Σημαντική προστασία από τις επιδράσεις της άνοιας και της νόσου Αλτσχάιμερ αποδεικνύεται ότι προσφέρει η σωματική δραστηριότητα. Στη δημοσίευση που έκαναν οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Rush στο Neurology μελετήθηκε ένα δείγμα 454 ηλικιωμένων, εκ των οποίων οι 191 έπασχαν από άνοια.
Κατά μέσο όρο δύο χρόνια πριν από τον θάνατό τους, οι ηλικιωμένοι, είχαν απαντήσει σε 21 γνωστικά τεστ ενώ αξιολογήθηκαν επίσης τα δεδομένα δραστηριότητας και κινητικής τους ικανότητας. Αφού λήφθηκαν υπόψιν οι παράγοντες όπως η ηλικία, το φύλο και η μόρφωση η ομάδα των ερευνητών εντόπισε ότι τόσο οι κινητικές ικανότητες των συμμετεχόντων όσο και τα επίπεδα φυσικής δραστηριότητάς τους συνδέονταν με τις ικανότητες σκέψης και μνήμης.
Τι έδειξε η εξέταση στους εγκεφάλους
Όταν οι ερευνητές εξέτασαν τους εγκεφάλους των συμμετεχόντων μετά το θάνατό τους βρήκαν ότι εκείνοι που στον εγκέφαλό τους είχαν περισσότερες αλλοιώσεις ενδεικτικές της νόσου του Αλτσχάιμερ είχαν και χαμηλότερη βαθμολογία στα τεστ μνήμης και σκέψης. Αλλά ανάμεσα σε εκείνους που η ασθένειά τους βρισκόταν στο ίδιο επίπεδο οι συμμετέχοντες με καλύτερη κινητική ικανότητα ή περισσότερη σωματική δραστηριότητα είχαν και καλύτερη γνωστική λειτουργία. O ευεργετικός σύνδεσμος διατηρήθηκε ακόμα και όταν παρατηρήθηκαν άλλες ασθένειες του εγκεφάλου που συνδέονται με την άνοια.
Ωστόσο, δεν υπήρξε κάποια ένδειξη ότι η φυσική δραστηριότητα ή η κινητική λειτουργία έχει από μόνη της αλλάξει την επίδραση της ασθένειας στις ικανότητες μνήμης ή σκέψης.
Οι ερευνητές ανέφεραν ότι χρειάζεται περισσότερη έρευνα έτσι ώστε να αποσαφηνιστεί πώς και γιατί η φυσική δραστηριότητα και οι κινητικές ικανότητες προσφέρουν προστατευτικές επιδράσεις στη γνωστική λειτουργία.
Ο περιορισμός της μελέτης
Ένας περιορισμός της μελέτης ήταν ότι εξέτασε μόνο τα δεδομένα σχετικά με τα επίπεδα δραστηριότητας των συμμετεχόντων και τις κινητικές δεξιότητες σε μια χρονική στιγμή και δεν έλαβε υπόψη του πόσο δραστήριοι ήταν οι συμμετέχοντες προηγουμένως στη ζωή τους. Επίσης, δεν ήταν σαφές εάν συγκεκριμένοι τύποι δραστηριοτήτων ή η διάρκεια τους θα προσέφεραν περισσότερα οφέλη από άλλους ή αν η μειωμένη γνωστική λειτουργία μπορεί επίσης να οδηγήσει τους ανθρώπους σε μείωση των μετακινήσεών τους.
«Ακόμα κι αν δεν έχουμε θεραπεία για τη νόσο Αλτσχάιμερ και την άνοια, εντούτοις οι άνθρωποι μπορούν να μετριάσουν τις επιδράσεις της αυξάνοντας τη σωματική δραστηριότητά τους» δήλωσε ο Δρ. Aron Buchman επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.
