Η παραμονή στο νοσοκομείο αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου για την ανάπτυξη Φλεβικής Θρομβοεμβολής (ΦΘΕ). Πάνω από το 60% των περιπτώσεων φλεβικών θρομβώσεων συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της νοσηλείας ή εντός τριμήνου από τη νοσηλεία, καθιστώντας την κύρια αιτία θανάτου που όμως μπορεί να προληφθεί.
Ασθενείς με μειωμένη κινητικότητα λόγω κατάκλισης ή ανάρρωσης ή που νοσηλεύονται λόγω χειρουργικής επέμβασης ή σοβαρού τραυματισμού είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν θρόμβωση, τόνισαν οι ειδικοί κατά τη διάρκεια σημερινής συνέντευξης Τύπου που οργάνωσε το Ινστιτούτο Μελέτης και Εκπαίδευσης στη Θρόμβωση και την Αντιθρομβωτική Αγωγή (ΙΜΕΘΑ), με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Θρόμβωσης (13 Οκτωβρίου).
Στον εορτασμό συμμετέχουν 19 Επιστημονικές Εταιρείες και έχει την Αρωγή και Στήριξη του Υπουργείου Υγείας.
«Η θρόμβωση είναι μία πολύ κοινή κατάσταση που περίπου οι μισοί από εμάς δεν γνωρίζουμε και συχνά παραβλέπουμε. Ένας στους τέσσερις ανθρώπους παγκοσμίως πεθαίνει από καταστάσεις που σχετίζονται με τη θρόμβωση. Στη θρόμβωση γενικότερα οφείλονται κυρίως οι τρεις πρώτες καρδιαγγειακές αιτίες θανάτου παγκόσμια: Το Εγκεφαλικό Επεισόδιο, το Εμφραγμα του Μυοκαρδίου και η Φλεβική Θρομβοεμβολική Νόσος. Για την πρόληψη της Φλεβικής Θρομβοεμβολής (ΦΘΕ), το προσωπικό του νοσοκομείου θα πρέπει να αξιολογεί τους ασθενείς κατά την εισαγωγή τους και να χρησιμοποιεί τις κατάλληλες διαδικασίες πρόληψης και θεραπείας» τόνισε ο κ. Αλέξανδρος Τσελέπης, Καθηγητής Βιοχημείας-Κλινικής Χημείας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και απερχόμενος Πρόεδρος του ΙΜΕΘΑ.
«Στη χώρα μας εκτιμάται ότι οι θάνατοι ετησίως φτάνουν τις 50.000. Η Φλεβική Θρομβοεμβολή (ΦΘΕ), είναι η κύρια αιτία ενδονοσοκομειακών θανάτων παγκόσμια. Την νόσο αποτελούν η Θρόμβωση των περιφερικών Φλεβών και η Πνευμονική Εμβολή» ανέφερε ο κ. Μιλτιάδης Ματσάγκας, Καθηγητής Αγγειοχειρουργικής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Πρόεδρος του Ι.Μ.Ε.Θ.Α.
Πρόσφατες μελέτες έδειξαν, ότι πολλοί νοσηλευόμενοι ασθενείς που κινδυνεύουν από ΦΘΝ δεν λαμβάνουν θρομβοπροφύλαξη, η οποία γίνεται με χορήγηση των κατάλληλων αντιθρομβωτικών φαρμάκων, με εφαρμογή ελαστικών καλτσών και με κατάλληλη κινητοποίηση εντος του Νοσοκομείου ή του Κέντρου Αποκατάστασης, ενώ σε κάποιους άλλους η διάγνωση της ΦΘΕ καθυστερεί καθως προεξάρχει η νόσος για την οποία εισήλθαν στο Νοσοκομείο, επεσήμανε ο Καθηγητής.
Για την πρόληψη της σχετιζόμενης με το νοσοκομείο ΦΘΕ και της σχετικής νοσηρότητας, κάθε νοσοκομείο παγκοσμίως θα πρέπει να καθιερώσει και να επιβάλει πρωτόκολλο ΦΘΕ. Τα πρωτόκολλα μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με το ίδρυμα και τη χώρα, αλλά θα πρέπει να περιλαμβάνουν αξιολόγηση κινδύνου ΦΘΕ που συνδέεται με τις κατάλληλες οδηγίες πρόληψης και θεραπείας. Ενώ ορισμένες χώρες έχουν καθιερώσει τέτοια πρωτόκολλα, η πλειονότητα δεν τα εφαρμόζει ακόμη.
«Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το ΙΜΕΘΑ και οι 19 συμμετέχουσες στον εορτασμό Επιστημονικές Εταιρείες παροτρύνουν τα νοσοκομεία, τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης, τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής και τους οργανισμούς ελέγχου ποιότητας νοσοκομείων στην χώρα μας να καταστήσουν το πρωτόκολλο αξιολόγησης κινδύνου και πρόληψης της ΦΘΕ ως θέμα προτεραιότητας για την ασφάλεια των ασθενών και την μείωση της ενδονοσοκομειακής θνητότητας» κατέληξε ο κ. Ματσάγκας.
Ορισμένες χειρουργικές επεμβάσεις και ιατρικές διαδικασίες, διευκρίνισε ο κ. Δημήτρης Ρίχτερ, Μέλος Δ.Σ του Ι.Μ.Ε.Θ.Α, θεωρείται ότι αυξάνουν τον κίνδυνο για ΦΘΕ. Ενδεικτικά ανέφερε:
– Ορθοπεδική χειρουργική (π.χ. ολική χειρουργική ισχίου ή γόνατος)
– Μείζονα γενική χειρουργική επέμβαση (ειδικά που αφορά την κοιλιά, τη λεκάνη, το ισχίο ή τα πόδια)
