Ένα στα 10.000 παιδιά παγκοσμίως θα γεννηθούν με πλήρη ή μερική έλλειψη πτερυγίου ωτός (απλασία ωτός), με ανωτία όπως αποκαλείται επιστημονικά το υποαναπτυγμένο ή ελλιπές πτερύγιο στο αφτί, και ένα 5% έπειτα, θα γεννηθούν με «πεταχτά αφτιά» (αφεστώτα ώτα).
Οι τραυματισμοί ή δυσμορφίες κατόπιν π.χ. μιας επέμβασης δομών του προσώπου που προεξέχουν όπως το πτερύγιο του αυτιού, σημειώνει σε αναδρομική μελέτη ομάδα από την ωτορινολαρυγγολογική Κλινική του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης, επιφέρουν σε πάνω από το ένα τέταρτο των ενηλίκων ασθενών σημαντικό μετατραυματικό στρές, άγχος και καταθλιπτική συμπεριφορά, ενώ η συχνότητα των ψυχολογικών μετατραυματικών εκδηλώσεων είναι πολύ μεγαλύτερη στα παιδιά (90%).
Κακοήθεις όγκοι του πτερυγίου τέλος, όπως το βασικοκυτταρικό και ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα και το κακόηθες μελάνωμα θα χρειαστούν μερική ή ολική αφαίρεση του πτερυγίου του αφτιού και έπειτα την αποκατάστασή του.
Στα ασφαλιστικά συμβόλαια νοσοκομειακής περίθαλψης εντοπίζονται επεμβάσεις για όλες τις παραπάνω περιπτώσεις. Ανατρέχοντας στους σχετικούς πίνακες των συμβολαίων μεγάλων ασφαλιστικών εταιρειών, μπορεί κανείς να διακρίνει στις ωτορινολαρυγγολογικές χειρουργικές επεμβάσεις:
- τη μερική εκτοµή και ολική αφαίρεση πτερυγίου ωτός στις μεσαίες συνήθως επεμβάσεις, μια μέθοδος που επιλέγεται σε περιπτώσεις κακοήθειας. Ειδικότερα, η μερική εκτομή προκρίνεται για περιπτώσεις βασικοκυτταρικού και ακανθοκυτταρικού καρκινώματος, ενώ η ριζική εκτομή του πτερυγίου και των παρακείμενων ιστών, συμπεριλαμβανομένης της παρωτίδας, αποτελεί την πρώτη επιλογή για το κακόηθες μελάνωμα. Η αποκατάσταση του πτερυγίου και του ωτός συνολικά ακολουθεί συνήθως της αφαίρεσης του όγκου. Τα δερματικά μοσχεύματα και οι τοπικοί κρημνοί (ιστοί) που χρησιμοποιούνται για την αποκατάσταση εντοπίζονται στις καλυπτόμενες επεμβάσεις, ενώ οι βλάβες από καρκίνο καλύπτονται συνήθως από τα συμβόλαια υγείας.
- την ανακατασκευή πτερυγίου µε πλευρικό χόνδρο στις βαριές επεμβάσεις, τη χειρουργική τεχνική που δίνει λύση στο πρόβλημα της ανωτίας σύμφωνα με τους ειδικούς, η οποία περιλαμβάνει την ανάπλαση του πτερυγίου του ωτός με χρήση πλευρικού χόνδρου, που λαμβάνεται από τον ασθενή. Αυτό που πρέπει να έχουν κατά νου οι ενδιαφερόμενοι ασφαλισμένοι είναι ότι η εν λόγω μέθοδος αντιμετώπισης απαιτεί δύο πλαστικές επεμβάσεις με χρονική διαφορά 6-9 μηνών μεταξύ τους. Όπως προκύπτει από το χρονικό διάστημα, οι επεμβάσεις δεν θα καλυφθούν ως διαδοχικές νοσηλείες από την εταιρεία (διαβάστε περισσότερα εδώ). Ενημερωθείτε σχετικά από τον ασφαλιστικό σας διαμεσολαβητή ή την εταιρεία.
- χειρουργική θεραπεία τραύµατος ή φλεγµονής πτερυγίου ωτός στις μικρές επεμβάσεις. Στόχος της θεραπείας θλαστικών τραυμάτων είναι η αποκατάσταση της ανατομικής συνέχειας του πτερυγίου και η πρόληψη των επιπλοκών όπως η επιμόλυνση, η νέκρωση και η παραμόρφωση. Αν και τα απλά τραύματα όπου ο χόνδρος είναι άθικτος μπορούν να συρραφούν μόνο με ράμματα δέρματος και συνεπώς ένα συμβόλαιο πρωτοβάθμιας περίθαλψης (εξωνοσοκομειακή) θα ήταν επαρκές, στα σύνθετα απαιτείται χειρουργική αντιμετώπιση που καλύπτεται από νοσοκομειακά προγράμματα.
- χειρουργική ατρησίας του έξω ακουστικού πόρου (ΕΑΠ) και χειρουργική συγγενών ανωμαλιών ΕΑΠ και πτερυγίου στις βαριές επεμβάσεις. Όπως σημειώνουν χειρουργοί ΩΡΛ, οι συγγενείς ανωμαλίες του έξω ωτός μπορεί να αφορούν μόνο το πτερύγιο του ωτός με τη μορφή απλασίας ή δυσμορφίας ή μόνο τον έξω ακουστικό πόρο με ατρησία αυτού, την απουσία δηλαδή φυσιολογικού ανοίγματος, ενίοτε όμως και τις δύο καταστάσεις. Η ατρησία επιφέρει συνήθως προβλήματα ακοής. Οι συγγενείς ανωμαλίες του έξω ωτός πρέπει να εξετάζονται ώστε, αν υπάρχει βαρηκοΐα, το παιδί να παρακολουθήσει συνεδρίες με λογοθεραπευτή για να αναπτύξει φυσιολογική ομιλία.
- την πλαστική πτερυγίου ωτός (ωτοπλαστική) στις μεγάλες επεμβάσεις των συμβολαίων, εντούτοις οι ασφαλισμένοι θα πρέπει να ρωτήσουν τον ασφαλιστικό τους διαμεσολαβητή ή την ασφαλιστική εταιρεία για ποιες περιπτώσεις ενεργοποιείται η κάλυψη. Επί παραδείγματι, ενεργοποιείται η παροχή για τα αφεστώτα (ή πεταχτά) ώτα που δεν επηρεάζουν τη λειτουργικότητα του οργάνου και η αντιμετώπιση έχει αισθητικό χαρακτήρα; Σε κάθε περίπτωση, σημειώνεται ότι αν η ωτοπλαστική -όπως και η πλαστική συγγενών ανωμαλιών παραπάνω- αφορά παιδιά, διενεργείται μετά την ηλικία των 5 ή 6 ετών, οπότε το αφτί έχει ολοκληρώσει το 85%-90% της ανάπτυξής του.
Διαβάστε επίσης:
Ασφάλεια «πακέτο» με την αγορά υπηρεσιών και αγαθών – Πρέπει να αγοράσετε το «σετ»;
Οικογενειακά προγράμματα υγείας: Τα συν και τα πλην
Είναι «πεταμένα λεφτά» – Και άλλοι πέντε μύθοι για την ιδιωτική ασφάλιση
