Γκρίζα σύννεφα, βροχές και πτώση της θερμοκρασίας επέλεξε για συνοδεία του ο Μάιος, ένα ποδαρικό που μάλλον χάλασε το τριήμερο αρκετών και το οποίο, κατά βεβαιότητα, δεν ήταν το πλέον ταιριαστό στον μήνα που έχει συνδεθεί με την ευαισθητοποίηση για την ψυχική υγεία. Αρκεί να θυμηθεί κανείς τη «βουτιά» που κάνει η διάθεσή μας τις ημέρες χωρίς ήλιο, τον παράγοντα-κλειδί για την παραγωγή ορμονών που εμπλέκονται στη διαχείριση του ύπνου και του στρες όπως η σεροτονίνη και μελατονίνη. Έτσι, δεν θα ήταν παράλογο να ψέξουμε τον Μάιο για το στρες που θα βιώσουμε μέχρι και την Πέμπτη. Τι κάνουμε όμως για τις διαχρονικές πηγές άγχους όπως οι υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης;
Η περίοδος της πανδημίας ανέδειξε με τον πιο εύγλωττο τρόπο την ψυχική επιβάρυνση των ασθενών λόγω καθυστερήσεων και αναβολών σε θεραπείες και τακτικούς ελέγχους, την οποία αποτύπωσαν έρευνες με τα ευρήματά τους για άγχος, κατάθλιψη και κακή ποιότητα ζωής των ασθενών, καταστάσεις που εντείνονταν με την αύξηση της αναμονής.
Οι πολυετείς αναμονές για μια χειρουργική επέμβαση ή αρκετών μηνών για μια εξέταση δεν είναι σενάρια επιστημονικής φαντασίας αλλά πραγματικότητα σε πολλές χώρες. Με 4 περίπου στους 10 Βρετανούς να αναφέρουν έντονο άγχος σχετιζόμενο με εμπειρία από το δημόσιο σύστημα υγείας, δεν εκπλήσσουν τα άρθρα με συμβουλές διαχείρισης του στρες από τις λίστες αναμονής των νοσοκομείων, πολύτιμες έως απαραίτητες για όσους έχουν διαβάσει ότι πάνω από πέντε ώρες αναμονή στα επείγοντα νοσοκομείου αυξάνει τον κίνδυνο θανάτου. Εντούτοις, όσο ισχυρά και αν είναι τα αγχολυτικά αποτελέσματα από τη σωματική άσκηση ή τη γιόγκα -δύο μόνο από τις γνωστές μεθόδους καταπολέμησης του στρες-, δεν είναι η λύση στο πρόβλημα.
Από τη λίστα στην αίθουσα: Τέλος στο πρόβλημα της αναμονής
Από «πρώτο χέρι» γνωρίζουν το άγχος της αναμονής όσοι έχουν ταλαιπωρηθεί ή/και συνεχίζουν να ταλαιπωρούνται από την «περιπετειώδη» δημόσια υγεία της χώρας μας, με τις ελλείψεις και κάτι λιγότερο από τις μισές χειρουργικές αίθουσες κλειστές. Η αναμονή για μια χειρουργική επέμβαση μπορεί να αποτελέσει μακρά και ψυχικά επώδυνη περίοδο, με το άγχος να εκδηλώνεται ενίοτε σωματικά με πονοκεφάλους, στομαχικές διαταραχές, υψηλή αρτηριακή πίεση, πόνο στο στήθος και διαταραχές στον ύπνο.
Η χάραξη αποτελεσματικών στρατηγικών για ένα τέλος στις λίστες αναμονής αποτελεί διαχρονική προσπάθεια όσων εμπλέκονται στη δημόσια υγεία. Μέχρι τότε όμως, η αναμονή για το «τέλος της αναμονής» θα εξακολουθήσει να ταλαιπωρεί τους ασθενείς. Εκτός αν έχουν μεριμνήσει για ένα ασφαλιστικό συμβόλαιο υγείας, χάρη στο οποίο θα μπει τέλος στο άγχος που προκαλούν οι λίστες όσο και οι αίθουσες αναμονής.
Η επίσκεψη σε ένα νοσοκομείο μπορεί να συνδέεται με άγχος και δυσφορία επειδή η θέα και μόνο της ιατρικής στολής αρκεί για να ανεβάσει στα ύψη την πίεση. Αντίστοιχα συναισθήματα μπορεί να προκαλεί και μια συνωστισμένη αίθουσα αναμονής, εικόνα οικεία σε όποιον έχει επισκεφθεί κάποιο δημόσιο νοσηλευτήριο (όπως κάποιο από τα 10 νοσοκομεία της χώρας που συγκέντρωσαν το 29% των 2,4 εκατ. συνολικά νοσηλειών το 2022) και δεν θα συναντήσετε σε κάποια σύγχρονη ιδιωτική δομή υγείας, όπου οι αίθουσες αναμονής, πέρα από την απαραίτητη για τον ασθενή ησυχία, ανακουφίζουν επιπρόσθετα από το άγχος χάρη στην οργάνωση και τον σχεδιασμό τους.
Διαβάστε επίσης:
Τρεις καλοί λόγοι για να κάνουμε ιδιωτική ασφάλιση υγείας
Ασφαλιστήριο Συμβόλαιο: Δεν είναι αυτό που συμφωνήσατε; Τι μπορείτε να κάνετε
Ασφαλιστήριο Υγείας: Ποιες υποχρεώσεις έχετε πριν και μετά τη σύναψη του συμβολαίου
