Αδικαιολόγητη καθυστέρηση και κωλυσιεργία καταλογίζει η Πανελλήνια Ένωση Μονάδων Ημερήσιας Νοσηλείας (ΠΕΜΗΝ) στο υπουργείο Υγείας, σε ό,τι αφορά «φλέγοντα ζητήματα που αφορούν στη σωστή αντιμετώπιση ιατρικών παθήσεων στην Οφθαλμολογία». Παράλληλα, η ΠΕΜΗΝ καλεί τους αρμόδιους φορείς και ιδίως τον υπουργό Υγείας, κ. Ανδρέα Ξανθό «να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν, για την αδικαιολόγητη αυτή καθυστέρηση που επιβαρύνει τους ασθενείς και δυσχεραίνει τη θεραπεία τους».
Όπως καταγγέλλει η ΠΕΜΗΝ, έχουν παρέλθει αποκλειστικές προθεσμίες, όπως ορίζονταν στον νόμο 4549/2018, για την έκδοση υπουργικών αποφάσεων σχετικά με τις ιατρικές πράξεις που εκτελούνται στις Μονάδες Ημερήσιας Νοσηλείας (ΜΗΝ) για οφθαλμικές παθήσεις, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για την αντιμετώπιση και τη θεραπεία των ασθενών.
Συγκεκριμένα, βρίσκονται σε εκκρεμότητα οι ιατρικές πράξεις που εκτελούνται στις Μονάδες Ημερήσιας Νοσηλείας με τη χρήση φαρμάκων 1Α αποκλειστικής νοσοκομειακής χρήσης, δηλαδή ακριβών φαρμάκων που χορηγούνται σε πολύ σοβαρές παθήσεις καθώς «βρισκόμαστε ακόμα, εν αναμονή της αντίστοιχης απόφασης του Υπουργού Υγείας, ύστερα από τη σχετική γνωμοδότηση του ΚΕ.Σ.Υ., παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει 9 μήνες, από τη δημοσίευση του σχετικού Νόμου».
Ανάλογη προθεσμία έχει παρέλθει και σχετικά με τη δυνατότητα των ΜΗΝ να συνάπτουν συμβάσεις με ασφαλιστικούς φορείς, αφού «ο ίδιος νόμος 4549/18 στο άρθρο 122 προβλέπει την κοστολόγηση των ιατρικών πράξεων, βάσει των οποίων θα αποζημιώνονται οι Μ.Η.Ν και εν συνέχεια την έκδοση σχετικής Υπουργικής Απόφασης. Η απόφαση αυτή «εκδίδεται σε αποκλειστική προθεσμία έξι μηνών από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου».
Εννέα μήνες μετά την ημερομηνία δημοσίευσης του νόμου, όπως τονίζει ο πρόεδρος της ΠΕΜΗΝ, κ. Γιώργος Χρονόπουλος, «όχι μόνο δεν εκδόθηκαν οι αντίστοιχες υπουργικές αποφάσεις αλλά, ακόμα χειρότερα, το Υπουργείο Υγείας, κωφεύει στις εκκλήσεις να υπάρξει συνάντηση, με την ΠΕΜΗΝ ώστε να αποσαφηνιστεί επιτέλους, το σημαντικό αυτό θέμα. Η αδικαιολόγητη αυτή κωλυσιεργία που είναι εις βάρος του ασθενή, αφήνει εύλογα ερωτηματικά, για σκοπιμότητες που μπορεί να εξυπηρετεί» αναφέρει και καταλήγοντας ζητεί συνάντηση με τον Υπουργό, ώστε να κλείσει αυτή η σημαντική εκκρεμότητα.
