Ηχηρό ράπισμα αποτελεί για την ηγεσία του υπουργείου Υγείας δικαστική απόφαση που δικαιώνει γιατρούς των Κέντρων Υγείας και των μονάδων ΠΕΔΥ (πρώην ΙΚΑ) της 1ης Υγειονομικής Περιφέρειας (ΥΠΕ) που «βαφίστηκαν» οικογενειακοί γιατροί για τις ανάγκες υλοποίησης της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ).
Όπως αναφέρει ο Σύλλογος Επιστημονικού Υγειονομικού Προσωπικού Δημόσιας Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας Αττικής (ΣΕΥΠ-ΠΦΥ Αττικής), «το Μονομελές Πρωτοδικείο (απόφασή 1845/29-3-2019) έκανε δεκτή την αγωγή ασφαλιστικών μέτρων γιατρών της 1ης ΥΠΕ οι οποίοι εξαναγκάζονταν με εντολή της διοίκησης της μονάδας τους να μετατραπούν χωρίς τη θέλησή τους σε οικογενειακούς γιατρούς». Ο Σύλλογος επισημαίνει ότι με αυθαιρεσίες δεν μπορούν να γίνουν μεταρρυθμίσεις και καλεί όλους τους γιατρούς να πορευθούν με ενότητα.
Κατά πληροφορίες, κατά του νόμου είχαν προσφύγει περίπου 80 γιατροί (παθολόγοι, γενικοί γιατροί, παιδίατροι) από μονάδες ΠΕΔΥ και Κέντρα Υγείας της 1ης Υγειονομικής Περιφέρειας Αττικής. Σημαντικός αριθμός γιατρών από ανάλογες δομές όλων των Υγειονομικών Περιφερειών έχει προσφύγει κατά της απόφασης του υπουργείου Υγείας να τους «βαφτίσει» οικογενειακούς γιατρούς.
Υπενθυμίζεται πως πρόκειται για μία απόφαση που λήφθηκε τον Ιούνιο του 2018 υπό την πίεση να λειτουργήσει το νέο σύστημα ΠΦΥ και με δεδομένο ότι δεν υπήρχαν διαθέσιμοι γιατροί να στελεχώσουν τις Τοπικές Μονάδες Υγείας (ΤΟΜΥ) – οι σχετικές προκηρύξεις για την στελέχωση των ΤΟΜΥ δεν απέδιδαν τα αναμενόμενα καθώς περί τους 500 γιατρούς τελικά προσελήφθησαν αντί των 1.200. Μάλιστα, το υπουργείο Υγείας μετά από τρεις προκηρύξεις με ισχνό ενδιαφέρον από τον ιατρικό κόσμο, ετοιμάζεται να εκδώσει και πάλι προκήρυξη.
Σε ό,τι αφορά τους γιατρούς της 1ης ΥΠΕ, δεν υποχρεούνται πλέον να ασκούν τα καθήκοντα του οικογενειακού γιατρού, να κάνουν εγγραφές πληθυσμού, να κάνουν παραπομπές σε ειδικευμένους γιατρούς κ.α. Αυτό βεβαίως πρακτικά σημαίνει ότι αδειάζει ακόμη περισσότερο η «δεξαμενή» με τους διαθέσιμους για τους πολίτες οικογενειακούς γιατρούς, και μάλιστα στην Αττική όπου εντοπίζεται μείζον κενό στην κάλυψη του πληθυσμού.
