Πέντε χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την ανακοίνωση του πρώτου κρούσματος κορωνοϊού στην Ελλάδα. Σε περίπου ένα μήνα από εκείνη την ημέρα, και αφού είχαν ακυρωθεί εκδηλώσεις και είχαν κλείσει τα σχολεία, ξεκίνησε το πρώτο καθολικό lockdown στη χώρα (23 Μαρτίου). Όλα άγνωστα γύρω από τον ιό ακόμη και για την ίδια την ιατρική κοινότητα. Κοιτώντας κανείς πίσω, οι αντίστοιχες ημέρες του 2020 του θυμίζουν περισσότερο ταινία επιστημονικής φαντασίας παρά πραγματικότητα.
Και όμως, μέχρι να βρεθούν αποτελεσματικά εμβόλια και θεραπείες, να αποκτήσουν οι πολίτες ανοσία και να κατανοήσουν γιατροί και επιστήμονες τη φύση του ιού και τη «συμπεριφορά» του, οι πολίτες αναγκάζονταν σε πολυήμερη απομόνωση, τη στιγμή που ο φόβος κυριαρχούσε. Η ασθενής «μηδέν» για τη χώρα μας ήταν η Δήμητρα Βουλγαρίδου από τη Θεσσαλονίκη. Βίωσε τις συνέπειες της πανδημίας ίσως περισσότερο από τον καθένα, καθώς ήταν το πρώτο περιστατικό Covid-19 στην Ελλάδα και εκτός από το στρες για έναν ιό για τον οποίο δε γνώριζε κανείς τίποτα, είχε να αντιμετωπίσει και το βάρος ότι «έφερε τον κορωνοϊό στη χώρα».
Μιλώντας στο ygeiamou.gr με αφορμή τη συμπλήρωση πέντε ετών από την ανακοίνωση του πρώτου κρούσματος, θυμάται λεπτομερώς τις ημέρες εκείνες. «Βρισκόμουν στο Μιλάνο για ένα επαγγελματικό ταξίδι. Τις τελευταίες ημέρες της παραμονής μου ακουγόταν έντονα ότι υπάρχει ένας νέος και άγνωστος ιός. Στο ιταλικό αεροδρόμιο την ημέρα επιστροφής μου γινόταν ένας πανικός λόγω του ιού. Φτάνοντας στην Ελλάδα και τη Θεσσαλονίκη, όλα ήταν ήρεμα, κανένα μέτρο στο αεροδρόμιο ούτε αγωνία. Εγώ, όμως, είχα φοβηθεί πολύ. Δύο ημέρες μετά ανέβασα λίγα δέκατα. Κάλεσα την ιδιωτική μου ασφάλεια, η οποία και λόγω της έναρξης της πανδημίας με παρέπεμψε στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ», λέει.
Η κυρία Βουλγαρίδου νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο, σε θάλαμο αρνητικής πίεσης, μαζί με τον γιο της ο οποίος κόλλησε από τη μητέρα του, συνολικά 18 ημέρες. Άλλες τόσες έμειναν απομονωμένοι στο σπίτι, παρά το γεγονός ότι τα τεστ ήταν αρνητικά. «Δεν υπήρχε καμία γνώση, γινόταν ένας χαμός, δε γνώριζαν ούτε οι γιατροί τι να συμβουλεύσουν», σημειώνει.
Οι εικόνες που της έρχονται στο μυαλό ευτυχώς έχουν μείνει στο 2020 και σήμερα ο κορωνοϊός αντιμετωπίζεται σαν οποιαδήποτε άλλη λοίμωξη του αναπνευστικού, σε αρκετές περιπτώσεις ενδεχομένως οι πολίτες δεν προβαίνουν καν στη διενέργεια τεστ να δουν εάν έχουν Covid-19. «Όλες τις ημέρες απομόνωσης στο σπίτι έρχονταν από το ΑΧΕΠΑ έξω από την πόρτα, μου άφηναν ένα τεστ και περίμεναν να το πάρουν. Υπήρχε ο φόβος μήπως ξαναβγώ θετική. Ψάχνονταν και οι ίδιοι οι γιατροί».
Τα συμπτώματα της κυρίας Βουλγαρίδου ήταν ήπια. Λίγα δέκατα και πονοκέφαλος. Εκείνο που ήταν πιο «βαρύ» από τον ίδιο τον ιό για εκείνη ήταν η αντιμετώπιση της κοινωνίας. «Αφού πέρασε αυτό το μεγάλο διάστημα ενός μήνα και πλέον στην απομόνωση, ξεκίνησα να κυκλοφορώ με μάσκα. Στο σούπερ μάρκετ άδειαζαν οι διάδρομοι εκεί που περνούσα. Το πρώτο διάστημα έρχονταν και πετούσαν αυγά έξω από το σπίτι μου. Ήταν εξαιρετικά δύσκολο και για εμένα και για το παιδί μου να χειριστούμε το στίγμα».
Πλέον, η ίδια, όπως και όλοι οι Έλληνες πολίτες, έχει απομυθοποιήσει τον κορωνοϊό και δεν τον φοβάται. Εντυπωσιακό είναι δε ότι πέρα από την πρώτη φορά που κόλλησε από την Ιταλία και καταγράφηκε ως το πρώτο περιστατικό στην Ελλάδα, δεν έχει κολλήσει πάλι κορωνοϊό. «Δεν θεωρώ ότι ο ιός είναι πια κάτι. Μάλιστα, σε εμένα θα έλεγα ότι εκείνη η εμπειρία λειτούργησε κάπως ευεργετικά, καθώς είχα από πριν μεγάλη φοβία με τα μικρόβια. Επομένως, η επαφή και με αυτό τον τρόπο με την Covid-19 ήταν ένα μάθημα», αναφέρει και προσθέτει: «Το στενάχωρο σε ό,τι νέο συμβαίνει είναι η αντιμετώπιση του κόσμου. Θεωρεί ότι για τα πάντα φταίνε οι άλλοι. Ακόμη και εάν πάθει κάτι, πχ κολλήσει κορωνοϊό, πάλι οι άλλοι φταίνε».
Η κυρία Δήμητρα Βουλγαρίδου
Για την ιστορία, η Ελλάδα έμεινε σε καθολικό lockdown λόγω της Covid-19 από τις 23 Μαρτίου 2020 έως και τις 4 Μαΐου 2020, όταν «άνοιξαν» τομείς της κοινωνίας και της οικονομίας. Στο ενδιάμεσο διάστημα, για απαραίτητες μετακινήσεις είχε καθιερωθεί η τακτική αποστολής sms ή συμπλήρωσης μιας αίτησης, με τους λόγους που επέτρεπαν τη μετακίνηση να είναι πολύ συγκεκριμένοι (για παράδειγμα ανάγκη για σούπερ μάρκετ ή αγορά από φαρμακείο ή επίσκεψη σε γιατρό). Τα επιδημικά κύματα είχαν τόση ένταση το πρώτο διάστημα που στις 7 Νοεμβρίου 2020 η κυβέρνηση αναγκάστηκε να επιβάλλει ένα δεύτερο καθολικό lockdown σε όλη την Ελλάδα. Η ελπίδα ήρθε στις 27 Δεκεμβρίου του 2020, με την έναρξη των εμβολιασμών. Η πρώτη Ελληνίδα που εμβολιάστηκε ήταν η Ευσταθία Καμπισιούλη, νοσηλεύτρια ΜΕΘ του νοσοκομείου «Ευαγγελισμός».
Χάρη στους εμβολιασμούς η ελληνική κοινωνία έχει αποκτήσει σημαντική ανοσία έναντι του κορωνοϊού. Πλέον, η νόσος Covid-19 διαδράμει πολύ πιο ήπια και σε αρκετές περιπτώσεις σαν ένα κρύωμα. Εξακολουθούν, βέβαια, να καταγράφονται σοβαρά περιστατικά και θάνατοι, ευάλωτων πολιτών με συννοσηρότητες που χρειάζονται μέτρα προστασίας και τήρηση κανόνων υγιεινής, όπως ισχύει και με όλες τις αναπνευστικές λοιμώξεις. Οι γιατροί, όμως, έχουν και αποτελεσματικές θεραπείες στη διάθεσή τους, με αποτέλεσμα να προλαβαίνουν νωρίς τυχόν βαριά νόσηση σε πολίτες που έχουν κίνδυνο για επιπλοκές.
Πόσο σύντομα θα έχουμε mRNA αντιγριπικά; Όλες οι εξελίξεις στην κούρσα των νέων εμβολίων
Η διατροφή που μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο μόλυνσης με Covid – Τα «συστατικά» της ανοσίας
