Η πανδημία του νέου κορωνοϊού αποτέλεσε πρωτόγνωρη εμπειρία και σίγουρα, από τις πιο ενδιαφέροντες πτυχές του φαινομένου ήταν ο τρόπος που βιώθηκε από τους ανθρώπους. Ο φόβος και το άγχος ήταν ανάμεσα στα αναμενόμενα αισθήματα. Για ποιο λόγο, ωστόσο, αγχώθηκε ο κόσμος και τι φοβήθηκε;
Μια έρευνα του Πανεπιστημιακού Κολλεγίου Λονδίνου (UCL) που πραγματοποιήθηκε στις ΗΠΑ και δημοσιεύτηκε στο PsyArXiv κατέληξε σε ανατρεπτικά συμπεράσματα, τουλάχιστον ως προς φυσικά θα ανέμενε κανείς, τον φόβο δηλαδή για την προσωπική υγεία του καθενός.
Σύμφωνα με τα ευρήματα, οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι διατρέχουν μικρότερο κίνδυνο να προσβληθούν και να νοσήσουν από COVID-19 σε σχέση με άλλα άτομα της ηλικίας και του φύλου τους, κάτι που θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως αχτίδα αισιοδοξίας. Όσον αφορά την πανδημία, για την πλειοψηφία των συμμετεχόντων αποτελεί τεράστιο κίνδυνο για την κοινωνία εν συνόλω.
Το πραγματικά ενδιαφέρον ωστόσο είναι πως η αναλογία αισιοδοξίας για την ατομική περίπτωση του καθενός με την απαισιοδοξία για το κοινωνικό σύνολο μπορεί να λειτουργήσει ως δείκτης για το ποιος τηρεί του προτεινόμενους κανόνες υγιεινής.
Όπως εξήγησε ο επικεφαλής της έρευνας Tali Sharot, καθηγητής στο Τμήμα Ψυχολογίας και Γλωσσικών Επιστημών του UCL, ενώ η υποτίμηση του προσωπικού κινδύνου κάποιων ακούγεται ανησυχητική, διαπιστώθηκε πως η αγωνία των ίδιων ανθρώπων για το μέλλον του κόσμου με την περιπέτεια του κορωνοϊού συνδέθηκε με αυστηρότερη τήρηση των κανόνων υγιεινής, όπως το πλύσιμο των χεριών και η κοινωνική απομόνωση, χάρη σε αλτρουισιτικά κίνητρα
Στην έρευνα συμμετείχαν 1.145 Αμερικανοί στα τέλη Μαρτίου, ένα δείγμα ευρέως αντιπροσωπευτικό του συνολικού πληθυσμού, 683 εκ των οποίων ρωτήθηκαν ξανά στα τέλη Απριλίου, οπότε πολλά κράτη είχαν κλείσει τα σύνορά τους και είχε επιβληθεί lockdown.
Οι έχοντες συντηρητικές πολιτικές πεποιθήσεις, οι νέοι και οι άνδρες αποδείχτηκαν πιο αισιόδοξοι σε σχέση με τον εαυτό τους απέναντι στην απειλή του κορωνοϊού, ενώ έκριναν το μέλλον της κοινωνίας ευοίωνο, σε σύγκριση με τον μέσο όρο του δείγματος.
Οι αισιόδοξοι ήταν επιπλέον πιο ευτυχισμένοι, ενώ όσοι ήταν ικανοποιημένοι με την ασφάλιση υγείας τους δήλωσαν χαρούμενοι, παρά την πεποίθηση πως η COVID-19 αποτελεί απειλή για την ανθρωπότητα. Η απαισιοδοξία, αντιθέτως, για τα μελλούμενα τόσο σε ατομικό όσο και κοινωνικό επίπεδο σχετίστηκε με αυξημένο άγχος.
Σημαντικό στοιχείο αποδείχθηκε η αίσθηση του έλεγχου, καθώς όσοι ένιωσαν πως η κατάσταση ήταν στα χέρια τους δήλωσαν μεγαλύτερη ευτυχία.
Στο δεύτερο στάδιο της μελέτης, στα τέλη Απριλίου, η ερευνητική ομάδα σημείωσε υψηλότερα επίπεδα ευημερίας, δράσης και αισιοδοξίας από τον Μάρτιο, μια ένδειξη πως άνθρωποι είχαν προσαρμοστεί στις αντιξοότητες και τις μεταβαλλόμενες συνθήκες.
Σύμφωνα με τον συν-συγγραφέα της μελέτης Δρ. Bastien Blain (Τμήμα Ψυχολογίας και Γλωσσικών Επιστημών του UCL) τα τωρινά ευρήματα, σε σύμπνοια με παλαιότερα επιστημονικά συμπεράσματα, μαρτυρούν πως αυτή η συμπεριφορά αποτελεί μια γενική ανθρώπινη τάση, θεωρώντας πως αυτό ισχύει σε παγκόσμια κλίμακα.
Διαβάστε επίσης:
Κορωνοϊός – Μέτρα απαγόρευσης: Γιατί κάποιοι τα τηρούν και κάποιοι τα «σπάνε»
Κορωνοϊός: Ποιοι φοβούνται περισσότερο τον ιό;
Κορωνοϊός: Μας «έριξε» ψυχολογικά κατά 74% – Ποιοι επηρεάστηκαν λιγότερο
