Διανύοντας το Μάιο, ίσως τον πιο εφιαλτικό μήνα για τους αλλεργικούς, θα προσπαθήσουμε να ξεκαθαρίσουμε το τοπίο σε σχέση με τις νοσοκομειακές καλύψεις που παρέχουν τα προγράμματα υγείας σε έναν αλλεργικό ασθενή.
Οι αλλεργίες θεωρούνται «προϋπάρχουσες» ασθένειες οι οποίες είναι γνωστές στον ασθενή πριν από την έναρξη ισχύος του συμβολαίου.
Ως «προϋπάρχουσες» λοιπόν δεν καλύπτονται από το συμβόλαιο υγείας. Ανήκουν στις εξαιρέσεις, αν και ταλαιπωρούν μεγάλη κατηγορία ασφαλισμένων. Αν, δηλαδή, ο ασφαλισμένος ασθενής μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με επικίνδυνα συμπτώματα, απόρροια της αλλεργίας του (π.χ. αλλεργικό σοκ) θα πρέπει να πληρώσει από την τσέπη του τη νοσηλεία του.
Η αλήθεια είναι ότι τις περισσότερες αλλεργίες τις γνωρίζουμε (γύρη, τσίμπημα μέλισσας, φράουλες, γαρίδες, γάτες, σκύλοι). Αν δεν τις γνωρίζουμε γιατί δεν έτυχε ποτέ, για παράδειγμα, να μας τσιμπήσει μέλισσα, δεν είναι σίγουρο ότι θα μπορέσουμε να πείσουμε την ασφαλιστική εταιρεία περί της άγνοιάς μας.
Το ίδιο θα συμβεί αν εμφανίσουμε αλλεργία, τρώγοντας για παράδειγμα ένα καναπεδάκι, το μείγμα του οποίου περιείχε γαρίδες, κάτι που δεν ήξερε ούτε είδε ο αλλεργικός ασθενής.
Το επιχείρημα των ασφαλιστών είναι ότι είναι μεγάλη η γκάμα των αλλεργιών και των υποπεριπτώσεων, με αποτέλεσμα να μη μπορούν να στατιστικοποιηθούν ώστε να υπολογιστεί ο κίνδυνος που αναλαμβάνει η εταιρεία.
Όμως, υπάρχουν και ξαφνικά, απρόοπτα συμβάντα, ή ένας συνδυασμός γεγονότων που οδηγούν σε εκδήλωση αλλεργιών. Για παράδειγμα, κάποιος εμφανίζει αλλεργική αντίδραση σε ένα φάρμακο που του χορηγείται για πρώτη φορά. Ήταν κάτι που το γνώριζε; Θεωρείται προϋπάρχουσα ασθένεια;
Είναι όντως μια γκρίζα ζώνη αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις να ξέρετε ότι οι ασθένειες που σχετίζονται με την αλλεργία εξαιρούνται από τις καλύψεις.
