Πλήθος παθολογικών καταστάσεων απειλούν τους σιελογόνους αδένες -παρωτίδες, υπογνάθιοι, υπογλώσσιοι και κάποιες εκατοντάδες ελάσσονες- , τους υπεύθυνους για την παραγωγή έως και 1,5 λίτρου σιέλου την ημέρα που βοηθά στην κατάποση, την ομιλία, ενυδάτωση και προστασία της στοματικής κοιλότητας ή λειτουργία της γεύσης και στη λειτουργία της πέψης.
Όπως εξηγούν στο ygeiamou ειδικοί, η φλεγμονή των σιελογόνων (σιελαδενίτιδα) μπορεί να οφείλεται σε λίθο (σιαλολιθίαση), σε οίδημα του πόρου, σε τραυματισμό συχνά από οδοντοστοιχίες ή από χαλασμένα δόντια, σε συγγενείς ανωμαλίες, σε όγκους ή κύστεις, σε αφυδάτωση, σε ακτινοθεραπεία.
Έπειτα, καλοήθεις και κακοήθεις όγκοι – το 3% όλων των όγκων της κεφαλής και του τραχήλου- όπως οι κύστεις στην παρωτίδα, τα βατράχια (κύστεις εκ κατακρατήσεως) ή το πλειόμορφο αδένωμα μεταξύ άλλων θα χρειαστούν χειρουργική αντιμετώπιση. Οι καλοήθεις αφενός γιατί ενδέχεται να μεγεθυνθούν σημαντικά στην πορεία και να προκαλέσουν προβλήματα στη λειτουργικότητα του στόματος και του προσώπου, οι κακοήθειες αφετέρου γιατί η επέμβαση αποτελεί την κύρια μέθοδο αντιμετώπισης, με την ακτινοθεραπεία να έπεται για ασθενείς με προχωρημένου σταδίου καρκίνους είτε να αποτελεί μονόδρομο αν το χειρουργείο κρίνεται επικίνδυνο.
Μια πάθηση των σιελογόνων αδένων αποτελεί η σιάλωση, η μονόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη διόγκωση των παρωτίδων που οφείλεται σε νευροπάθεια των αυτόνομων νεύρων του αδένα που σχετίζεται με παράγοντες παχυσαρκία, αλκοολισμός, σακχαρώδης διαβήτης, υποθυρεοειδισμός, φαρμακευτικές αγωγές.
Τέλος, το Σύνδρομο Sjögren αποτελεί το συχνότερο αυτοάνοσο νόσημα που προσβάλλει τους εξωκρινείς αδένες, όπως οι σιελογόνοι αδένες, και το οποίο εκδηλώνεται κυρίως με ξηροστομία και ξηροφθαλμία, μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στη στοματική κοιλότητα, θεωρείται το δεύτερο σε συχνότητα συστηματικό, αυτοάνοσο νόσημα μετά την ρευματοειδή αρθρίτιδα και, εντούτοις, n είναι υποδιαγνωσμένο, με το 75% των ασθενών να μην έχει ακόμα διαγνωστεί, σύμφωνα με ρευματολόγους.
Παρωτιδεκτομή και σιελογόνοι αδένες στους όρους
Ξηροστομία εξαιτίας πλήθους παραγόντων (φάρμακα, κάπνισμα κ.α.), κακή στοματική υγιεινή, σύνδρομο Sjogren, ακτινοθεραπεία στη στοματική κοιλότητα, ανορεξία ή άλλες διατροφικές διαταραχές είναι μερικοί από τους παράγοντες που θα προκαλέσουν χρόνιες ή υποτροπιάζουσες σιελαδενίτιδες για τις οποίες -όπως και στη σιάλωση- ενδείκνυται επιπολής παρωτιδεκτομή ή αφαίρεση (υπογναθίου) σιελογόνου αδένος. Αντίστοιχα, η απότομη αύξηση ενός όγκου των σιελογόνων αδένων, ο έντονος πόνος τοπικά, το μούδιασμα πάνω από το πηγούνι, τα δόντια ή τη γλώσσα και η παράλυση του προσωπικού νεύρου είναι σημάδια κακοήθειας.
Σε πολλές περιπτώσεις όπως σε λοιμώξεις (π.χ. παρωτίτιδα), αρκεί η συντηρητική θεραπεία. Τη διάγνωση θα κάνει συνήθως ο ωτορινολαρυγγολόγος, ιατρό που μπορεί να επισκεφθεί ο ασφαλισμένος εξωνοσοκομειακά εφόσον διαθέτει συμβόλαιο διαγνωστικών εξετάσεων και πρωτοβάθμιας περίθαλψης. Για τη χειρουργική αντιμετώπιση που περιλαμβάνει την παρωτιδεκτομή (αφαίρεση του επιφανειακού τμήματος της παρωτίδας ή ολόκληρου του σιελογόνου αδένα και η αφαίρεση υπογνάθιου σιελογόνου αδένα) είναι απαραίτητο το συμβόλαιο νοσοκομειακής κάλυψης.
Στους όρους αυτών των συμβολαίων εντοπίζονται οι επεμβάσεις «Αφαίρεση υπογναθίου σιελογόνου αδένος», «παρωτιδεκτομή», «Εκπυρήνιση μορφώματος παρωτίδος», «Αφαίρεση παρωτίδος», «Αφαίρεση όγκου παρωτίδος χωρίς παρασκευή του προσωπικού νεύρου», «Επιπολής παρωτιδεκτομή» (επιφανειακή), «Ολική παρωτιδεκτομή», «Εκτομή σιελογόνου αδένα» και «Εξαίρεση βατραχίου». Όπως επισημαίνεται για τις εν λόγω επεμβάσεις, ο χειρουργός πρέπει να δίνει προσοχή στο προσωπικό νεύρο, το υπεύθυνο για την κίνηση των μυών του προσώπου νεύρο που περνά από την παρωτίδα και ευθύνεται για την κίνηση του προσώπου, ώστε να μην υποστεί κάκωση. Επί τούτω το συμβόλαιο καλύπτει επεμβάσεις όπως «Αναστόμωση προσωπικού νεύρου» ή «Παρωτιδεκτομή με ανακατασκευή προσωπικού νεύρου».
Τέλος, οι ασφαλισμένοι θα πρέπει να ενημερωθούν από την εταιρεία τους και για την περίπτωση της σιαλενδοσκόπησης, μια ενδοσκοπική εξέταση που δεν αναφέρεται στους όρους των συμβολαίων και η οποία επιτρέπει την άμεση όραση όλου του δικτύου των λεγόμενων εκφορητικών πόρων στους μεγάλους σιελογόνους αδένες καθώς και την αφαίρεση λίθου σε περίπτωση σιαλολιθίασης ή τη λήψη βιοψιών.
Καλύψεις για αυτοάνοσα
Όπως έχει αναφέρει παλαιότερα το ygeiamou, η κάλυψή μιας αυτοάνοσης πάθησης σχετίζεται πρωτίστως με τον χρόνο εκδήλωσης της. Εάν, δηλαδή, ο ασφαλισμένος γνώριζε για την κατάσταση της υγείας του πριν την υπογραφή του ασφαλιστηρίου συμβολαίου και, άρα, το είχε δηλώσει στο σχετικό ερωτηματολόγιο, τότε το πιθανότερο είναι η εταιρία να αρνηθεί την ασφάλιση ή να θέσει σημαντικές χρονικές αναμονές. Στην περίπτωση, ωστόσο, που το αυτοάνοσο εκδηλώθηκε σε μεταγενέστερο χρόνο, τότε ο ασφαλισμένος είναι πλήρως καλυμμένος.
Στην περίπτωση του συνδρόμου Sjögren τα συμπτώματα εκδηλώνονται συνήθως μετά την ηλικία των 40 χρόνων και η διάγνωση μπορεί να απαιτεί εξέταση από οφθαλμίατρο, οδοντίατρο ή στοματοχειρουργό, καθώς και ρευματολόγο. Καθώς όμως δεν οδηγεί σε νοσηλεία και η αντιμετώπιση είναι μόνο συντηρητική επί συμπτωμάτων, όφελος μπορούν να έχουν όσοι διαθέτουν συμβόλαιο εξωνοσοκομειακής περίθαλψης για ιατρικές επισκέψεις.
Διαβάστε επίσης:
Ασφαλιστικό Συμβόλαιο: Πότε καλύπτονται οι συγγενείς παθήσεις και ως ποιο όριο
Χρόνιες και συγγενείς παθήσεις: Πότε καλύπτονται από τα συμβόλαια υγείας
Ασφάλιση – Παθήσεις των όρχεων: Οι καλύψεις που πρέπει να γνωρίζετε
