Απομονώνεται στο δωμάτιο του συχνά. «Κρύβεται» πίσω από την οθόνη ενός υπολογιστή πολλές ώρες κατά τη διάρκεια της ημέρας. Κάθε φορά που ακούει τη λέξη «διάβασμα», μοιάζει να δυσανασχετεί. Κάποιες φορές αρνείται να πάει στο σχολείο. Το ίδιο παιδί αναφέρει ωστόσο συχνά μέσα στην ημέρα ότι πρέπει να διαβάσει, χωρίς τελικά να αποφασίζει να το πράξει. Αρχίζει να καταναλώνει περισσότερο φαγητό ή αντιθέτως έχει χάσει εντελώς την όρεξή του. Η συναναστροφή με φίλους και οι εξωσχολικές δραστηριότητες έχουν πάψει να αποτελούν συνώνυμα της απόλαυσης. Υπάρχουν φορές που ξεχνάει να παραδώσει τις εργασίες του κι άλλες που δεν θυμάται αν και πότε έχει διαγώνισμα. Ξεχασμένα μένουν επίσης, στο σπίτι ή στο σχολείο, ένα τετράδιο, κάποιο βιβλίο, η κασετίνα ή ακόμη και το μπουφάν – παρά το τσουχτερό κρύο. Όταν μελετά δεν ξέρει από πού να ξεκινήσει, επαναλαμβάνει συχνά φράσεις όπως: «Δεν μπορώ να το καταλάβω», «Είμαι άχρηστος (-η)» και αναβάλει διαρκώς τη στιγμή που θα ανοίξει την τσάντα για να διάβασμα. Γονείς, προσοχή. Το σχολικό άγχος αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους εχθρούς των παιδιών μας και η εξάλειψή του είναι μια δουλειά που αφορά πρωτίστως σε εμάς!

Τι μπορεί να κάνει ο γονιός για να βοηθήσει το παιδί του;

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Bullying: 15 τρόποι να το αναγνωρίσετε και να το αντιμετωπίσετε

Γιατί βλέπουν εφιάλτες τα παιδιά και πώς να τα ηρεμήσουμε

Εξουδετερώνοντας τη «βόμβα» της εφηβείας
    1.  «Ακούστε» το παιδί σας μέσω της λεκτικής και της μη λεκτικής συμπεριφοράς του και κατόπιν προσπαθήστε να παρέμβετε ανοίγοντας έναν δίαυλο επικοινωνίας χωρίς να υποβαθμίσετε αυτά που αισθάνεται. Μιλήστε του μόλις επιστρέψει από το σχολείο, συζητήστε για την ημέρα του και αν αντιληφθείτε πως έχει πιεστεί με κάτι μην το αγνοήσετε. Πρέπει να κατανοήσετε τι είναι εκείνο που του δημιουργεί την πίεση.
    2. Προσπαθήστε να είστε υποστηρικτικοί, γεμάτοι κατανόηση και ταυτόχρονα διακριτικοί. Οι ισορροπίες είναι λεπτές καθώς ένας έφηβος μπορεί π.χ. να αισθανθεί ότι πιέζεται ακόμη περισσότερο από τις ερωτήσεις και την «παρέμβαση» του γονέα.
    3. Διδάξτε στο παιδί σας πόσο βοηθητικό είναι να οργανώνει τον χρόνο του ώστε να αισθάνεται λειτουργικό.
    4. Επιτρέψτε του και παροτρύνετέ το να έχει μέσα στην ημέρα ελεύθερο χρόνο για τον εαυτό του, τον οποίο θα μπορεί να διαχειρίζεται όπως το ίδιο επιθυμεί. Αφήστε το παιδί να βγει για έναν περίπατο, να μιλήσει με τους φίλους του, να «αδειάσει» από τις τόσες πληροφορίες που καλείται να συγκρατεί σε καθημερινή βάση. Αν το πράξετε να είστε σίγουροι πως όταν το παιδί επιστρέψει στο σπίτι και στα μαθήματά του θα είναι συγκεντρωμένο στην μελέτη του.
    5. Μην ρωτάτε «τι βαθμό πήραν οι άλλοι στην τάξη» και «πόσο καλοί μαθητές είναι». Η σύγκριση αγχώνει τα παιδιά.
    6. Αν το παιδί χρειαστεί τη βοήθειά σας, να είστε δίπλα του χωρίς να δίνετε έτοιμες απαντήσεις αλλά ενισχύοντας τη δημιουργική και κριτική σκέψη του. Μην βιάζεστε να τελειώσετε μαζί μία άσκηση. Πολλές φορές δίνουμε στα παιδιά «μασημένες» απαντήσεις, κάτι που είναι μέγα λάθος!
    7. Φροντίστε να μην υπάρχουν πολλές συμπυκνωμένες δραστηριότητες μέσα στην ημέρα. Η μαθησιακή διαδικασία η οποία συνεχίζεται στο σπίτι αμέσως μετά το σχολείο είναι απαραίτητο να μην απειλείται από το «τέρας» του χρόνου.
    8. Μην λέτε στο παιδί ποια είναι η απαιτούμενη ώρα που πρέπει να διαβάσει και μην το υποτιμάτε αν τελείωσε γρηγορότερα απ’ ό,τι περιμένατε. Πείτε του «Σου έχω απόλυτη εμπιστοσύνη. Το διάβασμα είναι έτσι κι αλλιώς προσωπική σου υπόθεση»
    9. Μην υπερβάλλετε στη διάρκεια του διαβάσματος . Η συγκέντρωση ενισχύεται με μικρά διαλείμματα.
    10. Δώστε βάση στη διατροφή του και στον ύπνο του. Η καλή διατροφή και η ξεκούραση εκτονώνουν το στρες και απογειώνουν την επίδοση όλων των μαθητών.

Ευχαριστούμε την Ψυχολόγο, Χρύσα Βαλαμουτοπούλου