Εγκρίθηκε νέα θεραπεία για τον καρκίνο του πνεύμονα

Μία νέα θεραπευτική επιλογή, το atezolizumab σε συνδυασμό με bevacizumab και χημειοθεραπεία έχουν πλέον στη διάθεσή τους οι γιατροί για τους ασθενείς με μεταστατικό μη πλακώδη μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα (MMKΠ), που αποτελούν την πλειοψηφία των περιπτώσεων καρκίνου του πνεύμονα. Είναι ο πρώτος και μοναδικός συνδυασμός ανοσοθεραπείας, με αντιαγγειογενετικό παράγοντα και χημειοθεραπεία.

Συγκεκριμένα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Ε.Ε.) ενέκρινε τη θεραπεία με atezolizumab σε συνδυασμό με bevacizumab και χημειοθεραπεία (καρβοπλατίνη και πακλιταξέλη) για ασθενείς με μεταστατικό μη πλακώδη μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα (MMKΠ), που δεν είχαν λάβει προηγούμενη θεραπεία. Επίσης, σε υποομάδες ασθενών όπου υπάρχει σημαντική ανάγκη για εναλλακτικές θεραπευτικές επιλογές όπως οι ασθενείς με μεταλλάξεις του υποδοχέα του επιδερμικού αυξητικού παράγοντα (EGFR) ή αναδιατάξεις της κινάσης αναπλαστικού λεμφώματος (ALK), η συνδυαστική θεραπεία ενδείκνυται μόνο κατόπιν αποτυχίας της κατάλληλης στοχευμένης θεραπείας. Δρα σε τρία στάδια του ανοσιακού κύκλου ενισχύοντας την ανοσιακή αντικαρκινική απάντηση και επιτυγχάνοντας αύξηση της διάμεσης επιβίωσης και των αντικειμενικών ανταποκρίσεων.

Η έγκριση βασίστηκε στα αποτελέσματα της μελέτης φάσης III IMpower150, μια πολυκεντρική, ανοιχτής επισήμανσης, τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη μελέτη για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας και της ασφάλειας του atezolizumab σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία (καρβοπλατίνη και πακλιταξέλη) με ή χωρίς bevacizumab σε άτομα με σταδίου IV ή υποτροπιάζων μεταστατικό μη πλακώδες ΜΜΚΠ, οι οποίοι δεν είχαν λάβει χημειοθεραπεία για την προχωρημένη νόσο τους. Συνολικά 1.202 άτομα τυχαιοποιήθηκαν και έλαβαν μέρος στη μελέτη.

Σύμφωνα με τη μελέτη, οι ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με atezolizumab και bevacizumab σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία έζησαν 19,8 μήνες σε σύγκριση με εκείνους που έλαβαν bevacizumab και χημειοθεραπεία που έζησαν 14,9 μήνες. Επιπλέον, το atezolizumab σε συνδυασμό με bevacizumab και χημειοθεραπεία μείωσε τον κίνδυνο εξέλιξης της νόσου ή θανάτου κατά 41% σε σύγκριση με τη θεραπεία με bevacizumab και χημειοθεραπεία (p <0,0001). Παράλληλα, το atezolizumab και bevacizumab σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία συρρίκνωσε τους όγκους στο 56,4% των ασθενών σε σύγκριση με το 40,2% της θεραπείας με bevacizumab και χημειοθεραπεία. Οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες (≥20%) σε ασθενείς που έλαβαν atezolizumab σε συνδυασμό με bevacizumab και χημειοθεραπεία ήταν η κόπωση και η έλλειψη ενέργειας, απώλεια μαλλιών, ναυτία, διάρροια, δυσκοιλιότητα, μειωμένη όρεξη, πόνος στις αρθρώσεις, υπέρταση και η περιφερική νευροπάθεια. Ο καρκίνος του πνεύμονα είναι η κύρια αιτία θανάτου από καρκίνο παγκοσμίως. Κάθε χρόνο πεθαίνουν 1,76 εκατομμύρια άνθρωποι εξαιτίας της νόσου. Αυτό μεταφράζεται σε περισσότερους από 4.800 θανάτους σε όλον τον κόσμο κάθε ημέρα. Ο καρκίνος του πνεύμονα μπορεί γενικά να διακριθεί σε δύο βασικούς τύπους: τον ΜΜΚΠ και τον μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα. Ο ΜΜΚΠ είναι ο πιο συχνός τύπος, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 85% όλων των περιπτώσεων. Ο ΜΜΚΠ περιλαμβάνει τον πλακώδη και μη πλακώδη καρκίνο του πνεύμονα. Η χρήση του συνδυασμού atezolizumab και bevacizumab μπορεί να συμβάλει στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος για την καταπολέμηση του προχωρημένου ΜΜΚΠ, ως θεραπεία πρώτης γραμμής. Το bevacizumab, εκτός από την τεκμηριωμένη αντι-αγγειογενετική δράση του, μπορεί να ενισχύσει περαιτέρω την ικανότητα του atezolizumab να επαναφέρει την αντικαρκινική ανοσία, αναστέλλοντας τον υποδοχέα VEGF που σχετίζεται με την ανοσοκαταστολή, διευκολύνοντας τη διήθηση των Τ-κυττάρων στον όγκο και προάγοντας την ενεργοποίηση των Τ-κυττάρων έναντι των καρκινικών αντιγόνων. Λίγα λόγια για τη μελέτη IMpower150 Η IMpower150 είναι μια πολυκεντρική, ανοιχτής επισήμανσης, τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη μελέτη φάσης III για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας και της ασφάλειας του atezolizumab σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία (καρβοπλατίνη και πακλιταξέλη) με ή χωρίς bevacizumab σε άτομα με σταδίου IV ή υποτροπιάζων μεταστατικό μη πλακώδες ΜΜΚΠ, οι οποίοι δεν είχαν λάβει χημειοθεραπεία για την προχωρημένη νόσο τους. Συνολικά 1.202 άτομα τυχαιοποιήθηκαν και έλαβαν μέρος στη μελέτη. Σύμφωνα με τη μελέτη, οι ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με atezolizumab και bevacizumab σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία έζησαν 19,8 μήνες σε σύγκριση με εκείνους που έλαβαν bevacizumab και χημειοθεραπεία που έζησαν 14,9 μήνες. Επιπλέον, το atezolizumab σε συνδυασμό με bevacizumab και χημειοθεραπεία μείωσε τον κίνδυνο εξέλιξης της νόσου ή θανάτου κατά 41% σε σύγκριση με τη θεραπεία με bevacizumab και χημειοθεραπεία (p <0,0001). Παράλληλα, το atezolizumab και bevacizumab σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία συρρίκνωσε τους όγκους στο 56,4% των ασθενών σε σύγκριση με το 40,2% της θεραπείας με bevacizumab και χημειοθεραπεία. Οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες (≥20%) σε ασθενείς που έλαβαν atezolizumab σε συνδυασμό με bevacizumab και χημειοθεραπεία ήταν η κόπωση και η έλλειψη ενέργειας, απώλεια μαλλιών, ναυτία, διάρροια, δυσκοιλιότητα, μειωμένη όρεξη, πόνος στις αρθρώσεις, υπέρταση και η περιφερική νευροπάθεια.