίας κάτω των 55 ετών, σύμφωνα με την Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία, ενώ και ο καρκίνος του ορθού παρουσιάζει μια μικρή αύξηση από τη δεκαετία του ’70 μέχρι σήμερα. Στο πλαίσιο αυτό, η Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία την προηγούμενη χρονιά προχώρησε στην μείωση της ενδεδειγμένης ηλικίας για τον έλεγχο του καρκίνου του παχέος εντέρου για άτομα με μέτριο κίνδυνο από τα 50 χρόνια στα 45 ετών.
