Οι άνθρωποι που πιστεύουν στην ιδέα της ενότητας, ότι δηλαδή τα πάντα στον κόσμο είναι συνδεδεμένα και αλληλεξαρτώμενα, είναι περισσότερο ικανοποιημένοι από τη ζωή τους, ανεξαρτήτως των όποιων θρησκευτικών πεποιθήσεων τους ή αν είναι άθεοι, σύμφωνα με μια νέα γερμανική έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Psychology of Religion and Spirituality της Αμερικανικής Ψυχολογικής Ένωσης.

Σε διάφορα φιλοσοφικά και θρησκευτικά κείμενα μια κεντρική ιδέα είναι η ιδέα της ενότητας, ότι όλοι και όλα είναι ενωμένα με μια κοινή αρχή (θεϊκή ή όχι), με τον υπόλοιπο κόσμο και με τους άλλους ανθρώπους.

Τα αποτελέσματα της μελέτης φανερώνουν τη θετική επίδραση αυτών των πεποιθήσεων της ενότητας στην ικανοποίηση από τη ζωή και μάλιστα άσχετα με τη θρησκεία του καθενός.

Η επικεφαλής ερευνήτρια Δρ. Λάουρα Μαρί Έντινγκερ-Σονς του Πανεπιστημίου του Μανχάιμ διενέργησε δύο έρευνες με περίπου 75.000 άτομα στη Γερμανία. Στην πρώτη έρευνα, περισσότεροι από 7.000 συμμετέχοντες κλήθηκαν να απαντήσουν σχετικά με την αίσθηση ενότητας και την ικανοποίηση τους από τη ζωή. Τα άτομα με τις υψηλότερες βαθμολογίες, όσον αφορά τη βίωση της ενότητας στον κόσμο, ανέφεραν σημαντικά μεγαλύτερη ικανοποίηση από τη ζωή τους.

Προκειμένου να διερευνήσει αν οι βαθμολογίες στην αίσθηση ενότητας ήταν μεταβλητές με την πάροδο του χρόνου ή κάτι πιο σταθερό, η Δρ. Εντινγκερ-Σονς επανέλαβε τη μέτρηση μετά από έξι εβδομάδες και τα αποτελέσματα ήταν περίπου ίδια.

«Προφανώς οι πεποιθήσεις περί ενότητας είναι κάτι περισσότερο από ένα συναίσθημα ή μια διάθεση σχετιζόμενα με μια συγκεκριμένη κατάσταση. Μάλλον φαίνεται να αντιπροσωπεύουν μια γενικότερη στάση απέναντι στη ζωή», ανέφερε.

Επιπρόσθετα, η έρευνα έδειξε ότι τα άτομα με υψηλότερη ικανοποίηση από τη ζωή έχουν κάποια πρόσθετα οφέλη, όπως εξαιρετικές ακαδημαϊκές επιδόσεις οι νέοι και βελτιωμένη υγεία οι ηλικιωμένοι.

Η Δρ. Εντινγκερ – Σχονς θέλησε στη συνέχεια να μελετήσει αν η αίσθηση της ενότητας εξηγεί την ικανοποίηση από τη ζωή ακόμη καλύτερα και από τη θρησκευτική πίστη.

Στη δεύτερη έρευνα της πήραν μέρος 67.000 συμμετέχοντες, οι οποίοι προέρχονταν από μια ποικιλία θρησκευτικών πεποιθήσεων, συμπεριλαμβανομένων και των άθεων. Οι συμμετέχοντες «σκόραραν» διαφορετικά στην κλίμακα ενότητας ανάλογα με τη θρησκεία τους: οι μουσουλμάνοι είχαν το υψηλότερο μέσο όρο, ενώ οι άθεοι είχαν το χαμηλότερο.

Διαπιστώθηκε ότι η πίστη στην κοσμική ενότητα αποτελούσε καλύτερο προγνωστικό δείκτη για την ικανοποίηση από τη ζωή συγκριτικά με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις. Μάλιστα, η πίστη στην ενότητα φαίνεται να υπερκαλύπτει τις θρησκευτικές πεποιθήσεις, καθώς όταν αυτή τίθεται στο προσκήνιο, πολλά από τα θετικά αποτελέσματα της θρησκευτικής συνείδησης στην ικανοποίηση της ζωής εξαφανίζονται.

Πολλοί άνθρωποι κάνουν σήμερα διάφορες δραστηριότητες για την επίτευξης αυτής της αίσθησης της ενότητας, όπως γιόγκα, διαλογισμό κ.α. Όπως είπε η Γερμανίδα ψυχολόγος, η ενίσχυση της αίσθησης ενότητας των πάντων μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να νιώσουν μεγαλύτερη ικανοποίηση στη ζωή τους, σε σχέση με την παραδοσιακή θρησκευτική πίστη και πρακτική.